در گفتگوی زنده تلویزیونی یکی از نامزدهای ریاست جمهوری مطالبی تحت عنوان دانشجویان ستاره دار، بازنشستگی اساتید و محدودیت فعالیت‌های دانشجویی مطرح کرد که هر چند وزارت علوم به طور کلی قصد پاسخ متقابل به سخنان نامزدهای ریاست جمهوری را ندارد، اما موضوعات در این گفت‌وگو به گونه‌ای خلاف واقع مطرح شد که ارائه توضیحاتی برای تنویر افکار عمومی را ضروری می‌کند.

به گزارش سرویس دانشگاهی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، نامزد ریاست جمهوری اشاره کردند که « در سال‌های اخیر دانشجویان را ستاره دار کرده‌اند» در این زمینه اگر منظور از ستاره‌دار شدن درج علامتی در کنار اسم برخی از پذیرفته‌شدگان آزمون‌های تحصیلات تکمیلی برای رفع نقص مستندات پرونده یا استعلامات از مراجع ذیربط باشد که به افراد اطلاع‌رسانی می‌شود، این موضوع در طی سه دهه قبل و در همه دولت‌ها بر اساس مصوبه شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی در سال 1363 وجود داشته است و آمار موجود نیز بیانگر عدم افزایش چنین داوطلبانی است.

ضمن آنکه طرح موضوع ستاره‌دار کردن دانشجویان و محرومیت از تحصیل توسط وزارت علوم در سال‌های اخیر کذب محض است.

بر خلاف اظهارات نامزد ریاست جمهوری میزان بازنشستگی اعضای هیأت علمی که در طی دوران اصلاحات بازنشسته شدند به مراتب بیشتر از سال‌های اخیر است، به عنوان مثال بررسی مقایسه‌ای تعداد اعضای هیات علمی بازنشسته دانشگاه‌های تهران، شیراز، فردوسی مشهد و تبریز در سال‌های 1382 و 1383 با سال‌های 1390 و 1391 به خوبی این موضوع را نشان می‌دهد به نحوی که تعداد اعضای هیات علمی بازنشسته دانشگاه‌های تهران، شیراز، فردوسی مشهد و تبریز در سال‌های 1382 و 1383 به ترتیب 38، 29، 56 و 46 نفر و در مجموع 169 نفر بوده است.

در حالی که در همین دانشگاه‌ها تعداد اعضای هیات علمی بازنشسته در سال‌های 1390 و 1391 به ترتیب 37، 22، 19 و 16 نفر و در مجموع 94 نفر است که نشان دهنده کاهش تعداد بازنشستگان است.

ضمن اینکه در دولت دهم مقررات بازنشستگی اعضای هیأت علمی با پیشنهاد وزارت علوم و موافقت شورای عالی انقلاب فرهنگی مورد تجدید نظر قرار گرفت و بین 5 تا 11 سال به سنوات خدمت اعضای هیأت علمی در مرتبه مربی، استادیاری، دانشیاری و استادی افزوده شد و تاکنون نیز هیچ کدام از اعضای هیأت علمی بر خلاف مقررات بازنشسته نشده و علی‌رغم تمام جوسازی‌ها و سیاه‌نمایی‌های صورت گرفته حتی یک نفر هم ادله‌ای مبنی بر بازنشستگی غیر قانونی ارائه نکرده است.

همچنین، علاوه بر افزایش سنوات خدمت اعضای هیات علمی با موافقت وزیر علوم زمینه تداوم همکاری آموزشی و پژوهشی اساتید پس از سن بازنشستگی نیز فراهم شده و تعداد زیادی از اساتید بازنشسته که علاقمند به تداوم همکاری هستند هم اکنون مشغول فعالیت آموزشی و پژوهشی در دانشگاه‌ها هستند.

این در حالی است که در چهار سال اخیر حدود 17000 عضو هیات علمی جدید و دانشجوی بورسیه دوره دکتری برای استخدام در دانشگاه‌ها مورد پذیرش قرار گرفتند.

ادعای اینکه فضای دانشگاه‌ها بسته است با سرعت فوق العاده رشد علمی در ایران تناقص دارد، به نحوی که امروزه جامعه دانشگاهی و غیردانشگاهی اعم از پیر و جوان و حتی دشمنان به نشاط علمی و پویایی دانشگاه‌های ایران اذعان دارند و آمار تولیدات علمی از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون بیانگر سیر صعودی پیشرفت های علمی بوده اما این رشد در سال‌های اخیر بسیار سریعتر است به نحوی که رشد متوسط تولیدات علمی ایران 11 تا 13 برابر متوسط رشد جهانی است.

بر اساس آمار موجود در پایگاه ISI از سال 1357 تاکنون مجموعاً 175 هزار و 389 سند و مقاله علمی از پژوهشگران ایرانی در این پایگاه ثبت شده است که بیش از 150 هزار سند و مقاله علمی آن مربوط به سال‌های 1384 تا 1392 است، یعنی بیش از 85 درصد کل تولیدات علمی ایران پس از انقلاب اسلامی و جالب اینکه از این تعداد بیش از 103 هزار سند و مقاله علمی یعنی بیش از 65 درصد کل تولیدات علمی ایران در بعد از انقلاب اسلامی در پایگاه ISIمربوط به سال‌های 1388 تا 1392 است.

