/تحلیل/

ماجراجویی اوباما تا کجاست؟

با شدت گرفتن تهدیدها و تردیدها در بلوک غرب پیرامون حمله به سوریه، این سوال پیش می‌آید که بالاخره اوباما چه خواهد کرد؟ آیا با همه تبلیغاتی که به راه انداخته سرافکنده از حمله به سوریه عقب‌ می‌نشیند یا با انجام این ماجراجویی منافع آمریکا و همپیمانانش را به خطر خواهد انداخت؟ و اگر دومین احتمال ارجح باشد میزان این ماجراجویی چقدر خواهد بود؟

با شدت گرفتن تهدیدها و تردیدها در بلوک غرب پیرامون حمله به سوریه، این سوال پیش می‌آید که بالاخره اوباما چه خواهد کرد؟ آیا با همه تبلیغاتی که به راه انداخته سرافکنده از حمله به سوریه عقب‌ می‌نشیند یا با انجام این ماجراجویی منافع آمریکا و همپیمانانش را به خطر خواهد انداخت؟ و اگر دومین احتمال ارجح باشد میزان این ماجراجویی چقدر خواهد بود؟

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سایت اینترنتی النشره در تحلیلی به بررسی این مساله پرداخته و چنین می‌نویسد: از ماه‌ها قبل مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا طرح‌هایی را به دولت برای دخالت نظامی در سوریه ارائه داده اما همه این طرح‌ها و پیشنهادات به ویژه اعزام سربازان آمریکایی به اراضی سوریه به بهانه "تامین امنیت سلاح‌های شیمیایی" با مخالفت نمایندگان روبرو شد.

گفته می‌شود باراک اوباما، رئیس‌جمهوری ‌آمریکا با چنین طرح‌هایی مخالف است و با استقرار حتی یک سرباز آمریکایی در سوریه موافقت نمی‌کند و دلیل این امر شکست‌های آمریکا در افغانستان و عراق و تجربه واشنگتن از این دو جنگ بود، چیزی که فرضیه دخالت مستقیم آمریکا را تا حدود زیادی غیر ممکن می‌کند.

طرح دیگر دمپسی برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه نیز ناکام ماند چرا که این امر نیازمند استفاده از صدها هواپیما و ناو هواپیمابر به همراه ده‌ها کشتی امدادرسان و حمایت لوجستیکی گسترده است که ظاهرا آمریکا چندان برای این همه هزینه آماده نیست.

پیشنهاد دیگر دمپسی نیز که با عنوان منطقه پرواز ممنوع مشهور است، اجرا شدنی نیست مگر پس از عملیات هوایی و زمینی چند هفته‌ای ارتش آمریکا و این یعنی دخالت مستقیم در جنگ سوریه. حتی پیشنهاد ایجاد منطقه حائل در مرزهای سوریه چه در مرزهای شمالی این کشور با ترکیه و چه در مرزهای جنوبی آن با اردن که به منظور تقویت سلطه مخالفان بر مناطقی چون حلب و درعا صورت می‌گیرد، به خاطر آنکه نیاز به دخالت مستقیم ارتش آمریکا برای تامین امنیت منطقه حائل دارد نیز برای واشنگتن مقدور نیست.

علاوه بر این گزینه کمک ‌آمریکا به مخالفان با استفاده از سلاح‌های پیشرفته به خاطر اختلاف فراوان میان گروه‌های مخالف سوری و عدم اطمینان ‌آمریکا به شمار زیادی از آنها و ترس از اینکه امکان دارد روزی مخالفان از این سلاح‌ها علیه خود آمریکا و متحدانش استفاده کنند نیز مانند سایر گزینه‌ها عملا برای واشنگتن قابل اجرا نیست.

اما امروز و در حالی که بر هیچ کس پنهان نیست که یگان‌های کوچکی از ارتش آمریکا در اردن در حال ارائه اطلاعات به مخالفان سوریه و آموزش "ارتش آزاد سوریه" برای یادگیری استفاده از سلاح‌های پیشرفته هستند، ستاد مشترک ارتش آمریکا دو گزینه دیگر را نیز به گزینه‌های پیشین خود اضافه کرده است.

این دو گزینه جدید پس از آن ارائه شد که چاک هاگل، وزیر دفاع آمریکا یک سلسله نشست‌های امنیتی و نظامی با سران بلندپایه آمریکا برگزار کرد و در پایان این نشست‌ها خلاصه‌ای از اقداماتی را که می‌توان درباره بحران سوریه انجام داد به رئیس‌جمهوری ‌این کشور ارائه کرد بدون آنکه چراغ سبزی از اوباما در این زمینه دریافت کند.

