سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل و دیگر سازمان‌های بین‌المللی در وین، با وجود توافقات سال 2010، روند خلع سلاح هسته‌یی را نگران کننده و ناامید‌کننده دانست.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) علی اصغر سلطانیه در دومین کمیته مقدماتی کنفرانس بازنگری سال 2015 معاهده عدم اشاعه هسته‌یی گفت: ما، کشورهای غیرهسته‌یی، از زندگی تحت تیغ استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌یی، احساس امنیت نمی‌کنیم.

وی پرسید: چگونه جامعه بین‌المللی می‌تواند توجیهات مربوط به در اختیار داشتن سلاح‌های هسته‌یی توسط گروه کوچکی از کشورها را پذیرا باشد؟

وی خاطرنشان کرد: تایید مجدد تعهدات در زمینه خلع سلاح هسته‌یی برای تحقق جهان عاری از سلاح‌های هسته‌یی کافی نیست. متاسفانه سیاست‌های اعلامی برخی از کشورهای هسته‌یی با گام های عملی و قابل سنجش، فاصله دارد.

سفیر ایران نزد سازمان ملل تاکید کرد: کشورهای غیر هسته‌یی عضو معاهده عدم اشاعه هسته‌یی هم‌چنان عمیقا نگران دکترین‌های دفاعی استراتژیک کشورهای هسته‌یی هستند که منطق استفاده از سلاح‌های هسته‌یی را بیان می‌دارند.

وی گفت: کشورهای دارای سلاح هسته‌یی باید گزارش پیشرفت جامع و واقعی در این خصوص را به کمیته مقدماتی سال 2014 ارائه کنند، تا بدین ترتیب بررسی گام‌های بعدی برای اجرای کامل ماده 4 معاهده به منظور تحقق نابودی کامل سلاح های هسته‌یی تسهیل شود. در غیر این صورت کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته یی در سال 2015 تبدیل به یک مکان چالش برانگیز تصمیم‌گیری در خصوص آینده معاهده خواهد شد.

وی هم‌چنین خاطرنشان کرد:جمهوری اسلامی ایران به سهم خویش، مصمم است تمام حیطه‌های قانونی فن‌آوری هسته‌یی، از جمله چرخه سوخت و غنی‌سازی را منحصرا برای اهداف صلح‌آمیز دنبال کند؛ فعالیتی قانونی که تاکنون تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شده و از این پس نیز همچنان تحت نظارت آژانس انجام خواهد شد. در این ارتباط، اسناد نهایی کنفرانس‌های بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته‌یی در سال های 2000 و 2010 نیز تکرار می‌کند که گزینه‌ها و تصمیمات هر کشور در زمینه استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی، باید بدون آن‌که سیاست‌ها یا موافقت نامه‌ها و ترتیبات همکاری بین‌المللی آن کشور برای استفاده صلح‌آمیز انرژی هسته‌یی و چرخه سوخت شامل غنی‌سازی را به خطر اندازد، مورد احترام قرار گیرد.

به گزارش ایسنا متن کامل سخنان سلطانیه به شرح زیر است:

آقای ربیس؛

ما اینجا گرد هم آمده‌ایم تا وضعیت اجرای برنامه اقدام کنفرانس بازنگری سال 2010 معاهده عدم اشاعه هسته‌یی و سایر تعهداتی که کشورهای عضو الزام دارند تا به منظور نیل به جهانی عاری از سلاح‌های هسته‌یی انجام دهند و به ویژه تعهد صریح کشورهای دارنده سلاح‌های هسته‌یی نسبت به امحاء کامل زرادخانه‌های هسته‌ای‌شان را مرور کنیم. در بین اقداماتی که کنفرانس بازنگری سال 2010 تصمیم اجماعی نسبت به آن‌ها اتخاذ کرد، فراخوانی برای پیشرفت حقیقی در زمینه خلع سلاح هسته‌یی و نیز برگزاری کنفرانس سال 2012 خاورمیانه مهمترین تعهدات محسوب می‌شوند؛ لذا وضعیت این دو هدف، یاس‌آور است. جمهوری اسلامی ایران مستمرا نگرانیش در مورد رویکردهای تبعیض‌آمیز و مبتنی بر استانداردهای دوگانه توسط معدودی از کشورهای عضو غیرمسوول در اجرای مفاد معاهده عدم اشاعه هسته‌یی را منعکس کرده است. با وجود توافقات سال 2010، روند خلع سلاح هسته‌یی نگران کننده و نا امید کننده است. اجازه بدهید برخی واقعیات در این خصوص را بررسی کنیم.

