مهرشاد کارخانی معتقد است: محدودیت دفاتر پخش برای اکران فیلم‌های سینمایی یک بازی صنفی است که سال‌ها است گریبان سینما را گرفته و به این زودی‌ها هم درست نمی‌شود.
کارگردان فیلم سینمایی «ریسمان باز» در گفت‌و‌گویی با خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره محدودیت‌های در نظر گرفته شده برای دفاتر پخش جهت اکران تعداد خاصی فیلم در هر سال، بیان کرد: در شرایطی که بحث ورشکستگی کلی سینما مطرح است و نیز در شرایطی که برای فیلم‌های سینمایی تماشاچی نداریم، صحبت از وضعیت دفاتر پخش خنده‌دار است، چرا که تصمیم‌گیری مافیای پخش در بحث اکران، یک داستان قدیمی است.
او گفت: این در حالی است که در شهری مانند تهران با بیش از 15 میلیون نفر جمعیت، سالن‌های سینمایی زیادی برای نمایش فیلم‌ها وجود ندارد.
کارخانی تصریح کرد: اگر دولت به بخش خصوصی اعتماد کند تا آن‌ها سرمایه‌ی خود را وارد سینما کنند و اگر سالن‌های سینمایی زیادی ساخته شود، آن موقع می‌توان درباره پخش فیلم و دفاتر پخش صحبت کرد؛ اما در شرایط اقتصادی امروز وقتی فیلمی با هزینه زیاد تولید می‌شود، آن‌هم با مشکلاتی که در سینمای مستقل وجود دارد، حرف زدن درباره پخش فیلم خنده دارخواهد بود.
هم‌چنین این کارگردان سینما که به زودی فیلم «اکباتان» را بر پرده سینماها خواهد داشت، یادداشتی را درباره وضعیت سینما مخصوصا فیلمسازان مستقل در اختیار بخش سینمایی ایسنا قرار داد.
در این یادداشت آمده است: «در این مملکت و با این اوضاع اقتصادی، بخش مهمی از اراده مردم به پول خلاصه می‌شود، پول لعنتی! همان پول لعنتی که جلوی اراده نه تنها منِ فیلم‌ساز را گرفته، بلکه جلوی پیشرفت عده زیادی از جوانان این کشور را هم گرفته است. دیگر کدام سینمای مستقل؟ کدام فیلم؟ کدام پخش‌کننده؟ فیلمسازان امثال من در هزینه‌های روزمره‌ی زندگی خود گیر کرده و با نگرانی و ترس از آینده زندگی را سپری می‌کنند. دیگر حرف‌های بزرگ زدن یا وعده‌های دروغین دادن، دردی از بیکاری و بی‌پولی قشر افسرده جامعه امروز را دوا نمی‌کند.
امروز اختلافات طبقاتی به حدی رسیده که پایش به سینما هم کشیده شده است. «خودی‌ها» در سینمای ایران، شکر خدا، وضعیت مالی و زندگی تقریبا مرفهی دارند و اصلا مسئله‌شان سینما و هنر نیست. تنها به بودجه‌های هنگفت برای ساخت آثار کم‌ارزش خود فکر می‌کنند. این دعواها بر سر سینما به خاطر چیست؟ همه می‌دانند که هر دو طرف دعوا سهم خود را همیشه گرفته‌اند. «غیر خودی‌ها» هم همیشه به سختی و با دربه‌دری فیلم‌های مستقل خود را می‌سازند، حتی اگر زیرزمینی باشد. در این سال‌ها بلایی بر سر سینمای ایران آورده‌اند که مردم با سینما و فیلم مانند «کیک تولد» برخورد می‌کنند. »
کارخانی در بخش پایانی یادداشت خود آورده است: «من آموخته‌هایم را نمی‌توانم بخاطر سلیقه امروز تماشاچی عوض کنم و بلد نیستم به جای فیلم، «کیک تولد» درست کنم، آن هم برای شادی‌ای که هرگز وجود ندارد...»
به گزارش ایسنا، هفته گذشته روابط عمومی شورای مرکزی کانون پخش کنندگان سینمای ایران طی نامه‌ای خبر از مصوبات تازه کانون پخش داده که طی آن هر دفتر سینمایی در سال 93 تنها چهارفیلم می‌تواند، پخش کند.
انتهای پیام