پیمان طالبی، گوینده رادیو جوان با تاکید بر این مساله که تنالیته صدایش با رادیو جوان همخوانی داشت، گفت: به خاطر همین ویژگی، این شبکه رادیویی را انتخاب کردم و همیشه تلاش داشتم اجراهایم با صدای بلند، پر از انرژی و شور و هیجان باشد.

به گزارش سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا، این گوینده رادیو درباره چگونگی آغاز به کار خود در رادیو جوان گفت: سال 85 به عنوان دانشجو وارد دانشگاه همدان شدم و همان جا وارد صدا و سیمای مرکز همدان شدم. هم مجری تلویزیون و هم گوینده رادیو بودم، گاهی در کنار آن گزارش های ورزشی و فوتبال هم انجام می دادم. در آن زمان به عنوان گزارشگر رادیو جوان در همدان با این شبکه همکاری می کردم.

وی ادامه داد: اواخر سال 89 که درسم تمام شد و از همدان آمدم و در تهران به همکاری با رادیو جوان به عنوان گوینده ادامه دادم.

طالبی در مورد اینکه چرا شبکه جوان را انتخاب کرده است، گفت: هر کسی شیوه اجرایی خودش را می‌داند. من هم با توجه به سبک اجرا و تنالیته‌ی صدایم با سبک و سیاق برنامه‌های شبکه جوان همخوانی داشت، جذب این شبکه شدم. من هیچ وقت اجرایی با صدای پایین نداشتم و همیشه اجراهایم با صدای بلند، پر از انرژی و شور و هیجان زیاد همراه بوده که با برنامه‌های شبکه جوان هماهنگ و متناسب است. در واقع هم من با رادیو جوان هماهنگم و هم رادیو جوان با من.

این گوینده رادیو جوان در مورد لحن و ادبیات خاص و صمیمی خود در برنامه معجون رادیو جوان گفت: در واقع لحن صمیمی برنامه معجون، لحن و گویش حقیقی من است. همیشه سعی می‌کنم خیلی خشک و رسمی صحبت نکنم. لحن حاکم بر برنامه‌هایی مانند معجون در واقع همان زبان محاوره‌ای مردم در کوچه و خیابان است و همین همجنس بودن با مردم موجب همذات‌پنداری با مخاطب می شود. سبکی که من در این برنامه با مردم صحبت می کنم مثل این است که دو نفر در خیابان به صورت حقیقی در حال گفتگو با هم هستند.

وی در ادامه در مورد مخالفت برخی اساتید پیشکسوت با این سبک اجرا تشریح کرد: ما شبکه‌های رادیویی مختلف زیادی داریم، برخی شبکه‌ها مانند شبکه فرهنگ بنا به محتوا و مخاطب خاص خود گویش و ادبیات اصیل ایرانی، رسمی و سنگین را می‌طلبد که متناسب با نوع و محتوای برنامه‌ای که پخش می‌شود و همچنین سلیقه و هویت مخاطبش است.

وی ادامه داد: اما شبکه‌ای مانند شبکه جوان با توجه به مخاطبان جوان خود باید وجه تمایزی با شبکه‌های دیگر داشته و حال و هوای متفاوتی داشته باشد. ما در برنامه های شبکه جوان با زبان و گویش جوان ها صحبت کنیم تا مورد توجه و مطابق با سلیقه آنها باشد.

این گوینده در مورد چگونگی ارتباط بهتر با مردم گفت: من خودم را با مسائل روز وفق می‌دهم و می‌بینم و می شنوم که دغدغه جوان ها و هم سن و سال های خودم چیست و همان ها را به صورت یک سبکی در اجراهایم پیاده می‌کنم؛‌ مثلا اگر موضوع روز و دغدغه جوان ها بیکاری باشد، به طریقی آن را در اجرای خودم عنوان می‌کنم که من هم می دانم شما چه مشکلاتی دارید و همیشه سعی می کنم به‌روز باشم.

وی در پاسخ به این پرسش که چگونه سعی می‌کند اجراهای متفاوتی در برنامه‌های گوناگون مثل «تیتر داغ»، «4.4.2» و غیره داشته باشد، گفت: من ادعا نمی کنم که گوینده موفقی هستم، اما به طور کلی یک گوینده موفق باید حتما انعطاف‌پذیر باشد. سبک اجرایی که من در برنامه معجون دارم و ادبیاتی که به کار می برم یک ادبیات جوان پسند و عامیانه است ولی در برنامه هایی مانند «4.4.2» و «تیتر داغ» از ادبیات ورزشی ام استفاده می کنم. این دو با هم بسیار متفاوت است.

وی افزود: من حتی دو سال پیش ویژه برنامه ظهر عاشورا را هم اجرا کردم که سبک و حال و هوای کاملا متفاوتی داشت. برای انجام چنین کارهای متفاوتی انعطاف پذیری زیادی نیاز است تا یک نفر بتواند خودش را از هر کدام از این سبک ها رهایی دهد و هر برنامه را با لحن اجرایی خاص خودش به بهترین نحو به اجرا بگذارد.

انتهای پیام