تداوم وجود ده‌ها هزار کلاهک هسته‌یی در انبارهای کشورهای دارنده سلاح‌های هسته‌یی، که اغلب‌شان از وضعیت آماده باش بالا برخوردارند و مدرنیزه کرده روزانه آن‌ها، جدی‌ترین تهدید علیه بشریت هستند. ما، کشورهای غیرهسته‌یی، از زندگی تحت تیغ استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌یی، احساس امنیت نمی‌کنیم. حفظ ذخائر سلاح‌های هسته‌یی و تکیه استراتژیک به آن‌ها، کشورهای دارنده سلاح هسته‌یی را به عزمی که برای حرکت در جهت حذف ریسک استفاده از آن‌ها یا اشاعه افقی و عمودی آن‌ها، لازم است هدایت نمی‌کند. با توجه به مطالب فوق، چگونه جامعه بین‌المللی می‌تواند توجیهات مربوط به در اختیار داشتن سلاح‌های هسته‌یی توسط گروه کوچکی از کشورها را پذیرا باشد. مهمترین نتیجه کنفرانس سال 2010 تایید مجدد تعهد صریحی بود که کشورهای هسته‌یی در کنفرانس بازنگری سال 2000 برای امحاء کامل زرداخانه‌های هسته‌ای‌شان پذیرفتند. از این رو تایید مجدد تعهدات در زمینه خلع سلاح هسته‌یی برای تحقق جهان عاری از سلاح‌های هسته‌یی کافی نیست. متاسفانه سیاست‌های اعلامی برخی از کشورهای هسته‌یی با گام های عملی و قابل سنجش، فاصله دارد.

کشورهای غیر هسته‌یی عضو معاهده عدم اشاعه هسته‌یی هم‌چنان عمیقا نگران دکترین‌های دفاعی استراتژیک کشورهای هسته‌یی هستند که منطق استفاده از سلاح‌های هسته‌یی را بیان می‌دارند.

بازنگری وضعیت هسته‌یی Nuclear Posture Review و مفهوم استراتژیک Strategic Concept که به ترتیب از سوی آمریکا و ناتو ارائه شده، به توسعه توجیه استفاده یا تهدید به استفاده از سلاح‌های هسته‌یی در مغایرت با الزامات کشورهای هسته‌یی ذیل معاهده عدم اشاعه هسته‌یی و موارد نگران کننده نقض هنجارهای حقوق بین‌الملل، منجر گشته است.

باید طرحی که به منظور استقرار سامانه جهانی دفاع موشکی در جریان است و شدیدا آرمان خلع سلاح هسته‌یی را تهدید می‌کند به موارد نگران‌کننده فوق افزود. چنین طرحی، امنیت کشور بانی طرح و کشورهای میزبان را افزایش نخواهد داد. این امر صرفا سایر کشورهای هسته‌یی که هدف اصلی چنین سامانه‌هایی هستند را بر می‌انگیزد تا نیروهای هسته‌یی خود را گسترده‌تر کرده و بیشتر بر آن‌ها تکیه کنند و به این ترتیب زنجیره جدید مسابقه تسلیحاتی را باعث خواهد شد. سامانه دفاع موشکی نقض آشکار اقدام شماره یک برنامه اقدام در مورد خلع سلاح هسته‌یی است که در کنفرانس سال 2010 بر آن توافق شد. شگفت‌آور آن‌که، بنا به اقدام شماره یک برنامه اقدام، همه کشورهای عضو خود را متعهد کرده‌اند سیاست‌هایی را دنبال کنند که کاملا منطبق با آرمان نیل به جهان عاری از سلاح هسته‌یی باشد. متاسفانه هیچ نشانه‌ای وجود ندارد که کشورهای هسته‌یی در آن مسیر حرکت می‌کنند.

