این روزها اگر قرار است سری به تئاترشهر بزنید و تئاتر ببینید، حواستان باشد لباس خیلی تمیز یا کفش واکس زده نپوشید. خیلی هم به آرامش اعصابتان فکر نکنید چون همین که به نزدیکی این مجموعه برسید، هم کفش و لباس‌تان خاکی می‌شود و هم اعصابتان خط خطی.
به گزارش خبرنگار بخش تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،فکر نکنید که قرار است تئاتر ببینید و باید روح و ذهن‌تان را برای دیدن هنر فرهیختگان آماده کنید یا انتظار یک محیط آرام و با لطافت را نداشته باشید، دور و بر تئاترشهر اصلا از این خبرها نیست. به جایش صدای آهن است و بیل و کلنگ.
حتما می‌دانید ساخت و سازهای اطراف تئاترشهر تمام شدنی نیست یا مجتمع تجاری ساخته می‌شود یا ایستگاه مترو و زیر گذر و حالا علاوه بر همه اینها، تیرک‌های نورپردازی هم اضافه شده است. اضافه شدن این تیرک‌ها هیچ اتفاق غیر منتظره‌ای نیست. وقتی فضای باز «تئاترشهر» میزبان برنامه‌های جنگ مانند است، باید نورپردازی مناسبی برای این برنامه‌ها هم وجود داشته باشد!
اگر هم نتوانسته‌اید خرید روزانه‌تان را انجام دهید، هیچ نگران نباشید، بازارچه‌های استانی در خدمت شماست با انواع و اقسام خوراکی‌ها...
اما ممکن است شما فقط مخاطب تئاتر نباشید، اگر جزو هنرمندان این رشته باشید و دست بر قضا بعد از مدتها انتظار و خون دل خوردن توانسته‌اید نوبتی برای اجرای نمایش‌تان بگیرید، آن وقت تراژدی بارها و بارها بزرگتر می‌شود.
خبرنگار تئاتر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره ساخت و سازهای ادامه دار اطراف تئاترشهر با تعدادی از هنرمندان تئاتر گفتگو کرد. برخی از این هنرمندان آثارشان را در تئاترشهر اجرا می‌کنند و برخی در خارج از این مجموعه ولی همه آنها از وضعیت پیرامون تئاترشهر غمگین هستند.
برای تخریب مجموعه‌ی تئاتر شهر برنامه‌ی بلند مدتی وجود دارد
ایوب آقاخانی که نمایش جدیدش را با نام «نام همه مصلوبان عیسی است» در تماشاخانه ایرانشهر اجرا می‌کند، گفت: این موضوع دردی قدیمی است و سال‌ها خیلی آرام این درد را جوری در ذهن خانواده تئاتر جا کردند که حساسیت خودمان را از دست داده‌ایم. از سال‌ها پیش تخریب و مصادره مجموعه تئاتر شهر شروع شده بوده و زمانی که جلوی آن گرفته شد دوباره و با نام دیگری این ساخت و سازها شروع شد، من بدون اینکه به فرضیه توطئه معتقد باشم به نظرم برای تخریب مجموعه تئاتر شهر، برنامه بلند مدتی وجود داشته است.
این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر ادامه داد: امروز یک احساس بی‌هویتی عجیبی در تئاتر شهر احساس می‌کنم. اطراف این مجموعه فضای نامناسبی پیش آمده، فضایی که بیشتر شبیه بازار مکاره یکشنبه‌های اروپا شده است، امروز نه تئاتر شهر، نه کارهایی که آنجا اجرا می‌شود نه ساختمان و نه محیط پیرامونش هویت مقبولی ندارد.
آقاخانی یادآور شد: روزگاری اولین خانه‌ی من تئاتر شهر بود و سعی داشتم همیشه کارهایم را در این مجموعه به صحنه ببرم اما الان دوسال است که در تئاتر شهر اجرا نمی‌روم چون انگیزه‌ای برای اجرا در تئاتر شهر نداشتم و دیگر چیز جلب کننده‌ای هم برایم وجود نداشت. من دیگر به تئاتر شهر به عنوان جای مهمی برای تئاتر نگاه نمی‌کنم، البته این حرف به این معنی نیست که تعصب خودم را از دست داده‌ام بلکه تنها بر تراژدی‌ایی که اتفاق افتاده است، تاکید می‌کنم.