گزینه اول: آغاز حملات هوایی به پایگاه‌ها، پادگان‌ها و تمامی نقاطی که نیروهای ارتش سوریه در آن حضور دارند است. این اقدام درست مشابه چیزی است که در تاریخ 24 مارس 1999 در یوگسلاوی سابق اتفاق افتاد به نحوی که حملات هوایی گسترده‌ای از سوی غرب علیه نیروهای صرب در کوزوو به مدت 78 روز و تا تاریخ 10 ژوئن همان سال ادامه داشت که این حمله نظامی خارج از چارچوب‌های قانونی شورای امنیت بود و پس از وتوی روسیه در شورای امنیت بود.

گزینه دوم: وارد آوردن ضربات موشکی به اهداف نظامی و استراتژیک در سوریه از جمله فرودگاه‌ها، مخازن سلاح، سکوهای پرتاب موشک و پایگاه‌های دفاع هوایی و غیره است. این اقدام از طریق مجموعه‌ای از سلاح‌های پیشرفته از جمله موشک تاماهاوک انجام می‌شود. موشکی که کلاهکی انفجاری به وزن 450 کیلوگرم حمل می‌کند و گفته می‌شود و با برد بالای خود آمریکایی‌ها را قادر می‌کند از فاصله صدها کیلومتری اهداف خود در سوریه را منهدم کنند. این موشک همچنین به دقت فراوان مشهور است و از آنها می‌توان حتی برای از بین بردن اهداف نظامی در مناطق کوهستانی که عملیات هواپیماها در آنجا به سختی انجام می‌شود، استفاده کرد.

بر اساس اطلاعات به دست آمده تا این ساعت به نظر می‌رسد که باراک اوباما گزینه دوم یعنی حمله محدود موشکی را برای حمله به سوریه در دستور کار قرار داده و این به معنای آن است که هیچ نظامی یا خلبان ‌آمریکایی در خطر مستقیم نخواهد بود این اقدام در چارچوب طرحی انجام می‌شود که دست‌کم فعلا هدف آن تضعیف نظام سوریه است نه برکناری ‌آن.

بر اساس همین طرح در چند روز یا چند ساعت گذشته کشتی‌ها و ناوهای جنگی آمریکا در دریای مدیترانه و خلیج فارس به حالت آماده باش در آمده‌اند و پنج ناوشکن حامل موشک‌های کروز این کشور نیز در دریای مدیترانه دورتر از سواحل سوریه مستقر شده‌اند.

اما گزینه‌ای که اوباما برای حمله به سوریه انتخاب کرده تنها به معنی استفاده از موشک‌های تاماهاوک نیست بلکه احتمالا پهپادهای نظامی آمریکا و جنگنده‌های این کشور و هم‌پیمانانش نیز در حمله آتی نقش پررنگی خواهند داشت.

در همین راستا، اخباری منتشر شده مبنی بر اینکه اوباما از تیم امنیت ملی متشکل از نمایندگان سازمان اطلاعات آمریکا و رهبران یگان‌های نظامی و امنیتی این کشور خواسته تا گزینه دخالت در سوریه را ملایم‌تر کنند و با اطلاعات مفصل‌تر به ویژه در مکان‌هایی که امکان دارد منافع آمریکا از این حملات متضرر شود حالا چه در خاورمیانه و چه در سایر بخش‌های جهان خطرات این طرح را به حداقل برسانند.

علاوه بر این از هیچ کس پنهان نیست که هشدارهای زیادی به آمریکا درباره پیامدهای آغاز هرگونه حمله نظامی به سوریه به ویژه از سوی ایران، حزب‌الله و روسیه داده شده است که تا حدود زیادی بر تردیدهای آمریکا افزوده است. این تحولات همزمان با نشست فرماندهان نظامی عربی و غربی برگزار شد؛ نشستی که در‌ آن روسای ستاد مشترک ارتش‌های کشورهایی چون آمریکا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، کانادا، ترکیه و برخی کشورهای عربی همچون عربستان، قطر و اردن حضور داشتند و درباره نحوه تعامل با تحولات امنیتی سوریه به ویژه راه‌های هماهنگی امنیتی میان کشورهای شرکت کننده گفتگو شد.

در پایان می‌توان گفت که دولت آمریکا در حال حاضر و به شکلی دقیق زوایای حمله موشکی احتمالی به سوریه را به ویژه درباره میزان ضربه‌ای که به نظام سوریه وارد می‌کند، بررسی می‌کند و در نهایت اگر این اقدام پیامدهای خطرناکی برای منافع آمریکا و هم‌پیمانانش داشته باشد یقینا تصمیم دیگری اتخاذ خواهد شد.

انتهای پیام

  • جمعه/ ۸ شهریور ۱۳۹۲ / ۱۶:۰۶
  • دسته‌بندی: گزارش و تحلیل
  • کد خبر: 92060805040
  • خبرنگار : 71434