با شرایط جدیدی که یونسکو برای کشورها گذاشته است، مبنی بر ملزم بودن آن‌ها به ارائه‌ی پرونده‌ی اثری طبیعی در کنار اثری تاریخی برای بررسی و ثبت در فهرست میراث جهانی، حالا ایران با اما و اگرهایی درباره‌ی بررسی دو پرونده‌ی «شوش» و «شهر سوخته» که برای ثبت جهانی پیشنهاد شده‌اند، در اجلاس آینده‌ی یونسکو روبه‌رو است.
به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حدود پنج‌ماه پیش، یونسکو به کشورهایی که آثاری را برای ثبت در فهرست میراث جهانی هر سال ارائه می‌کنند، اعلام کرد که در اجلاس امسال هر کشور در کنار اثری تاریخی مجاز به ارائه‌ی پرونده‌ی یک اثر طبیعی است. به این ترتیب، ایران که دو پرونده‌ی «کاخ گلستان» و «منظر فرهنگی میمند» را پیش از این برای ثبت جهانی کاندیدا کرده بود، توانست پرونده‌ی میمند را به‌عنوان یک اثر طبیعی معرفی کند و فرصتی برای بررسی هر دو پرونده‌اش به‌دست آورد؛ اما با توجه به این‌که ایران پیش‌دستی کرده و دو پرونده‌ی تاریخی خود را برای بررسی در اجلاس سال آینده (اجلاس سی‌وهشتم) به یونسکو داده است، حالا این ابهام وجود دارد که آیا «شوش» و «شهر سوخته» سال آینده شانسی برای ثبت شدن در فهرست آثار جهانی خواهند داشت؟
معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این‌باره به خبرنگار ایسنا توضیح داد: یونسکو امسال در سی‌وهفتمین اجلاس جهانی اعلام کرد که برای سال آینده، همه‌ی کشورها موظف‌اند حتما یک پرونده‌ی میراث طبیعی را در میان دو سهمیه‌ی خود برای ثبت جهانی داشته باشند؛ اما ایران سال پیش، دو پرونده‌ی تاریخی «شوش» و «شهر سوخته» را برای بررسی در سی‌وهشتمین اجلاس یونسکو فرستاده است.
آتوسا مومنی ادامه داد: یونسکو به همه‌ی کشورها تأکید کرده است، کسانی که دو پرونده‌ی تاریخی برای ثبت در فهرست میراث جهانی دارند نمی‌توانند به اجلاس سال آینده وارد شوند.
وی در پاسخ به این پرسش که ایران برای اجلاس سال آینده‌ی یونسکو چه وضعیتی خواهد داشت؟ اظهار کرد: ما پیش از آغاز اجلاس امسال، به‌شکل رسمی و کتبی نامه‌نگاری‌های خود را در این زمینه آغاز کردیم. با توجه به این‌که یونسکو تا کنون فقط به‌شکل شفاهی این موضوع را اعلام کرده و هنوز به‌صورت کتبی به این بحث نپرداخته است، ما همچنان امیدوار هستیم.
معاون میراث فرهنگی گفت: اگر به‌شکل کتبی قانون جدید یونسکو به کشورها اعلام نشود، فکر کنم می‌توانیم برای سال آینده هم پرونده‌های خود را در اجلاس معرفی کنیم.
او تأکید کرد: یونسکو زمان مشخصی به کشورها برای ارائه‌ی سهمیه‌های‌شان داده است و پس از گذشت آن زمان و به‌دلیل محدود بودن منابع، کشورها دیگر نمی‌توانند اثری ارائه کنند، ایران نیز از قاعده مستثنی نیست.
انتهای پیام