خون مسموم و اعصاب ویران و تاولهای بیتابکننده و دردهای استخوانسوز، سالهاست دارند فریاد میزنند، حالا افشای اسناد همکاری آمریکا در استفاده صدام از تسلیحات شیمیایی در جنگ 8 ساله، نه آن مسمومیت را میزداید، نه اعصاب را آرام میکند، نه مرهمی بر تاولهاست و نه تسکینی بر دردها.
فقط در این روزها، «دم خروس» ادعاهای غرب را بیش از گذشته از زیر دامان آمریکا و مجامع بینالمللی عیان میکند، در حالی که «قسم» آمریکا برای استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه، چند روزی است گوش فلک را کر کرده و میگویند با همین بهانه میخواهد نظام اسد را سرنگون کند.
به گزارش خبرنگار سیاسی خارجی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این روزها احتمال حمله نظامی آمریکا به سوریه تیتر اول رسانه های جهان را به خود اختصاص داده و بسیاری از مردم، فعالان سیاسی و حقوق بشر در گوشه و کنار جهان نگران وقوع یک جنگ تمام عیار در منطقه هستند. زمانیکه مقامات آمریکایی با گرفتن ژست ناراحت و ابراز تاسف از حملات شیمیایی در سوریه سخن می گویند مجله "فارین پالسی" گزارش داد که بر اساس اطلاعات به دست آمده نیروی نظامی آمریکا و جوامع اطلاعاتی آن از سری حملاتی که در آن از گازهای اعصاب در مقیاسی بسیار مخرب تر از آنچه ممکن است سوریه شاهد آن بوده باشد اطلاع داشت و کاری برای توقف آن انجام نداد.
در سال 1988 در طول جنگ عراق با ایران، آمریکا از طریق تصاویر ماهوارهای متوجه شد که ایران در حال به دست آوردن یک مزیت استراتژیک با بهرهبرداری از منافذی در دفاع عراق است. مقامات اطلاعاتی آمریکا محل استقرار سربازان ایرانی را به عراق اطلاع دادند و کاملا مطلع بودند که نیروی نظامی صدام با تسلیحات شیمیایی از جمله گاز اعصاب مهلک سارین به آنها حمله خواهد کرد. این اطلاعات شامل تصاویر و نقشههایی از تحرکات سربازان ایرانی و نیز اماکن تاسیسات لجستیک ایران و جزییاتی درباره دفاع هوایی ایران بود .
عراقیها از گاز خردل و سارین پیش از چهار حمله مهم در اوایل 1988 استفاده کردند که متکی بر تصاویر ماهوارهای ، نقشهها و دیگر اطلاعات آمریکایی بود. این حملات به کج شدن شیب جنگ به نفع عراق کمک کرد و ایران را به پای میز مذاکرات کشاند و به آنها این اطمینان را می داد که سیاست بلند مدت دولت ریگان برای کسب پیروزی عراق موفق خواهد شد.
مقامات آمریکایی مدتها رضایت شان از حملات شیمیایی عراق را انکار و اصرار کردند که دولت صدام هرگز اعلام نکرد که قصد استفاده از این تسلیحات را دارد. اما ریک فرانکونا، کلنل بازنشسته نیروی هوایی که در جریان حملات 1988 وابسته نظامی در بغداد بود، تصویری متفاوت را ارایه میدهد. او به فارین پالسی گفت: عراقی ها هرگز به ما نگفتند که قصد استفاده از گاز اعصاب را داشتند. آنها مجبور نبودند این کار را انجام دهند. ما خودمان از آن خبر داشتیم.
طبق اسناد سیا که اخیرا از طبقه بندی خارج شده و مصاحبه هایی با مقامات اطلاعاتی سابق نظیر فرانکونا، آمریکا مدرک قاطع از آغاز حملات شیمیایی عراق در سال 1983 در اختیار داشت.
اکنون این اظهارات جان کری وزیر امور خارجه آمریکا درباره ادعای استفاده اسد از تسلیحات شیمیایی برای ایرانیان مضحک است، به گفته وی، اوباما معتقد است افرادی که از مرگبارترین تسلیحات جهان علیه آسیب پذیرترین مردم جهان استفاده میکنند، باید پاسخگو باشند. فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه برای جا نماندن از قافله نیز اعلام می کند که فرانسه آماده است تا کسانی را که تصمیم وقیحانه برای استفاده از سلاحهای شیمیایی علیه افراد بیگناه گرفتند، مجازات کند.
حالا فارغ از همه این هیاهوهای سیاسی، حقوقی و رسانهای ماجرا، تناقض غرب در برابر استفاده از سلاحهای مخرب و کشتار جمعی را کجای دل مردم منطقه و جهان جای دهیم؟ متاسفانه، تاریخ این قساوت را قضاوت خواهد کرد.
گزارش از خبرنگار ایسنا: ساناز عباسعلیزاده رضایی
انتهای پیام