مسجد تاریخی میانده بشرویه، الگویی از زیباترین معماری اسلامی است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) - منطقه خراسان‌جنوبی، مسجد تاریخی بشرویه که در مرکز محله میانده قرار گرفته دارای سردر زیبا با تزیینات کاربندی در وردی است.

این بنا در کنار آب انبار، حسینیه و مدرسه علمیه یکی از بناهای مهم این مرکز محله است. در دو طرف سردر نیز دو سکو (پیرنشین) ساخته شده است.

طبق کتیبه موجود در سردر بنا قدمت آن به دوره صفویه برمی­‌گردد. این مسجد بصورت تک ایوانی ساخته شده و زمان ساخت آن نیز به قبل از اصلاح درجه قبله بر می­‌گردد چرا که برای ایوان قبله با جهت فعلی قبله چند درجه‌ای اختلاف دارد. احتمال این نیز وجود دارد که معمار بنا به منظور حداکثر استفاده از سایه در تابستان چرخش مختصری در راستای مسجد پدید آورده تا شرایط مطلوب‌تری برای نمازگزاران حاصل شود همچنین در ضلع جنوبی بنا سردر کوچکتری نسبت به سردر اصلی وجود دارد که مخصوص ورود و خروج زنان است.

شبستان این مسجد در جبهه شرقی واقع و در پنجاه سال گذشته بخشی بدان افزوده شده است. ستون­های قطوری در این فضا پوشش طاق و چشمه‌ای را نگه می­‌دارد.

ایوان این بنا از شاخصترین فضاهای این مسجد است که با کاربندی و شمسه‌های زیبایی پوشیده شده، همچنین آسمانه این فضا فاقد پوشش گچ است که چیدمان آجر در پوشش بخوبی قابل دیدن بوده و بر زیبایی آن افزوده است.

دور تا دور ایوان نیز کتیبه­‌ای با خط ثلث دیده می­‌شود که قسمت‌های زیادی از آن بر اثر آسیب‌های وارد آمده غیر قابل خواندن است.

با توجه به این اهمیت آثار تاریخی بسیار ضرورت مرمت این مسجد احساس می­‌شد که دراین راستا طی سال­های گذشته اقداماتی از قبیل اجرای کف­سازی و اندود کف در بخش شبستان، مرمت در و پنجره‌ها، نور پردازی و تأمین روشنایی مسجد انجام شده است.

همچنین مرمت­هایی که در سال 91 با اعتبار 50 میلیون تومان از محل اعتبارات مرمت مساجد تاریخی شهرها انجام شده؛ سبک‌سازی و بام‌سازی و مرمت ایوان و کف فرش آجر است.

مسجد جامع رقه، مسجد جامع ارسک و مسجد جامع نیگنان نیز از محل اعتبارات مرمت مساجد تاریخی شهرها مرمت شده است.

طبق کتیبه موجود سردر بنا این مسجد به صورت تک ایوانی بوده و در سال 1030 توسط حسین نامدار بنا شد و قدمت آن به دوره صفویه برمی­‌گردد و در تاریخ 8. 5. 81 با شماره 5908 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

انتهای پیام