محققان دریافتند: نورون‌های حساسی به نام TRPV1 وجود دارند که احساس خارش را به سلول‌های پوستی منتقل می‌کنند.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران ( ایسنا) – منطقه خراسان، همه خارش‌ها به راحتی از بین نمی‌روند. تقریبا 15 درصد افراد از خارش‌های طولانی و سخت رنج می‌برند که در اثر بیماری‌ها و داروهای خاص به وجود می‌آیند. برای مثال، بسیاری از بیماران سرطانی در مقایسه با سایر داروهای مسکن برای تحمل درد، مورفین را انتخاب می‌کنند و غالبا با مصرف آن خارش در کل بدن خود را تجربه می‌کنند.
درحال حاضر، محققان دریافتند که در بدن موش‌ها هورمونی وجود دارد که احساس خارش توسط آن به نورون‌های نخاعی که پیام‌های مغزی را تقویت می‌کند منتقل می‌شود.
این کشف می‌تواند نقطه روشن در درمان افرادی باشد که به‌طور مزمن با وجود یک بیماری یا مصرف دارویی خاص به خارش مبتلا شده‌اند.
دانشمندان مدت طولانی می‌دانستند که نورون‌های حساسی به نام TRPV1 وجود دارند که احساس خارش را به سلول‌های پوستی منتقل می‌کنند، زیرا این سلول‌ها به گرما و درد نیز واکنش نشان می‌دهند. هر چند مشخص نیست که آیا این نورون‌ها به تنهایی به خارش واکنش نشان می‌دهند یا خارش مانند یک درد کم بروز می‌کند. این وضعیت پیشرفت درمان خارش را بدون آسیب رساندن به سیستم حسگرها با مشکل روبرو می‌کند.
محققان با آنالیز کردن مولکول‌های استخراج شده توسط سلول‌های TRPV1 به‌منظور ارزیابی همه موارد خارش‌زا، به‌طور تصادفی با گروه کوچکی از نورون‌ها مواجه شدند که پلی پپتیدهای ناتریوریتیک بی (Nppb) را تولید می‌کنند، هورمونی که عملکرد قلب را تنظیم می‌کند و همچنین می‌تواند به عنوان انتقال دهنده عصبی عمل کند.
به‌طور طبیعی، این ماده بی‌وقفه باعث خارش در بدن موش می‌شود، اما موشی که تحت درمان بوده بعد از تزریق به سختی دچار خارش می‌شود و نشان می‌دهد که Nppb باعث بروز احساس خارش می‌شود. در موش‌های تحت درمان هیچگونه سیستم حساس دیگری در این رابطه پیدا نشد.
با این وجود، درمان‌های جدید برای انسان‌ها که در برابر فعالیت Nppb ایمن باشد بسیار دور از دسترس است. هرچند، موش‌های متاثر از Nppb زندگی عادی را سپری می‌کنند و زمانی که محققان دریافت کننده‌ها را در نخاع از بین می‌برند موش‌ها زودتر می‌میرند. این اقدام برای انسان می‌تواند خطرناک باشد. درمانی که سیگنال‌های خارش را در سطح نخاع از بین می‌برد، می تواند یک شوک باشد.
انتهای پیام