پیشکسوت استقلال این روزها در بستر بیماری به سر می‌برد و از ابراز لطف علاقمندان فوتبال به خودش خوشحال است. او اعتقاد دارد با دعای علاقمندانش سرپاست. او همچنین از شش گل‌زده در داربی تهران می‌گوید و اعتقاد دارد که به اشتباه آمار گلزنی او را پنج گل اعلام می‌کنند.
غلامحسین مظلومی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، از روند سلامتیش گفت و با ابراز امیدواری از به نمایش درآمدن یک داربی جذاب در روز جمعه، از استقلال این فصل رقابت‌های لیگ برتر تمجید کرد.
متن این پرسش و پاسخ در زیر می‌آید.
آقای مظلومی! شما یک عمل سنگین را پشت سر گذاشتید. الان از لحاظ سلامتی در چه وضعیتی قرار دارید؟
فعلا در خانه بستری‌ام تا شرایط دوباره‌ای ایجاد شود و بتوانم به کلینیک بروم، چون پزشک معالج گفته که باید دو هفته استراحت کنم. عملم هم خوب بود. این عمل هشت ساعت طول کشید و دو روز بعدش هم در ICU بستری شدم. مثل این که نظر پزشکان مساعد بود.
افراد زیادی هم به عیادت‌تان به بیمارستان آمدند.
واقعا از همه آنهایی که در بیمارستان و چه در خانه به عیادتم آمدند، تشکر می‌کنم. حتی گاهی وقت‌ها بیهوش بودم و شاید با آنها حرف نمی‌زدم اما بعد از رفتن‌شان متوجه می‌شدم که چه کسانی آمده‌اند. وقتی می‌گفتند که فلانی به عیادتم آمده بود باورم نمی شد، چون به دلیل درد زیاد و تزریق مرفین سطح هوشیاری پایینی داشتم.
می‌خواهید نام آنهایی که به عیادت‌تان آمده بودند را ببرید؟
چرا که نه! زمانی که در بیمارستان بستری بودم، از سردار احمدی‌مقدم و رادان گرفته تا افشارزاده و کفاشیان آمدند. دوستان، فامیل و آشنایان هم مرا زیاد مورد لطف قرار دادند. آقایان عزیز محمدی و علیپور، زحمت کشیده‌اند. همچنین از سراسر دنیا با من تماس می‌گرفتند. از آمریکا، انگلیس و هلند پیگیر حالم بودند. از دوبی هم چند گوسفند برایم سلامتی‌ام نذر کرده‌اند. واقعا فکر نمی کردم که مردم این قدر من را دوست داشته باشند. دعای آنها باعث شد که من امروز سرپا باشم.
در کنار کمک‌های معنوی آیا کمک مادی هم به شما شد؟
آقای فتح‌الله‌زاده آمد و کمک ناچیزی کرد که من تشکر می‌کنم. همچنین آقای قلعه‌نویی تشریف آوردند. حسین فرکی به همراه سرپرست کل تیمش و علی دوستی مهر با تیم کامل نوجوانان به عیادتم آمدند که واقعا جای تشکر دارد. به هر حال پیشکسوتان مشکلات مالی زیادی دارند. آنها در خانه‌شان بیکار نشسته‌اند، در حالی که روزی برای کشورشان افتخار کسب کرده‌اند. فکر می‌کنم صندوقی که قرار بود برای پیشکسوتان در نظر گرفته شود را راه‌ا‌ندازی کنند بسیاری از مشکلات پیشکسوتان حل خواهد شد. بخشی از قرارداد بازیکنان و مربیان می‌توان به این صندوق اختصاص داد، چون همین پیشکسوتان روزگاری استاد همین مربیان بودند اما الان خانه نشین شده‌اند و شاگردشان کار می‌کنند، ولی همین شاگرد می‌تواند با قراردادهای کلانی که می‌بنند دست مربی‌اش را بگیرد. فکر نکند که مال دنیا برایش می‌ماند. همه ما هر چه که داریم را باید روزی تحویل دهیم و برویم. هر آمدنی رفتنی هم دارد. قدر پیشکسوتان را در مملکتمان نمی دانند. کسی که در این فوتبال مو سپید کرده وقتی به ورزشگاه می‌رود باید جایگاه خاصی برایش گرفته شده باشد. البته این موضوع تنها به فوتبال مربوط نیست در همه رشته‌ها احترام حرمت پیشکسوت واجب است. روزی می‌رسد که همین بازیکنانی که امروز قهرمان مردمند در رده پیشکسوتی قرار می‌گیرند و آن روز باید از همه لحاظ تامین شوند. ولی خوشبختانه ورزشکاران فعلی از لحاظ مالی تامین هستند. با این وجود قشر ما هشت‌شان گرو نه‌شان است. نگاه هم اصلا به مادیات نیست، من از جنبه معنوی بحث می‌کنم. آقایان به قشر پیشکسوت بی‌توجه نشوند.