این هنرمند تئاتر معتقد است: در حال حاضر مدیریتی بسیار خط شکن برای حل این مشکلات لازم است، مدیریتی که با جسارت به جنگ تمام مشکلات پیرامون برود، البته منظورم مدیریت تئاتر شهر نیست بلکه یک مدیریت ذی نفوذ است که بتواند این مشکلات را حل کند و امیدوارم مسئولان درباره این موضوع بهتر فکر کنند.
وضعیت تئاتر شهر به پیگیری مستمر نیاز دارد
شهرام کرمی هم که این روزها آخرین اجراهای نمایش «پوتین‌های عمو بابا» را در تالار قشقایی تئاترشهر بر صحنه دارد، معتقد است: ساخت وسازهای اطراف مجموعه تئاتر شهر به هویت هنری و تاریخی این مجموعه لطمه می‌زند.
این کارگردان تئاتر گفت: اساسا در ساخت و سازهایی که در نقاط مختلف شهر انجام می‌شود، می‌بینیم به بافت شهری و لطمه دیدن آن توجه نمی‌شود. در مورد مجموعه تئاتر شهر هم این ساخت و سازها، مجتمع‌های تجاری اطراف بنا، ایستگاه مترو و... به هویت هنری و تاریخی این بنا لطمه زده است.
کرمی ادامه داد: تئاتر شهر سابقه خیلی طولانی ندارد ولی دارای هویت و ماهیتی است، اساسا بنایی مثل تئاترشهر به عنوان یک اتفاق در شهر ما شناخته می‌شود و طبیعی است که باید برای حفظ هویت فرهنگی‌مان کاری انجام بدهیم.
مدیر تئاتر سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در عین حال خاطرنشان کرد: هم شهرداری و هم شورای شهر دغدغه‌ی فرهنگی دارند اما شاید به پیگیری مستمر نیاز است و همچنین در سطح کلان تفاهم‌نامه‌ای بین نهادها اتفاق بیافتد. مشکل ما این است که در سطح کلان اولویت‌بندی انجام نمی‌شود درحالیکه باید در عرصه فرهنگ هم مانند بخش‌های دیگر این اولویت بندی ایجاد تا توازن در این بخش هم برقرار شود.
تئاتر شهر گم شده است
ابراهیم پشت‌کوهی دیگر کارگردان تئاتر نیز اظهار تاسف کرد: تئاتر شهر در خیل عظیم تکنولوژی ماشینی شتاب‌زده گم شده است.
این کارگردان به ایسنا گفت: معماری تئاتر شهر برای فضای خالی طراحی شده است، موضوعی که در معماری ایرانی به آن اهمیت داده می‌شد اما امروزه اثری از آن معماری تئاتر شهر که به عنوان میراث فرهنگی ارزش داشته باشد، نمی‌بینیم.
کارگردان نمایش«مثل آب برای شکلات» افزود: امروز نماهایی را اطراف تئاتر شهر می‌بینیم که هیچ سنخیتی با این بنا ندارد. چنین اتفاقاتی باعث شده تا هویت معماری تئاتر شهر که هویت خاصی بود، خدشه‌دار شود در حالیکه بناهایی مانند تئاترشهر در فضای خالی هویت خود را پیدا می‌کنند مثل میدان آزادی که اطرافش خالی است اما متاسفانه کسانی که برای ساخت‌وسازهای اطراف تئاترشهر تصمیم می‌گیرند، درک و دریافتی از تئاتر ندارند.
سرپرست گروه تئاتر «تی‌تووک» بندرعباس درباره‌ی تاثیر این اتفاقات بر مخاطبان تئاتر تصریح کرد: شاید به صورت مستقیم بر مخاطبان تأثیرگذار نباشد، اما تماشاگران قبل از اینکه به تئاتر بیایند، نیاز به آرامش دارند. در گذشته معماری ما مردم را به تفکر و تعمق دعوت می‌کرد ولی امروز با معماری‌های شلوغ و مغشوشی مثل معماری‌های مکان‌های اطراف تئاتر شهر مواجهیم، معماری‌هایی که نه اسلامی، نه ایرانی و نه حتی غربی است بلکه معماری است که بساز و بفروش‌ها آن را قالب و سطح آن را نازل کرده‌اند.
