پژوهشگران دانشگاه ارومیه با تولید پروتئین از پساب خروجی استخرهای پرورش ماهی علاوه بر کاهش استفاده از جیره کنسانتره (50 درصد) در پرورش متراکم ماهی کپور، میزان آب مصرفی در سیستم پرورشی را تقریبا به صفر رساندند.

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، دکتر ابراهیم حسین نجدگرامی، عضو هیأت علمی دانشگاه ارومیه با اعلام این مطلب گفت: پساب خروجی استخرهای پرورش ماهی دارای مواد زائد زیادی از قبیل نیتروژن، فسفر، غذاهای خورده نشده و فلور میکروبی روده ماهی است که با رهاسازی به اکوسیستم‌های طبیعی باعث آلودگی، شکوفایی جلبکی و در نتیجه تغییر ساختاراکوسیستم‌های رودخانه‌ها و دریاچه‌ها می‌شود. بنابراین می‌توان با کاهش بار مواد آلی پساب خروجی و حذف مواد سمی نیتروژنی بوسیله باکتری‌های هترتروف موجود در سیستم، علاوه بر توسعه پایدار آبزی پروری و کمک به ثبات اکوسیستم‌های طبیعی، به صرفه جویی در میزان آب و غذای مصرفی کمک شایانی کرد.

عضو هیات علمی پژوهشکده آرتمیا و آبزیان دانشگاه ارومیه خاطرنشان کرد: باکتری‌های هترتروف موجود در سیستم برای رشد به کربن و نیتروژن به عنوان عناصر کلیدی احتیاج دارند. نیتروژن در پساب خروجی استخر موجود است و اگر میزان منبع کربنی مانند ملاس که یک ماده ارزان قیمت است، در سیستم تنظیم شود باکتری‌ها با رشد سریع خود با حذف آمونیاک و سایر مواد سمی نیتروژنی، آب را تصفیه کرده و برای استفاده مجدد قابل استفاده می‌کنند؛ از طرف دیگر رشد و نمو سریع باکتری‌ها در این سیستم باعث تولید بیوفلوک (توده باکتریایی) شده که سرشار از انواع نوترینت‌ها مانند پروتئین، ویتامین و سایر مواد مغذی هستند که مستقیما به عنوان غذای برخی از آبزیان مهم مخصوصا کپور و میگو مطرح هستند.

وی تصریح کرد: در این تکنیک که برای اولین بار در جهان در پرورش متراکم ماهی کپور که از ارزشمندترین ماهیان آب شیرین پرورشی است، مورد استفاده قرار گرفته با کاهش 50 درصد از غذای کنسانتره ماهی در حوضچه‌های متراکم پرورشی، میزان آب مصرفی نیز به یک درصد سیستم معمول کاهش یافت.

نجدگرامی در پایان یادآور شد: این طرح در قالب پایان نامه کارشناسی ارشد مهندس فریده بخشی انجام گرفته و از همکاری و همفکری دکتر رضا ملک زاده، دکتر ایمانی و دکتر کوروش سروی نیز استفاده شده است.

انتهای پیام