به نظر می‌رسد همچنان دل پری از اطرافیانتان دارید.
من این صحبت‌ها را برای خودم نمی گویم. بسیاری از قهرمانانی که امروز در خانه شان نشسته‌اند مشکلات مالی شدیدی دارند. من که دیگر چیزی از زندگی خودم نمی‌خواهم. چهار پسر تحصیلکرده در محله‌ای مثل نظام آباد تربیت کرده‌ام و الان روی پای خودم هستم . هیچ کسی هم کمک نکرده است. غلامحسین مظلومی یکی از بزرگان فوتبال بوده و افتخاراتش هیچ گاه از دیده مردم پنهان نخواهد ماند. دکتر سروش که مرا مورد عمل جراحی قرار داده به من گفت می‌خواهم تو را جراحی کنم تا دلت شاد شود، چون زمانی که بازی می کردی آنقدر گل زده‌ای که دل مردم شاد شده است. حالا من می‌خواهم جبران کنم. همین طور هم شد و او واقعا یکی از بهترین جراحی‌هایش را انجام داد. واقعا جا دارد اینجا از دکتر سروش تشکر کنم. او با جراحی که روی معده‌ام انجام داد من را به زندگی باز گرداند. همچنین می‌خواهم از خانواده‌ام تشکر ویژه کنم. امید، امیر، آرش، اشکان و همسرم در این مدت همیشه در کنارم بوده‌اند. برادر و خواهرم لحظه‌ای من را تنها نگذاشتند. البته من نمی خواستم کسی متوجه بیماری‌ام شود.
چرا این تصمیم را گرفتید؟
می خواستم درمانم کاملا بی‌سر و صدا باشد تا به کسی زحمتی ندهم. من قبل از نوروز عارضه گوارشی داشتم. روزی مهدی کشاورز به دیدنم آمد و بعد از دیدن حالم به همه اطلاع داد. از همان موقع تماس‌های مکرر دوستان آغاز شد. تمام دوستان بعد از این که مطلع شدند انرژی مثبت دادند. به هر حال من هم برای این فوتبال زحمت کشیده‌ام، ولی انتظاری ندارم چون خودشان هم گرفتارند. همچنین از رسانه‌ها تشکر می‌کنم که در انعکاس حال و اوضاع‌ام سنگ تمام گذاشتند.
در مدت بستری بودنتان پیگیر نتایج فوتبال هم بوده‌اید؟
نتایج که هیچ. من تمام بازی‌ها را هم از تلویزیون نگاه می‌کنم، ولی فرزندانم می‌گویند که فقط نتایج را ببینی بهتر است، چون هیجان برایم خوب نیست، اما تلویزیون روبرویم است و من بازی‌های اروپایی را هم نگاه می‌کنم. آنقدر نگاه می‌کنم تا خسته شوم و خوابم ببرد. چون به خاطر درد نمی‌توانم بخوابم.