ابراهیم پشت‌کوهی اضافه کرد: گاهی مردم به دیدن یک فضا و یک ساختمان می‌آیند ولی امروز از تئاتر شهر چیزی دیده نمی‌شود چون ما داریم به مناسبت‌های مختلف آسمان را با ستون‌های سنگی و خشتی که هویت را از بین برده‌اند، از مردم می‌گیریم. کاش این ساخت و سازها در جاهای دیگری صورت می‌گرفت.
تئاتر شهر آبروی هنر این مملکت است
هادی مرزبان کارگردان پیشکسوت تئاتر نیز در این زمینه گفت: من نمی‌دانم که اطراف تئاتر شهر چه چیزی در حال ساخت است؟! اما الان که نیمه کاره است، باعث ایجاد ترافیک شدیدی شده که به تئاتر شهر لطمه زده است.
وی افزود: تئاتر شهر آبروی هنر این مملکت است و برای شهر تهران شناسنامه است ولی متاسفانه توجهی به آن نمی‌شود.
فقط تئاتری‌ها نیستند که از این وضع گله دارند. قادر آشنا مدیر اداره کل هنرهای نمایشی نیز در جدیدترین گفتگوی خود با ایسنا تاکید کرد: ساخت و سازهای اطراف مجموعه‌ی «تئاتر شهر» با هر بهانه‌ای که باشد، به هیچ وجه زیبنده نیست.
او با اظهار تاسف از اتفاقات اطراف مجموعه تئاتر شهر ادامه داد: این اتفاقات در اطراف بنایی که به ثبت ملی رسیده و نشان‌گر جایگاه تئاتر ما است، خوشایند نیست و با هر بهانه‌ای که باشد اصلا زیبنده نیست.
این مدیر هنری وقایع اطراف مجموعه تئاتر شهر را نشانه نبود همگرایی در دستگاه‌های دولتی و عمومی دانست و ادامه داد: نبود این همگرایی باعث شده در اطراف تئاتر شهر شاهد فضایی خشن باشیم.
قادرآشنا خاطرنشان کرد: فضای پیرامون تئاتر شهر باید فضایی با لطافت و مناسب فکر و اندیشه باشد، اما متاسفانه این روزها به جای چنین فضایی با بیل و کلنگ و فضایی خشن در اطراف تئاتر شهر روبه رو هستیم.
مدیر اداره کل هنرهای نمایشی در عین حال از انجام رایزنی‌هایی با سازمان زیباسازی شهرداری تهران خبر داد و افزود: این سازمان برای بهبود فضای بیرونی تئاتر شهر، طرح‌ها و برنامه‌هایی مناسب دارد که امیدواریم بزودی اجرایی شود.
آشنا با اشاره به جایگاه ویژه مجموعه تئاتر شهر به عنوان یک بنای ملی تاکید کرد: این مجموعه صرفا یک بنای تئاتری نیست، بلکه بنایی تاریخی و ملی است و همان گونه که ساخت و سازهای اطراف آن در خور تئاتر شهر نیست باید اهتمام جدی، وجود داشته باشد تا دیگر شاهد چنین ساخت و سازهایی در اطراف تئاتر شهر نباشیم.
به گزارش ایسنا، تئاترشهر بنایی خیلی قدیمی نیست. سابقه سنی‌اش به چهل سال پیش می‌رسد اما اگر به در و دیوار این بنای زیبا بنگرید، چهره‌ای می‌بینید که زود به پیری نشسته.
روزگاری بود که چهارراه ولیعصر این همه شلوغ نبود، ساختمان دایره‌ای زیبایی داشت در میان پارکی که هیچوقت پارک دانشجو نبود اما به هر حال از امروزش بهتر بود، حوضی داشت و آرامشی و وقتی از سالن تئاتر بیرون می‌آمدی، می‌شد برای لحظه‌ای روی سکوی کنار حوضش آرام بنشینی و به نمایشی که دیده بودی فکر کنی اما حالا باید به سرعت فرار کنی و خود را به نزدیکترین مکان آرامی که می‌شناسی برسانی تا شاید بتوانی به آنچه دیده‌ای بیندیشی.
انتهای پیام