دانشمندان موفق شدند نخستین مدل حیوانی برای توصیف انتقال از راه جنسی ویروس HIV را طراحی کنند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، عفونت توسط ویروس نقص ایمنی انسان (HIV) موجب ابتلا به سندروم نقص ایمنی (AIDS) میشود.
این سندروم نوعی اختلال ناتوانکننده است که در آن تضعیف فزاینده سیستم ایمنی اشخاص مبتلا را در مقابل عفونتهای تهدیدکننده و بیماریهای مزمن آسیبپذیرتر میکند.
علیرغم پیشرفتهای موجود در درمان و مدیریت ایدز، هیچ درمانی در حال حاضر برای آن وجود ندارد و این عفونت کماکان مشکل بهداشتی عمدهای در سراسر جهان به شمار میآید.
طی سه دهه اخیر، تعدادی از مدلهای حیوانی به منظور مطالعه عفونت پاتوژنز و کنترل اچآیوی طراحی شدهاند؛ با این حال، مدلهای موجود، محیط متداولترین مسیر انتقال این بیماری در سراسر جهان یعنی انتقال از طریق جنسی را تکرار نمیکنند.
هماکنون جین پوتاش و همکارانش از مرکز بیمارستانی روزولت و مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک رویکردی را برای مدلبندی انتقال از راه جنسی اچآیوی طراحی کردهاند.
این موفقیت از همکاری پیشین بین پوتاش و دیوید جی. وولسکی از دانشگاه کلمبیا، نشات گرفته است.
دانشمندان حاضر یک کلون اچآیوی کایمریک را با اصلاح ژنتیکی تثبیت کردند که به ویروس امکان انتشار در جوندگان را میدهد.
عفونت موشها با این ویروسها با هدف مطالعه جوانب نوروپاتوژنز اچآیوی و سنجش داروهای ضدرترو ویروسی و واکسنهای بالقوه این ویروس اعمال شده است.
در مطالعه جدید، پوتاش و همکارانش انتقال موثر و تجدیدپذیر اچآیوی کایمریک از موشهای نر عفونی به مادههای غیرعفونی را از طریق آمیزش توصیف میکنند و نخستین گزارش از انتقال این ویروس را توسط آمیزش در یک مدل حیوانی ارائه دادهاند.
در این تحقیق درمان مادهها با داروهای ضدرترو ویروسی پیش از آمیزش، از انتقال ویروس ممانعت کرد.
کارایی انتقال ویروسی طی استروس در موشها کاهش یافت و مدرکی دال بر این موضوع ارائه شد که محیط هورمونی در دستگاه تناسلی ماده میتواند بر آسیبپذیری میزبان در مقابل سرایت اچآیوی تاثیر بگذارد.
این یافتهها دارای مفاهیمی برای این نوع عفونت در انسانها است و مدل توصیفشده در این مطالعه دارای مزیتهای فراوانی در مقایسه با رویکردهای آزمایشگاهی پیشین برای بررسی انتقال از راه آمیزش ویروس مزبور است.
سیستم ارائهشده ویژگیهای اندامتناسلی ماده و نر را حفظ میکند.
همان طور که در این مطالعه نشان داده شده، محیطهای موضعی در اندام تناسلی ماده میتواند بر میزان و کارآمدی انتقال از راه جنسی ویروسی اثر بگذارد.
با حفظ ویژگیهای فیزیولوژی آمیزش، این رویکرد امکان بررسی جوانب پویای انتقال از راه جنسی ویروسی را در محیط بدن میدهد.
افزون بر این، میتوان از این سیستم برای بررسی کارایی استراتژیهای مداخلهگرایانهتر با هدف ممانعت از متداولترین مسیر انتقال اچآیوی بهره برد.
به گفته دکتر پوتاش، سیستم جدید با هدف مطالعه گسترش این ویروس توسط جفتگیری در موشها طراحی شده، با این امید که بتوان آن را برای ارتقای رویکردهای عملی ممانعت از انتقال از راه جنسی اچآیوی در انسانها اعمال کرد.
مطابق اعلام سازمان بهداشت جهانی، در سال 2011 حدود 34 میلیون فرد مبتلا به این ویروس در جهان زندگی میکردند.
جزئیات این مدل اخیرا در نشریه Disease Models & Mechanisms منتشر شد.
انتهای پیام