پس از انتشار سخنانی دربارهی وضعیت پروژه «لاله» و کارگردان آن و...، عکاس این فیلم سینمایی تعلیق شده توضیحاتی را درباره اسی نیکنژاد و پروژه پرحاشیهاش بیان کرد.
محمد فوقانی - عکاس فیلم «لاله» - در گفتوگویی با خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: رفتار و اخلاق آقای نیکنژاد بسیار حرفهای و منطقی است. رابطه او با گروه اعم از بازیگر و عوامل بسیار شفاف و روشن است و تلاش میکند تا افراد زحمتکش و دلسوز گروه را ببیند و پشتیبان آنها باشد. آقای نیکنژاد، درباره کسانی که به هر علتی «نه» در کار میآورند یا از کاری که به عهده آنان است میخواهند شانه خالی کنند و یا درگیر حاشیه میشوند، بسیار سختگیری میکند و یا حتی عذر آنان را میخواهد.
این عکاس سینما با تاکید بر اینکه بعضی از مطالب مطرح شده درباره رفتار نیکنژاد با عوامل ایرانی «لاله» نادرست است، گفت: در این چهار ماهی که به گروه ملحق شدهام، باورم شد که این حرف و حدیثها برای این کارگردان واقعیت ندارد چرا که من چیز دیگری را میبینم. میدیدم ایشان در هنگام فیلمبرداری چه در تهران و چه در شهرستان، نفر اولی بود که سر صحنه حاضر میشد و نفر آخری بود که صحنه را ترک میکرد. او کارگردانی بسیار باانگیزه است که نمونه آن را سالها قبل هنگام عکاسی از کارگران سدسازی (کریت طبس) دیده بودم.
وی خاطرنشان کرد: مگر میشود کارگردانی به گروهاش کجاخلاقی کرده باشد و بعد از تعطیلی کار، گروه مرتب پیگیر شروع مجدد آن باشند؟!
فوقانی در ادامه در پاسخ به پرسشی درباره دوری طولانیمدت نیکنژاد از کارگردانی پروژههای سینمایی و سپردن بودجه چند میلیاردی به وی برای ساخت «لاله»، بیان کرد: مدیریت ایشان و خانم پرتو در پیشرفت و جلو بردن کار بسیار موثر بوده است. شما میدانید که سینما کاری گروهی است و همه باید همگام باشند تا یک اثر سینمایی ساخته شود.
وی ادامه داد: آنچه من در پروژه «لاله» در این مدت دیدم، این بود که از کارگردان گرفته تا تیمهای تهیه و تولید، تدارکات، فیلمبرداری، صدا، صحنه و... همه دلسوز پروژه بودند و شرافتمندانه زحمت میکشیدند.
این عکاس فیلم همچنین گفت: آقای نیک نژاد کارگردان کار بلد و مسلطی است. او تمام پلانها را با استریبرد ترسیم کرده و میداند که پلان مورد نظر را با چه لنزی، چه نمایی و با چه حرکتی ثبت کند. او با ابتداییترین وسایل حرکتی، بهترین حرکات دوربین را دکوپاژ میکند. به نظرم صحنههای فیلمبرداری شده «لاله» در شمال کشور مهر تاییدی بر این گفتار است.
وی همچنین در پاسخ به پرسشی درباره اختصاص 8 میلیارد تومان به «لاله» در شرایط اقتصادی یکی دو سال قبل کشور، اظهار کرد: چند سال قبل یکی از دوستان فیلنامه فیلم کوتاهی را به من داد تا بخوانم و نظر دهم. پس از خواندن متوجه شدم که بسیار سیاه و تلخ است و تضاد و کنتراستی با واقعیت جامعه ما دارد. به آن دوست گفتم اگر میخواهی به جشنوارههای آن طرف آب بروی و جایزه هم بگیری برو بساز، چون آنها منتظر تو و امثال تو هستند، ولی قدری وجدان و معرفت داشتن بد نیست. ببین این جایزه را به چه قیمتی میگیری؟ واقعا ارزش دارد یا نه؟ حالا ما باید ببینیم ساخت فیلم «لاله» به نفع این مملکت است یا به ضرر.
