ناگفته‌های از محمود استادمحمد برای سالروز تولدش

گروه اجرایی نمایش «مخاطب خاص» 3 آبان ماه همزمان با تولد "محمود استاد محمد" نمایش‌شان را به یاد این هنرمند اجرا کردند.

گروه اجرایی نمایش «مخاطب خاص» 3 آبان ماه همزمان با تولد "محمود استاد محمد" نمایش‌شان را به یاد این هنرمند اجرا کردند.

به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گروه اجرایی این نمایش روز جمعه میزبان هنرمندانی همچون امیر دژاکام ‌، حمیدرضا نعیمی،‌ محمود بصیری و آرش عباسی بودند و به درخواست علی شمس نویسنده و کارگردان نمایش «مخاطب خاص» هر یک از این هنرمندان جملاتی را به یاد محمود استاد محمد، بیان کردند.

علی شمس در ابتدای سخنانش گفت: امروز همزمان است با زادروز بزرگ تازه از دست رفته‌ای که در جریان شکل‌گیری ایده و نگارش این متن در رثای استاد سمندریان در کنار ما بود. اما در این فاصله با مجموعه‌ای از درگذشت استادان تئاتر روبرو شدیم و حالا دوست داریم در سالروز تولد محمود استاد محمد کمی درباره او صحبت کنیم.

امیر دژاکام به عنوان اولین سخنران گفت: واقعیت این است که آدمی زیاد رسمی نیستم و دوست ندارم در هیچ بزرگداشتی شرکت کنم. در کل سه مرتبه و در سه مقطع مختلف با محمود استاد محمد برخورد داشتم. اولین‌بار اواخر دهه 50 بود که با او آشنا شدم و مرتبه بعدتی چند سال بعد بود که او معلمم بود و پس از آن زمانی بود که تازه از خارج برگشته بود.

این هنرمند تئاتر ادامه داد: در هر سه مرتبه که با استاد محمد مواجه شدم غریب بود.جایگاه و نام استادانی همچون محمود استاد محمد و حمید سمندریان در تئاتر ما ثبت می‌شود اما دوستانی هستند که هنوز به ما نیاز دارند باید به آدم‌هایی بنگریم که به ما نیاز دارند و چه رسم خوبی است گرفتن جشن تولد.

دژاکام در پایان صحبتش اظهار امیدواری کرد: کتاب‌های چاپ نشده محمود استاد محمد منتشر شود.

در ادامه حمیدرضا نعیمی دیگر هنرمند تئاتر گفت: اگر آبرویی در تئاتر دارم به خاطر شاگردی بزرگانی مانند حمید سمندریان ‌، محمود استادمحمد و ... است.

او خاطره‌ای از دوره‌ نوجوانی محمود استاد محمد تعریف کرد.

سپس محمود بصیری دیگر هنرمند تئاتر و تلویزیون و یکی از دوستان محمود استاد محمد گفت: محمود زیاد داریم، اما هر محمودی استاد محمد نیست. من سه سال از او بزرگترم ولی او 50 سال از من بزرگتر و داناتر بود. هر زمان او را می دیدیم لبخند می‌زد اما همیشه درد همه را حس می‌کرد و مطمئنم امروز خوشحال است که جوانانی مانند علی شمس کار می‌کند، استاد محمد هرگز نمی‌میرد.

در ادامه آرش عباسی دیگر نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر که همزمان با درگذشت محمود استاد محمد در خارج از کشور بود‌، در سخنانی خاطر نشان کرد: وقتی علی از من خواست در این مراسم صحبت کنم یاد روایتی از امام محمد غزالی افتادم که در یکی از سفرهایش راهزن‌ها دفترچه کوچکش را که در بردارنده همه اشعار و نوشته‌هایش بود دزدیدند.

محمود استاد محمد تاریخ شفاهی تئاتر ایران بود چیزهایی در دلش داشت که هیچ کس نمی‌دانست. او بسیاری نکات را از تاریخ دهه 50 ما می‌دانست اما متاسفم که ما دوستدارانش نتوانستیم، خاطراتش را گردآوری کنیم. با این حال امیدوارم بتوانیم آثارش را زنده نگه داریم.

انتهای پیام

  • شنبه/ ۴ آبان ۱۳۹۲ / ۱۱:۵۷
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 92080401597
  • خبرنگار : 71342