پذیرش مسولیت و اداره امور مردم در جامعه اسلامی و جایگاه خطیر و حساس آن و ویژگی‌هایی که برای پذیرندگان این مسوولیت ذکر شده، به صورت مکرر در آیات و روایات مورد تصریح قرار گرفته است.
به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) یکی از سوالاتی که در این ارتباط مطرح می‌شود این است که افراد در پذیرفتن یا نپذیرفتن حکومت و مسوولیت در جامعه اسلامی چگونه باید باشند؟
پیامبر خدا (ص) خطاب به عبدالرحمن بن سمره فرمودند: " ای عبدالرحمن، داوطلب امارت مشو؛ زیرا اگر با تقاضای تو این منصب به تو سپرده شود در اداره آن به خودت واگذار میشوی و اگر بدون تقاضای تو به تو واگذار شود ، در اداره آن یاری میشوی1".
آن حضرت همچنین درباره این‌که حکمران با کسی که درخواست مسئولیت می‌کند چه باید بکند؟ می‌فرمایند: " به خدا سوگند ما کسی را که متقاضی این کار (حکومت)، یا بر آن حریص باشد، به این کار نمیگماریم2".
همچنین پیشوایان دینی ما در باره این که حکمرانان در استخدام کارگزارن خود چه نکاتی را باید رعایت کنند؟ سفارشات و توصیه‌های زیبایی برای پیروان خود دارند و خود آن بزرگواران نیز این رهنمودها را در زندگی و حکومت داری خود به کار گرفته‌اند.
امام علی(ع) در فرمان استانداری مصر به مالک اشتر در این باره چنین می‌فرمایند: " دیگر آن که در کارهای کارگزارانت اندیشه و تأمّل کن و پس از آزمودنِ آنها، ایشان را به کار گمار و به صرف جانبداری یا علاقه به کسی او را عهدهدار کاری مکن؛ زیرا این دو، کانونِ انواع ستم و خیانت است. کارگزاران خود را از میان افراد با تجربه و آبرومند و خاندانهای نیک و خوشنام و پیشگام در اسلام انتخاب کن3".
پیامبر خدا(ص) نیز فرمودند: "هرکس از میان گروهی مردی را به کار گمارد در حالی که در بین آنها خداپسندتر از او وجود دارد، به خدا و رسول او و مؤمنان خیانت کرده است4".
منابع:
1- سنن أبی داود: 2929 منتخب میزان الحکمة: 618
2- صحیح مسلم: 3 / 1456 / 14 منتخب میزان‌الحکمة: 618
3- نهج‌البلاغة: الکتاب 53 منتخب میزان الحکمة: 618
4- بحارالأنوار: 23 / 75 / 24 منتخب میزان الحکمة: 618
انتهای پیام