علیرضا داوودنژاد گفت: مادامی که متن زندگی ما وارد سینما نشده، سینمای ما ایرانی نمی‌شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- منطقه خراسان، کارگردان «کلاس هنرپیشگی» که در جلسه نقد این فیلم که عصر 28 مهر ماه در فرهنگ‌سرای فناوری و رسانه مشهد برگزار شده بود، سخن می‌گفت در ادامه تصریح کرد: استفاده از خویشاوندان در فیلم یک نمونه کم‌یاب است که هدف از برداشتن این گام‌ ایجاد سینمایی حقیقی، نزدیک به زندگی جامعه و احیا نسل جدیدی از تماشاگران بوده است.

وی افزود: نمونه‌ استفاده از بازیگران به صورت خانوادگی در فیلم «آینه» اثر تارکوفسکی که از والدین‌اش استفاده کرده بود، دیده شد و «کلاس هنرپیشگی» یک نمونه‌ی دیگر از این ایده است.

داوودنژاد با بیان اینکه سینما باید شبیه زندگی شود و بازیگر نباید مصنوعی بازی کند، عنوان کرد: به این نتیجه رسیده‌ایم که سینمای ما سینمای ایرانی نیست زیرا که هر فرد در هر جای دنیا زمانی که سریال و یا فیلم سینمایی خارجی را می‌ییند به راحتی درک می‌کند که این فیلم برای مثال متعلق به فرانسه یا ایتالیا و ... است اما هنوز سینمای ایران نتوانسته به این راندمان برسد.

کارگردان «نیاز» گفت: سینما از واقعیت‌ها دور شده است و باید کمی اجتماعی‌تر و با نفوذ‌تر وارد کار شود، به طوری که با هر فیلم حرف دل قشرهای مختلف به مخاطب برسد و به طور کلی از بطن جامعه و مشکلات جامعه سخن بگوید.

داوودنژاد خاطرنشان کرد: در سی سال اخیر سینمای ایران با نسل جدیدی از تماشاگران روبه‌رو شده است به طوری که با تماشاچیان رایج بسیار تفاوت دارد؛ در سینمای دنیا مردم دنبال کلیشه‌های خاصی هستند اما در ایران مردم از صمیمت فیلم و تصویر زنده‌ای که در آن وجود دارد، حمایت می‌کنند.

وی عنوان کرد: به تازگی احساس خاصی نسبت به تماشاگران ایرانی دارم و فکر می‌کنم که سینمای ایران باید به شیوه نوین پاسخگوی این نسل باشد. احساس من در این است که نقش‌های زندگی افراد باید پررنگ شود.

داوودنژاد با بیان این که با ساخت فیلم‌هایی که مشکلات جامعه را بیان می‌کند در واقع از جامعه دفاع می‌کنیم، گفت: به سینمای اجتماعی علاقه‌مند شدم چون تاثیر آن را در زندگی مردم می‌دیدیم، اما از نظر من هنوز به سینمای ایران نرسیده‌ایم، سینمایی که در آن احساس ایرانی بودن به ما دست دهد.

وی افزود: علت این است که از زندگی عادی روزمره در فیلم‌هایمان استفاده نمی‌کنیم و تا زمانی که متن زندگی ایرانی وارد سینما نشود، سینمای ما ایرانی نمی‌شود، «کلاس هنرپیشگی» قریب به 20 داستان را بازگو می‌کند، داستان زندگی افراد مختلف جامعه که به صورت یک خانواده دور هم جمع شده‌اند.

علیرضا داودنژاد در بخش پایانی سخنانش گفت: در طول تاریخ سینمای ایران با تغییرات زیادی از جمله تغییر تکلم، دستورزبان و ... روبه‌رو شده و به دست سیاستمداران و تجار افتاده است به طوری که وقتی کارگردانی تصمیم به ساخت فیلمی با مضمون جدید می‌گیرد این گونه افراد جلودار می‌شوند و از ساخت فیلم‌های کلیشه‌ای که تجربه نشان داده عالی‌تر است صحبت می‌کنند، امیدوارم سینما از سلطه سیاست و تجارت بیرون آید و هنر اصلی خود را نمایان کند.

انتهای پیام