به علاوه، در تخلف وقیحانه از تعهد بین‌المللیش، آمریکا در روز 5 دسامبر 2012 بیست و هفتمین آزمایش هسته‌یی غیرانفجاری خود، در بردارنده یک مدل مقیاسی چاشنی کلاهک هسته‌یی، را انجام داد که اولین آزمایش هسته‌یی غیرانفجاری در نوع خود از زمان امضاء معاهده منع جامع آزمایش‌های هسته‌یی بود. چنین آزمایش هسته‌یی، که در حمایت از پیشبرد طراحی‌های سلاح‌های هسته‌یی قرار دارد و بدتر آن‌که در یک ناحیه زیرزمینی یک سایت آزمایش هسته‌یی انجام گرفته که سایر کشورهای هسته‌یی نیز از آن الگو گرفته و پیروی خواهند کرد یک دستورالعمل و تجویزی برای بی‌ثبات‌سازی جهان است. چنین آزمایش‌های غیرانفجاری و شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای برای طراحی سلاح‌های جدید، که نمونه‌ای از عدم پایبندی آمریکا با تعهدات بین‌المللیش ذیل معاهده عدم اشاعه هسته‌یی است، می‌تواند به از سرگیری مسابقه تسلیحات هسته‌یی و احیاء ریسک فاجعه جهانی منجر شوند.

طبق منابع آشکار، هزینه‌های سلاح‌های هسته‌یی از سال 2010 تاکنون به شدت افزایش یافته و به طور محتاطانه تخمین زده می‌شود که در طول یک دهه آینده، هزینه سلاح‌های هسته‌یی و سامانه‌های حمایتی مستقیم آن‌ها، حداقل به یک تریلیون دلار خواهد رسید. عمده این هزینه به ارتقاء و جایگزینی کارخانه‌های قدیمی تولید سلاح‌های هسته‌یی، موشک‌ها، زیردریایی‌ها و بمب‌افکن‌ها اختصاص دارد. آمریکا به تنهایی میلیاردها دلار بیحساب را برای گرداندن ناوگان هسته‌ایش در طول مدت عمر پنجاه ساله برنامه ریزی شده آن‌ها (2080-2030) هزینه خواهد کرد. این رقم شامل هزینه سّری هواخواهان هسته‌یی برای مواردی همچون تاسیسات باز فرآوری پلوتونیوم و غنی‌سازی اورانیوم، یا موشک‌ها، هواپیماها و زیردریایی‌هایی نیست که هواخواهان هسته‌یی با یک هدف سّری کار برد دو گانه حمل یک کلاهک هسته‌یی، در حال تحصیل آن‌ها هستند.

علاوه بر موارد فوق، مشارکت هسته‌یی در میان کشورهای دارای سلاح هسته‌یی یا با کشورهایی که دارای سلاح هسته‌یی نیستند، چه تحت ائتلاف‌های نظامی و چه تحت هر چارچوب دیگر، منشا دیگری برای نگرانی و اشاعه در همه‌جنبه‌های آن است. سلاح‌های هسته‌یی استقرار یافته در اروپا، به ویژه در آن گروه از کشورهای عضو معاهده که دارای سلاح هسته‌یی نیستند، منبع نگرانی‌های جدی امنیتی بوده و معادل نقض آشکار تعهدات مندرج در معاهده عدم اشاعه هسته‌یی است. ایران از مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درخواست کرده است که به همه کشورهای عضو آژانس گزارش دهد که آیا این کشورها آژانس را از میزان، محل و ویژگی‌های مواد هسته‌یی با درجه نظامی و پلوتونیوم و اورانیوم با غنای بالا که در قلمروشان وجود دارد، آگاه ساخته‌اند یا خیر. اگر پاسخ مثبت باشد، در این صورت آمریکا ماده 1 معاهده و کشورهای اروپایی ذی ربط نیز ماده 2 معاهده را نقض کرده‌اند. اما چنان چه کشورهای اروپایی غیردارنده سلاح هسته‌یی آژانس را از وجود این منابع هسته‌یی در قلمروشان مطلع نکرده‌اند، در این صورت این کشورها به تعهدات پادمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از جمله موافقت‌نامه جامع پادمان و پروتکل الحاقی پایبند نبوده‌اند. نیازی به گفتن نیست که توزیع سلاح‌های هسته‌یی در اروپا خطر امنیت هسته‌یی را به دلیل افزایش خطر بالقوه دستیابی تروریست‌ها به این سلاح‌ها، بیشتر کرده است. موافقت‌نامه اخیر میان فرانسه و بریتانیا نیز یک نمونه آشکار دیگر از بی‌اعتنایی به خلع سلاح هسته‌یی است. پروژه زیردریایی هسته‌یی بریتانیا موسوم به تریدنت (Trident) و تصمیم این کشور به ارتقای آن با تخمین هزینه‌ای بالغ بر یکصد میلیارد پوند، نقض آشکار ماده 4 معاهده عدم اشاعه و تعهدات به عمل آمده در جریان کنفرانس بازنگری این معاهده در سال 2010 است. آلمان نیز تعدادی زیردریایی دولفین را به رژیم اسرائیل که عضو معاهده عدم اشاعه نیست، فروخته است. از آن‌جا که این زیردریایی‌ها قابلیت مجهز شدن به موشک‌های هسته‌یی کروز را دارند، این اقدام یک مورد آشکار از اشاعه و عدم پایبندی به شمار می‌رود. نباید از این امر غافل بود که چنین اقداماتی بر خلاف قطعنامه معاهده عدم اشاعه در سال 1995 در زمینه ایجاد منطقه عاری از سلاح هسته‌یی در خاورمیانه بوده و تمام تلاش‌ها در این خصوص را با خطر جدی مواجه می‌سازد.