عکاس فیلم «لاله» خاطرنشان کرد: آنچه که من در «لاله» دیدهام، تماما نماهای زیبا، رنگ، کنتراست، استفاده از لنزهای مختلف و حرکات دوربین بهجا و مناسب، زوایای زیبای شهر (از بام تهران گرفته تا برج میلاد و پلها و تونلها و...)، وجود ماشینهای مسابقه بسیار زیبا و خوش تصویر و... بوده است. فکر میکنم نمایش این تصاویر باعث بازماندن دهان و متعجب شدن خیلیها در آن سوی مرزها شود.
فوقانی افزود: حالا شما قضاوت کنید چنین رقمی برای ساخت فیلمی با این توصیفها زیاد است؟
امیدوارم با گفتوگو همه ابهامات دربارهی «لاله» حل شود
این عکاس سینما همچنین درباره اینکه دربارهی بایگانی احتمالی این فیلم عنوان کرد: امیدوارم با تدابیر آقای طباطبایینژاد (مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی) و همفکری خانم پرتو (تهیهکننده «لاله») و آقای نیکنژاد، 30 درصد باقیمانده فیلمبرداری انجام شود.
وی تصریح کرد: فکر میکنم با گفتمان تمام ابهامات موجود حل میشود. تا آنجایی که من میدانم تمام حساب و کتابهای خانم پرتو، روشن و دقیق است و بهنظرم نگاه و مدیریت ایشان در سینمای حرفهای بینظیر است. «لاله» میتوانست در کشورهای همسایه ساخته شود و شاید هم این همه درگیر حواشی نمیشد، همین که چنین فیلمی در این مملکت ساخته می شود و هنرمندان ایرانی را به کمک میطلبد جای تقدیر و ستایش دارد.
کیفیت «لاله» قابل دفاع است
فوقانی سپس با تاکید بر اینکه کیفیت «لاله» تاکنون قابل دفاع بوده است، گفت: وجود پلانهای زیبا در این فیلم به مدد تلاش تورج منصوری (مدیر فیلمبرداری «لاله») و گروهش از فیلم دفاع میکنند. اعتراف میکنم عکسهای این فیلم را خیلی دوست دارم و انشاالله پس از اتمام فیلمبرداری و اکران آن، حتما نمایشگاهی را تدارک در این زمینه میبینم.
نیکنژاد را قبول دارم
این عکاس سینما در ادامه سخنانش در پاسخ به پرسشی درباره این بحث مطرح شده که آیا اسی نیکنژاد سطح بالاتری از کارگردانان ایرانی دارد که چنین بودجهای در اختیار او قرار گرفته است، گفت: من آقای نیکنژاد را به عنوان یک هنرمند قبول دارم و قاعدتا نگاه و سلیقه او را میشناسم. البته امثال ایشان در سینمای ما هستند اما هر هنرمندی نگاه خاص خود را دارد و همین نگرشهای هنر زیباست.
وی ادامه داد: بهنظرم مهم این است که فرهنگ و زندگی مردمان این مرز و بوم را به زیبایی هر چه تمامتر به تصویر بکشیم و این گونه ایران عزیز را به دنیا معرفی کنیم که دیگر «نتانیاهو» و امثال او جرات نکنند درباره شلوار لی دیالوگ بگویند!
ای کاش از موفقیت یکدیگر خوشحال میشدیم
محمد فوقانی در پایان این گفتوگو خاطرنشان کرد: ای کاش همه ما قدر و منزلت خود و کاری را که انجام میدهیم را بدانیم و به جای رو در رو قرار گرفتن، در کنار هم قرار میگرفتیم و دست یکدیگر را میفشردیم، ای کاش از موفقیت هم خوشحال میشدیم.
وی افزود: یادم میآید در دوران دفاع مقدس در منطقه ارتفاعات لری کردستان، تابلویی نصب شده بود و روی آن بزرگ نوشته شده بود «لبخند بزن برادر»، بیایید به هم لبخند بزنیم و اگر هم انتقادی هست فریاد نزنیم، به راستی آرامش دهنده قلبها یاد اوست.
انتهای پیام