استقلال را امسال چطور می‌بینید؟
فتح‌الله‌زاده تمام ابزارهای لازم را برای موفقیت استقلال در اختیار قلعه‌نویی و کادر فنی قرار داده است. ما بازی با استقلال خوزستان را باختیم، ولی در همین دیدار بچه‌ها نشان دادند که قابلیت بهتر شدن را دارند ولی گرمای اهواز اجازه پیروزی به آنها را نداد. استقلال با مهره‌های ارزشمندی که دارد بدون شک می‌تواند قهرمانی را تکرار کند.
غلامحسین مظلومی رکوردار گلزنی در داربی هم هست. شما با پنج گل این عنوان را همچنان در اختیار دارید. درباره بازی جمعه هم صحبت می‌کنید؟
ابتدا این را بگویم که من شش گل به پرسپولیس زده‌ام، ولی یک گلم را از لحاظ قانونی حساب نکرده‌اند، چون در آن بازی پرسپولیس زمین را ترک کرد و گلم ثبت نشد، ولی فکر می‌کنم این گل در تاریخ ثبت شده است. به هر حال داربی هم فشارهای روحی و روانی خاص خودش را دارد. هر دو تیم نباید خودشان را از قبل بازنده بدانند. استقلال و پرسپولیس باید هدفمند بازی کنند تا گرفتار نتیجه تلخ این بازی حساس نشوند. بازیکنان هر دو تیم باید شخصیت واقعی خودشان را در تیم بدانند و در خدمت تیم باشند. آنها نباید در فراز و نشیب‌های بازی اخلاق را ببازند، چون میلیون‌ها بیننده پای تلویزیون بوده، 100 هزار نفر در استادیوم هستند و دنیا این بازی را تماشا می‌کند. هر دو تیم باید افکار منفی و برداشت غیرمنطقی در زمین را دور کنند و به بازی جوانمردانه بپردازند، آنها باید بدانند این که نقطه ضعفی از خودشان نشان دهند در خدمت تیم باشند و در جنگ‌های تن به تن برخورد غیر ورزشی نداشته باشند تا خدای نکرده تنشی بین هواداران ایجاد نشود. با این وجود معتقدم استقلال و پرسپولیس در سال‌های اخیر هر وقت که با هم بازی کرده‌اند خیلی جذاب از آب در نیامده است. زمان ما این طور نبود. حتما باید یک تیم برنده می‌شد و مردم مساوی را دوست نداشتند. یکی از راه‌هایی که دو تیم می‌توانند به گل برسند سازگاری سبک بازی بازیکنان است. آنها باید دل هواداران خود را با زدن گل شاد کنند نه این که در منطقه دفاعی خود جمع شده و با ارائه بازی کسل کننده به فکر ضد حمله باشند. اگر شما گل بخوری می توانی گل هم بزنی نه این که فقط به فکر بازی سرد و بی‌روح باشی.
قطعا در 9 سالی که در استقلال یا تاج سابق بازی کردید خاطرات زیادی دارید. می‌خواهم یکی از این خاطرات را برایمان تعریف کنید.
