هفتهنامه "متن"به خبر منتشر شده در روزنامه کیهان درباره این مجله واکنش نشان داد.
به گزارش ایسنا به نقل از آفتاب، علی پورمحمدی مدیرمسئول هفتهنامه متن در یادداشتی کوتاه خطاب به حسین شریعتمداری مدیرمسئول روزنامه کیهان، نوشت: «از تذکر صمیمانه و دلسوزانه جنابعالی متشکرم؛ رئیسجمهور سابق و محبوب شما همواره میگفت: «به دریای اراده ملت بپیوندید». به فرمایش امام (ره) اگر میزان رأی ملت است، لطفا خود را با این میزان موزون کرده، سپس به دریای اراده ملت بپیوندید! ملت ایران بزرگ است و آغوشش همواره گشوده.»
پورمحمدی در پایان آورده: «از خداوند متعال برای خود و شما خیر، اصلاح و غفران طلب میکنم. انه ولی التوفیق.»
گفتنی است علی پورمحمدی از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم و دانشآموخته دوره دکتری موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) است. وی هماکنون و پس از طی دوره دکتری «فلسفه غرب» در دانشگاه وین اتریش، عضو هیات علمی گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی (ره) تهران است.
به گزارش ایسنا، کیهان دیروز نوشت: «هفتهنامه «متن» به مدیرمسئولی «علی پورمحمدی» که مهر 1391 در آستانه شکلگیری رقابتهای انتخابات ریاستجمهوری با استخدام تیمی از خبرنگاران مجلة «همشهری ماه» به راه افتاده بود عملا تعطیل شده است و به جای آن یک ضمیمه غیرقانونی به نام «حاشیه» (بدون درج نام مدیرمسئول) منتشر میشود! این هفتهنامه که هدف مدیرمسئول آن از انتشارش حمایت از کاندیداتوری برادرش در انتخابات بود، اکنون با چاپ این ضمیمه غیرقانونی رویکردی فرصتطلبانه را برگزیده است؛ تا جایی که در پی تبرئه سران فتنه و زمزمه بازگشت آنان به قدرت است.
هفته گذشته نیز «مسعود بهنود» در BBC فارسی به معرفی این مجله پرداخت و حتی روش آن در تطهیر «سیدمحمد خاتمی» را ستود!
نخستین شمارههای هفتهنامه تعطیل شده «متن» با هدف نزدیک شدن به اردوگاه شبه روشنفکران و جذب آرای این قشر برای کاندیدای مورد نظرش منتشر شد و مقالاتی را از «سیدحسین نصر» (رئیس دفتر سابق فرح پهلوی)، «ناصر فکوهی» (از مترجمان سکولار)، «احمد میراحسان» (از اعضاء گروهک تروریستی پیکار)، «کامران (رضوان الله) فانی» (نویسنده متهم به بهائیت)، «محمدعلی سپانلو» (عضو کانون منحله نویسندگان) و ... منتشر کرد اما «متن» به تدریج تبدیل به یک «مجله زرد» شد و در مدت زمان کوتاهی به دلیل استفاده از تیمهای مطبوعاتی اصلاحطلبان به دام «شارلاتانیسم مطبوعاتی» افتاد. این نشریه در کنار چاپ گزارشهایی از دعواهای ساختگی در عالم فوتبال و سینما و ... برای افزایش تیراژ خود دست به «جعل گفتوگو» با چهرههای سیاسی و فرهنگی زد و این رویه نیز اعتراضهای زیادی را برانگیخت؛ هر چند که هفتهنامه «متن» برخلاف ادعاهای خود هیچگاه حاضر نشد تکذیبیههای این چهرهها را منتشر و گفتگوهای ساختگی خود را تکذیب کند.
یک هفته پیش از برگزاری مراسم تحلیف رئیسجمهور روحانی، هفتهنامه «متن» دست به اقدامی شگفتانگیز زد که استقبال سریع تلویزیون BBC فارسی را به همراه داشت. این نشریه که دستاندرکاران آن در ابتدا هدف خود را حمایت از «جبهه متحد اصولگرایان» القاء میکردند، با چاپ ضمیمه غیرقانونی «حاشیه» هدفگیری علیه متحدان سابق خود را آغاز کرد و به نشر مقالاتی از «سعید لیلاز» (تحلیلگر اقتصادی وابسته به حزب کارگزاران)، «مسعود مهرابی» (مدیر ماهنامه فیلم و کاریکاتوریست روزنامه صهیونیستی آیندگان) و دیگر چهرههای تجدیدنظرطلب پرداخت. ضمیمه غیرقانونی «حاشیه» همچنین گزارش تیتر یک خود را به بررسی «موقعیت سیاسی کنونی سیدمحمد خاتمی» اختصاص داد و در آن با ادبیاتی از موضع اپوزیسیون خارج کشور مدعی شد که این کارگزار فتنه توانسته است «همچنان معتبر و محبوب باقی بماند» و حتی پا را از این نیز فراتر گذاشت و نوشت «محبوبیت سیاسی او به گونهای است که مخالفان درونی و پیرامونی خاتمی خلع سلاح میشوند.»(!)
اما کار به اینجا ختم نشد و وقتی ضمیمه غیرقانونی هفتهنامه «متن» روز شنبه (12 مرداد 1392) همزمان با مراسم تنفیذ ریاست جمهوری به روی دکهها آمد یک تیتر قابل تامل داشت: «احمدی! بای بای!» اینبار نشریهای که میخواست مدافع یکی از کاندیداهای جبهه اصولگرایان در انتخابات 1392 باشد و مدیرمسئولش در جلسات مختلف از سوابق تحصیلی خود در یکی از موسسات ارزشی برای اثبات صلاحیتش مایه میگذاشت، یک صفحه کامل را به اثبات فرضیه و بازنشر یکی از گزارشهای خبرگزاری انگلیسی «رویترز» اختصاص داد که در آن همه دستاوردهای دولتهای نهم و دهم نادیده گرفته شد و القاء میکرد که شعار «احمدی! بای بای!» 4 سال است که بر سر زبانهاست!
گفتنی است برابر قانون مطبوعات انتشار ضمیمههای مطبوعاتی مانند ضمیمه «حاشیه» متعلق به هفتهنامه «متن» غیرقانونی است و «هیئت نظارت بر مطبوعات» موظف است از انتشار آنان ممانعت کند؛ خصوصا ضمیمه نشریهای که متعلق به برادر رئیس سازمان بازرسی کل کشور است و علیالقاعده به جهت این انتساب باید در رعایت قانون پیشگام باشد اما از موازین قانونی چه در محتوا و چه در تشریفات حقوقی انتشار نشریه عدول کرده است؛ خصوصا اینکه هفتهنامه اصلی (متن) را تعطیل و یک ضمیمه (حاشیه) را بدون درج نام مدیرمسئول جایگزین آن نموده است.»
انتهای پیام