در فاصله یک روز تا برگزاری مجمع فدراسیون فوتبال، روزنامه اعتماد در گزارشی به مشکلات مالی فدراسیون اشاره کرده و از این احتمال نوشته که ممکن است فوتبال ایران با ادامه این روند ورشکسته شود.
به گزارش ایسنا، در گزارش روزنامه اعتماد آمده است: اعضای مجمع فدراسیون فوتبال را باید «علت» اصلی روزمرّگی این روزهای فوتبال ایران و فدراسیون کفاشیان دانستند؛ اعضایی که در مجمع نقش پررنگی ندارند و همانند «میهمان» در جلسات با آنها برخورد میشود و بعد از صرف چای و شیرینی و احتمالا ناهار، به محل کارشان برمیگردند!
اعضای مجمع فدراسیون فوتبال همانند خود مجمع، جنبه «نمایشی» دارد. جمعی تقریبا مردانه از «چکیده»های فوتبال ایران و این در حالی است که آنها نه تنها از وظایف خود خبری ندارند بلکه از اختیاراتشان نیز آگاه نیستند.
مجمع فدراسیون فوتبال تبدیل به یکی از «بیکیفیت»ترین بخشهای فوتبال ایران شده است، مثل فوتبال ایران، همانند فدراسیون فوتبال ایران که «ابهام» و «عدم شفافیت» در همه جای آن دیده میشود. در حقیقت اعضای مجمع تبدیل به ابزاری برای فدراسیون فوتبال شدهاند، آنها با صلواتهایشان برای تایید، برای بالا بردن دستشان برای تایید و برای کف زدنهایشان برای تایید در حقیقت فوتبال ایران را هر روز به عقبتر بازمیگردانند. آنها در حقیقت گردش مالی «مبهم» و «غیرشفاف» مردان فدراسیون را تایید میکنند، و اینها در حالی است که فدراسیون فوتبال تبدیل به «تاریکخانه مالی» ورزش ایران شده است.
فدراسیون بیبرنامه
راز شوخیهای تمام ناشدنی علی کفاشیان چیست؟ چرا او هیچگاه درباره مدیریت فوتبال ایران جدی نمیشود؟ چرا هیچگاه نمیتوان با او بحث جدی کرد؟ احتمالا تنها جایی که او شفاف درباره همهچیز توضیح داد در «اوین» بود. علی کفاشیان استاد درآوردن مصوبه از درون مجمعهاست. او سالها معاون سازمان تربیتبدنی بوده و با همه زیر و بمهای مجامع مختلف آشناست. او این روزها زبردستتر شده است و حتی میتواند خود را به عنوان رییس فدراسیون «مستقل» به مجمع فدراسیون فوتبال تحمیل کند و مقابل گزینه وزارت ورزش قد علم کند.
او این روزها روی «پروژه» جدیدی کار میکند؛ تصویب صورت مالی فدراسیون منتهی به جام جهانی؛ یکی از سالهای پرپول و پرمنفعت فوتبال ایران. او فردا باید از بودجه یکسال آینده فدراسیون فوتبال در مجمع دفاع کند (در حالی که سه ماه از سال مالی هم گذشته است!!) و مثل همیشه از آنها تاییدیه بگیرد. عنوانی که روی دفترچههای ارسال فدراسیون فوتبال دیده میشود این است: «برنامه و بودجه فدراسیون فوتبال در سال93-92» اما نکته همین جاست، هیچ خبری از برنامه نیست. هیچ برنامهیی وجود ندارد که بخواهد تصویب شود و همهچیز در حد «عددسازی» باقی مانده است.
هرکسی هم میتواند این عدد را بسازد. هزینهها زبان هر برنامهیی هستند و اگر برنامه نباشد مفهومی ندارد که عددی نوشته شود. در مباحث مالی گفته میشود که هر بودجهیی نیاز به برنامه دارد، در حقیقت برنامه، ترازویی برای بودجه است تا کارشناسان و اعضای مجمع درباره آن بحث کنند و به چالش بکشند ولی علی کفاشیان و رفقایش مثل همیشه با رندی خاصی، «معیار» و ترازو را حذف کردهاند تا چیزی برای سنجش بودجه وجود نداشته باشد. این مشکل البته به همه بنگاههای دولتی باز میگردد که هیچ برنامهیی ندارند.