خاطرات که به قول شما زیاد است اما شیرین‌ترین خاطره من دور هم جمع شدن‌های قبل از بازی است. شاید باورتان نشود ما قبل از بازی، به هیچ اردوی نمی رفتیم، فقط به زیارت شاه عبدالعظیم می‌رفتیم. دعا می‌کردیم که برنده شویم. وقتی که به زیارت می‌رفتیم، می‌دیدم که بازیکنان و طرفداران پرسپولیس آن طرف در حال دعا کردن هستند. آن موقع دوستی‌ها هم زیاد بود، ما شب قبل از بازی با پرسپولیسی‌ها دور یک سفره غذا می خوردیم. البته الان دیگر این کار معنایی ندارد، چون می‌گویند فوتبال حرفه‌ای شده است. اما آیا فوتبال ما کاملا حرفه‌ای است؟ ما فقط پول حرفه‌ای می‌دهیم کشورهای صاحب نام آسیا مثل کره و ژاپن با استخدام مربیان و بازیکنان خارجی فوتبالشان را زیر چتر حمایتی شرکت‌های بزرگ قرار می‌دهند. آنها تحول بزرگی در باشگاه‌های‌شان ایجاد کرده‌اند. مثلا ریوالدو به لیگ ازبکستان رفت اما ما هم چنان بازیکنان از رده خارج را جذب می‌کنیم یا مثلا در شرق آسیا زیکو به عنوان سرمربی ژاپن انتخاب می‌شود اما در فوتبالمان یک مربی می‌آید و نتیجه ای نمی گیرد ، اما پنج سال بعد همان مربی را دوباره به ایران دعوت می‌کنند. نمی‌دانم که چه دست‌هایی در کار است، اما این اتفاقات به نفع باشگاه‌ها نیست. فوتبال ما باید به دنبال مربی صاحب نام خارجی برود. اگر واقعا به دنبال کار زیرساختی هستیم باید قرارداد پنج ساله با مربیان ببندیم و به آنها زمان دهیم. شما جوان‌ها یادتان نمی‌آید، مربی مثل رایکوف به ایران آمد و فارسی را بهتر از من صحبت می‌کرد. او 10 سال در خدمت استقلال و تیم ملی ایران بود. بازیکنی مثل حسن روشن و مرحوم ناصر حجازی با او به اوج رسیدند. رایکوف ، مربی بود که استعدادیابی می‌کرد و بازیکنان را به خوبی می‌شناخت.
شما به جذب مربیان سرشناس در باشگاه‌ها اشاره کردید، اما فوتبال ملی ما در راسش مربی را در اختیار دارد که روی نیمکت باشگاه‌های بزرگ دنیا نشسته است، ولی در ایران نمی‌تواند یک اردو برای تیمش برگزار کند.
دقیقا همین طور است. کی‌روش با تیم‌های بزرگی مثل رئال مادرید و منچستر یونایتد کار کرده و رونالدو یکی از پدیده‌هایی بوده که به فوتبال معرفی کرده است، اما فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان از نظر مالی تیم ملی را تقویت نمی‌کنند. ایران برای جام جهانی باید اردوهای دراز مدت را برگزار کند. ما باید به برنامه‌های کارلوس کی‌روش احترام بگذاریم. تمام مشکلاتی هم که به وجود آمده به خاطر بی‌پولی است . در چنین شرایطی باید هم دست به دست هم دهیم تا در جام جهانی کیسه گل نشویم. تیم ملی ایران الان جزو 32 تیم برتر دنیا شناخته شده است. ما ابتدا باید ببینیم با چه تیم‌هایی در جام جهانی قرار است بازی کنیم، پس سراغ تیم‌های بزرگ جهان برویم. تیم ملی می‌تواند خودش را در این بازی‌ها محک بزند. مهم نیست مقابل تیم‌های بزرگ چند گل می‌خوریم. یادتان هست که در امارات، سه گل از برزیل دریافت کردیم. پس فاصله ما با برزیل سه گل است. اگر بازی‌های تدارکاتی زیاد باشد، فاصله مان با تیم‌های دنیا را می‌فهمیم. مثل بازی مالدیو که در بازی اول 17 گل زدیم. در بازی دوم 10 گل و بازی آخر سه گل شد من می‌خواهم کمی به گذشته برگردم. در گذشته باشگاه در خدمت تیم ملی بود، اما الان برعکس شده است. هم باید برای تیم ملی تلاش کنند تا از حیثیت فوتبال ملی دفاع شود. به هر حال باشگاه هم سرمایه‌گذاری کرده و به فکر منافع خودش است اما همه باید در خدمت تیم ملی باشند.
انتهای پیام