دانشمندان ژاپنی برای نخستین بار با استفاده از سلول‌های بنیادی به دست آمده از پوست و خون، موفق به تولید کبد انسانی دارای عملکرد شده‌اند که این دستاورد می‌تواند راه را برای تولید اندام دیگر بدن در آزمایشگاه هموار کند.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در طول یک دهه گذشته محققان در سراسر جهان از توانایی سلول‌های بنیادی در تبدیل شدن به سلول‌های دیگر برای توسعه روش‌های درمانی جدید استفاده کرده اند.

دو نوع اصلی از سلول‌های بنیادی شامل سلول‌های بنیادی جنینی و سلول بنیادی پرتوان القایی (iPS) است که اغلب از قلب و نخاع گرفته می‌شود.

با توجه به کمبود اعضای پیوندی مانند کبد، کلیه و قلب، دانشمندان به دنبال توسعه و تولید اندام آزمایشگاهی قابل پیوند با کمک سلول های بنیادی هستند.

شاید کاربردی شدن استفاده از کبد آزمایشگاهی برای پیوند به بیماران تا یک دهه آینده محقق شود، اما دانشمندان ژاپنی به دستاورد مهمی برای عملی شدن رویای بلند پروازانه رشد اندام آزمایشگاهی دست یافته اند.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه یوکوهاما از سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPS) برای تولید سه نوع مختلف سلول استفاده کردند که به طور معمول در شکل گیری طبیعی کبد انسان در دوره جنینی کاربرد دارند؛ این سلول ها شامل سلول های آندودرم کبد، سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های اندوتلیال هستند.

سلول ها شروع به رشد کرده و ساختارهای سه بعدی موسوم به جوانه های کبد (liver buds) را شکل می دهند؛ آنها مجموعه ای از سلول های کبدی با پتانسیل توسعه یک اندام کامل هستند.

با پیوند این سلول ها به موش، جوانه های کبد شروع به رشد کرده و عروق خونی انسانی به عروق خونی موش میزبان متصل شده و عملکردی مانند سلول های بالغ کبد انسان را از خود بروز دادند.

احتمالا در تحقیقات آتی از موش های تحت پیوند با جوانه های کبدی سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPS) برای آزمایش داروهای جدید، بررسی عوارض جانبی مانند سمیت کبدی و مشاهده نحوه واکنش کبد انسان استفاده خواهد شد.

دکتر «دوسکو الیک» از محققان سلول های بنیادی در کینگز کالج لندن، ضمن ستودن دستاورد محققان ژاپنی تأکید می کند: این روش بسیار امیدوار کننده و نشان دهنده یک گام بزرگ برای عملی شدن رشد اندام آزمایشگاهی محسوب می شود، اما هنوز ناشناخته های زیادی برای استفاده از این روش در پزشکی احیاء کننده وجود دارند.

جزئیات این دستاورد در مجله Nature‌ منتشر شده است.

انتهای پیام