همچنین کل تولیدات علمی ایران در پایگاه اسکوپوس در بعد از انقلاب اسلامی تا کنون 216 هزار و 108 سند و مقاله علمی است که از این تعداد 88 درصد یعنی192 هزار و 96 سند و مقاله علمی مربوط به سال‌های 1384 تا 1392 می‌باشد و فقط 12 درصد آن مربوط به سال‌های 1357 تا 1384 است.

ضمن اینکه از کل تولیدات علمی ایران در پس از انقلاب اسلامی در پایگاه اسکوپوس بیش از 140 هزار سند و مقاله علمی پژوهشگران ایران یعنی 59 درصد کل تولیدات علمی مربوط به سال‌های 1388 تا 1392 است و در مقایسه بین دولت‌های نهم و دهم نیز می‌توان گفت بیش از 73 درصد تولیدات علمی ثبت شده ایران در پایگاه اسکوپوس در چهار سال اخیر صورت گرفته است. آیا این رشد سریع علمی و فوق العاده که تعجب همه جهانیان را برانگیخته است می تواند در فضای بسته دانشگاهی صورت گیرد؟

این نشاط علمی در طول چهار سال گذشته بارها مورد تقدیر مقام معظم رهبری قرارگرفته و باعث افتخار جامعه دانشگاهی اعم از اساتید، دانشجویان و کارکنان دانشگاه‌ها است و خوب است بدانیم که این نشاط و پیشرفت‌های سریع علمی در دانشگاه‌های ما به‌ ویژه پس از فتنه سال 1388 که گروهی تلاش می کردند دانشگاه‌ها را در دامن آن فرو ببرند، سرعت بیشتری گرفت چرا که جامعه بصیر دانشگاهی با برائت از فتنه اجازه قانون گریزی را نداد و طمع دشمن را از بین برد.

بر اساس این گزارش، نکته دیگر اینکه نسبت به نشاط سیاسی در دانشگاه‌ها دو برداشت متفاوت وجود دارد. در نگاه اول و قدیمی‌تر نشاط سیاسی هیجان کاذب و ایجاد بی نظمی و آشوب در دانشگاه دیده می‌شد و در نگاه دوم نشاط و فعالیت سیاسی در دانشگاه‌ها در قالب حاکمیت عقلانیت توام با ایمان است که خوشبختانه در چند سال اخیر دانشجویان فعالیت‌های سیاسی خود را با عقلانیت و آرامش همراه کرده، به نحوی که در طی نیمسال دوم تحصیلی سال جاری بیش از 1700 نشست انتخاباتی و جلسه نقد و بررسی با حضور کاندیداهای ریاست جمهوری، نمایندگان و هواداران آنها در کل دانشگاه‌های کشور برگزار شده که از این تعداد 970 نشست انتخاباتی در دانشگاه‌های دولتی با حضور نامزدها و نمایندگان آنها برگزار شده و کوچکترین تعرضی به ارکان نظام یا افراد حقیقی و حقوقی صورت نگرفته بلکه دانشجویان با رعایت شأن دانشگاه نشست‌های خود را برگزار کردند.

در حالی که در سال‌های دوران اصلاحات شاهد بودیم که هر نشستی با حاشیه‌های فراوان و بی‌نظمی و اهانت و توهین به ارکان نظام همراه بود.

همچنین بر خلاف اظهارات نامزد ریاست جمهوری مبنی بر تعطیلی فعالیت تشکل‌های دانشجویی در طی سال‌های 1384 تا کنون، تعداد تشکل‌های سیاسی دانشجویی از 162 به 234 تشکل رسیده و همچنین کانون‌های فرهنگی از 495 به 3215 کانون رسیده و نشریات دانشجویی از 2500 به 5366 و انجمن‌های علمی دانشجویی نیز از 800 به 6324 انجمن افزایش یافته که این آمارها به درستی بیانگر فعالیت‌های جدی دانشجویی است.

بنابراین از یک فرد دانشگاهی در جایگاه نامزد ریاست جمهوری انتظار می‌رود به واقعیات موجود در دانشگاه‌ها توجه داشته باشند، اگر فضای دانشگاه‌ها بسته است و تشکل‌های دانشجویی نیز فعالیتی ندارند، چگونه این نامزد همانگونه که خود اذعان داشته از سال 1391 تاکنون در نشست‌های متعدد در دانشگاه‌ها حضور پیدا کرده و با دانشجویان به گفت‌وگو نشسته و به نقد دولت و سیاست‌های جاری پرداخته است.

در پایان باید اضافه کرد که اگر دولت اصلاحات و تبع آن این نامزد ریاست جمهوری شعار توسعه سیاسی و عقلانیت را در دانشگاه‌ها مدنظر داشته و دارند باید قاعدتاً الان خوشحال باشند که به جای آن فضای توهین‌آمیز، اهانت و آشوب که در دانشگاه‌ها و در زمان اصلاحات حاکم بود در حال حاضر دانشگاه‌ها در فضایی کاملاً عقلانی و با نشاط توأم با ایمان اسلامی هم فعالیت‌های سیاسی خود را دنبال می‌کنند و هم با تولیدات علمی روزافزون به اقتدار و عزت این ملت شریف بیش از پیش می‌افزایند.

انتهای پیام