بد نیست بدانید مجموعههای بزرگ معمولا برنامه استراتژیکی تهیه میکنند که پنجسال را در نظر میگیرند و برای این برنامه بلندمدت، برنامههای عملیاتی هر ساله و برای آن 12 ماهه و 30 روزه مشخص میکنند تا بدانند از کدام نقطه به چه نقطهیی برسند ولی در «برنامه و بودجه فدراسیون فوتبال» تنها چیزی که دیده میشود «عدد» است، همان سرفصلهایی که مشخص نیست برای چه اهداف و برنامهیی هزینه میشود، چه کسی تایید میکند، در کجا پاسخگو هستند و قرار است چگونه به فوتبال ایران کمک کند.
آیا همین اعداد عجیب را هیات رییسه فدراسیون فوتبال ایران تایید کرده است؟ «آگاهانه» اینگونه مبهم مینویسد چون مطمئنا اعتقاد دارد اعضای مجمع چیزی نمیفهمند و در مجمع هم صدای اعتراضی شنیده نمیشود. فدراسیون فوتبال تنها به «بودجه»یی اکتفا کرده که بسیار کلی و مبهم و غیرشفاف است و هیچکدام از اعداد و ارقام بودجه به برنامهیی وصل نیستند تا مورد ارزیابی قرار بگیرند. این عدم شفافیت برای فرار از پاسخگویی است...
هیات رییسه مصوب نکرد!
یکی از مشکلات «برنامه و بودجه» فدراسیون فوتبال ایران این است که مجموعه این «عددبازی»ها به تایید هیچ مرجع قانونی (از جمله هیات رییسه) نرسیده که مجمع بخواهد آن را تصویب کند. همه شرکتهای بزرگ اقتصادی در ابتدای گزارش مالی به مجمع، به معرفی اعضای هیات رییسه میپردازند و شرح کوتاهی از سوابق و تجربیات آنها میگویند تا اعضا در جریان همه فعالیتها باشند و بدانند چه کسانی برنامهها و بودجهها و استراتژیها را تصویب کردهاند. در حقیقت اعضای میفهمند چه کسانی برنامه و بودجه سالانه را امضا کردهاند. اما فدراسیون فوتبال ایران «بدعتی» تازه را در دستور کار قرار داده است. آنها در صفحه دوم، پیامی از علی کفاشیان را منتشر کردهاند که گویی پیامی مهم به کنگره است. نکته جالبتر صفحه بعدی آن است که پیامی از مهدی محمدنبی، دبیرکل فدراسیون فوتبال چاپ شده که اصلا عضو مجمع نیست و عجیبتر اینکه هیچ نشانی از اعضای هیات رییسه هم نیست! حداقل اگر بحث احترام را کنار بگذاریم و بخواهیم معیار گزارشهای مالی معمولی را هم در نظر بگیریم، برای رعایت فرم گزارش هم که شده باید از اعضای هیات رییسه نامی برده میشد ولی فدراسیون فوتبال گویی همان نگاهی که به اعضای مجمع دارد، به اعضای هیات رییسه هم نگاهی «ابزاری» دارد! این گزارش مالی نهتنها استاندارد نیست بلکه تخلفی بزرگ محسوب میشود چون برخلاف اساسنامه به تایید هیات رییسه که منتخب مجمع هستند نرسیده است!
هزینههای عجیب آقای کفاشیان
هر صفحه چندین رقم، هر صفحه پر از اعداد میلیونی و میلیاردی، هر صفحه عنوانی بزرگ و پرطمطراق از فدراسیونی که در هیچ زمینهیی شفاف نیست. شاید صورت مالی یک خواروبار فروشی شفافتر از این چند برگه باشد. نوشته شده برگزاری تورنمنت خارجی فوتبال ساحلی بانوان به مبلغ 800میلیون ریال؛ بدون اینکه مشخص باشد چگونه این عدد مصوب شده است و با چه استراتژیای به این عدد رسیدهاند. جایی آمده است «آغاز عملیات احداث آکادمی خوابگاه بانوان» به مبلغ 50میلیارد ریال و هیچ برنامه و طرح توجیهی برای آن وجود ندارد. یکسری اعداد کلی بدون اینکه هیچ پیشزمینهیی برای اعضای مجمع وجود داشته باشد. گویی طرف حساب مدیرانی هستند که هیچ سوادی ندارند و قطعا تاییدش خواهند کرد. جایی نوشته شده «برگزاری دومین همایش بینالمللی علم و فوتبال» به مبلغ پنج میلیارد ریال و خندهدار اینجاست که مگر در برگزاری دور اول این همایش که همانند همایش محلات بود چه دستاوردی برای فدراسیون فوتبال وجود داشت که حالا دومین دوره آن میخواهد داشته باشد. نکته دیگر فعالیتهای فرهنگی است که مبلغی بیش از 11میلیارد و پانصد میلیون ریال برای آن دیده شده است بدون اینکه هیچ برنامه، طرح و شاخصی برای آن مشخص شده باشد! چگونه میتوان به این حجم از ابهام و بیبرنامگی اعتماد کرد؟ چگونه میتوان به علی کفاشیان اعتماد کرد؟ واقعا اعضای مجمع فدراسیون فوتبال بدون هیچ برنامه و طرح و استراتژیای میخواهند 860 میلیارد ریال هزینه را به دست یک نفر بسپارند و البته نظارتی هم نداشته باشند؟ این بودجه مثل همان بودجه پارسال خواهد بود که با یک صلوات تایید میشود و سال بعدش هم هیچ ارزیابیای برای آن وجود نخواهد داشت؟
تا چه زمانی فوتبال ایران باید چوب این بیبرنامگیها را بخورد؟ چگونه میتوان به توسعه و پیشرفت فوتبال ایران در مقایسه با ژاپن و کره امیدوار بود اما حداقل «صداقت» و پاکدستی در فدراسیون فوتبال دیده نمیشود؟
درآمدهای مبهم فدراسیون فوتبال
و بخش پایانی «برنامه و بودجه فدراسیون فوتبال ایران»؛ بخش مهم درآمدها! هرچقدر که علی کفاشیان در هزینهها سعی کرده به ریز به همه مسائل بپردازد و کوچکترین موضوعی را از قلم نیندازد، در بخش درآمدها تنها به «3خط» اشاره شده است تا همهچیز «مبهم»تر از قبل باشد. مثل همه ایرانیها، علی کفاشیان هم نمیخواهد کسی خبر داشته باشد که چقدر پول در حسابش هست. عجیب است، عجیب! حالا علی کفاشیان از درآمدهای فدراسیون فوتبال رونمایی کرده است. دریافتی از کمیته ملی المپیک 70میلیارد ریال، دریافتی از وزارت ورزش و جوانان 200میلیارد ریال و درآمدهای عملیاتی فدراسیون هم 420میلیارد ریال؛ همین، تمام! نه مشخص شده است که مصوبه کمیته ملی المپیک وجود دارد یا نه؟ معلوم نیست دریافت کمک دولتی 200میلیاردی از دولت بر چه اساسی است و در بودجه دولت آمده است و مهمتر اینکه درآمدهای عملیاتی چه معنایی دارد؟ هیچ کجا شما نخواهید یافت که در مجمع اعلام کنند حالت «ورشکستی» برای آن مجموعه وجود دارد، یعنی فدراسیون فوتبال رسما اعلام کرده است که 860میلیارد ریال هزینه دارد و تنها 690میلیارد ریال درآمد خواهد داشت!
عجیب است. حتی محمود احمدینژاد با این حجم از بدهی برجای گذاشته هم در مجلس اینگونه از کسری بودجه نمیگفت و در پایان سال همهچیز مشخص میشد ولی علی کفاشیان این بیدرایتی مدیریتی را به جان خریده تا مشخص شود چه مدیر توانمند و مستقلی است. مدیری که دم از «استقلال» میزند و در مصاحبه از «کمک دولتی» میگوید. هیچ اشارهیی به کمک فیفا در سال منتهی به جام جهانی نشده است. درآمدهای تبلیغات دور زمین و حق پخش لیگ و بازیهای تیم ملی کجای برنامه است؟ کمکهای مردمی و موضوعات دیگر کجاست؟ همهچیز «مبهم» و «غیرشفاف»؛ مثل علی کفاشیان، مثل فدراسیون فوتبال... بودجهیی برای کشوی آقای کفاشیان مصوب میشود و او مثل همیشه هر کاری که دوست داشته باشد با پولها میکند. حال اگر 50درصد درآمدها محقق نشود تکلیف چیست؟ مطمئن باشید حتی شما هم میتوانستید چنین مصوبهیی را برای هر بودجهیی از مجمع بگیرید. هیچوقت به توسعه فوتبال ایران فکر هم نکنید. همه پایشان در این فوتبال گیر است و همدیگر را تایید میکنند. همه میخواهند از این فوتبال چیزی برای خودشان بردارند. ما هم خسته از باورهای دور، خسته از خجالتهای ابدی چشمانمان را بستهایم. چقدر کوچک کردهاند کلمه «برنامه» و «بودجه» را در این مملکت! چقدر ناامیدکننده است، هرچه میگذرد ما منتقدان، منفعلتر و کمحرفتر میشویم. فوتبال ایران با این نگرش همیشه «مریض» میماند...
انتهای پیام