آقای رییس،

جامعه بین‌المللی نمی‌تواند به انتظار نشیند تا وحشت ناشی از سلاح‌های هسته یی اتفاق افتد و باید آخرین مهلت و زمان برای نابودی کامل زرادخانه‌های هسته‌یی تعیین گردد. چنین اقدامی کنفرانس خلع سلاح را قادر می‌سازد تا مذاکرات مربوط به کنوانسیون خلع سلاح هسته‌یی را آغاز کند و آن را به عنوان مهمترین اولویت کاری خود، هرچه زودتر به نتیجه رساند. کشورهای عضو جنبش غیرمتعهد که از اعضای معاهده عدم اشاعه نیز هستند در کنفرانس بازنگری معاهده در سال 2010 پیشنهاد کردند که سال 2025 به عنوان سال هدف برای نابودی کامل سلاح‌های هسته‌یی تعیین شود. بدین ترتیب پیشرفت منظم و موثری به سوی اجرای تعهدات خلع سلاح هسته‌یی به موجب ماده 4 معاهده عدم اشاعه به وجود آمده و شکاف میان صداقت و ریاکاری در بین برخی کشورهای دارای سلاح هسته‌یی را پر خواهد کرد.

با یادآوری این موضوع که به موجب اقدام 5 از «برنامه اقدام خلع سلاح هسته‌یی» مصوب کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته‌یی در سال 2010، کشورهای دارای سلاح هسته‌یی متعهد شدند تا پیشرفت واقعی در مورد گام‌های منتهی به خلع سلاح هسته‌یی را افزایش دهند. ایران به عنوان کشوری که دارای سلاح هسته‌یی نیست از این امر نگرانی جدی دارد که پس از گذشت سه سال از برنامه اقدام مذکور، هنوز هیچ گزارش ماهوی و اساسی از سوی کشورهای دارای سلاح هسته‌یی در این زمینه ارائه نگردیده است. صبر جامعه جهانی محدود است. کشورهای دارای سلاح هسته‌یی باید گزارش پیشرفت جامع و واقعی در این خصوص را به کمیته مقدماتی سال 2014 ارائه کنند، تا بدین ترتیب بررسی گام‌های بعدی برای اجرای کامل ماده 4 معاهده به منظور تحقق نابودی کامل سلاح های هسته‌یی تسهیل شود. در غیر این صورت کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته یی در سال 2015 تبدیل به یک مکان چالش برانگیز تصمیم‌گیری در خصوص آینده معاهده خواهد شد. هرگونه سازوکار واقعی گزارش‌دهی باید در میان موارد دیگر، به طور منظم اصول و تدابیر مربوط به شفافیت، برگشت‌ناپذیری، قابلیت راستی‌آزمایی، ممنوعیت استفاده، چارچوب زمانی، کاهش بودجه سلاح‌های هسته‌یی، اقدامات کیفی و کمی خلع سلاح و دکترین‌های هسته‌یی را منعکس کند. چنین گزارش‌هایی ریاکاری برخی کشورهای هسته‌یی را که در ظاهر از «جهان عاری از سلاح هسته‌یی» حمایت می‌کنند، افشا می‌کند.

آقای رییس،

این امری غیرقابل قبول، نامشروع، ناعادلانه و بر خلاف مفاد معاهده عدم اشاعه هسته‌یی است که تعداد زیادی از کشورهای عضو از سوی اعضای توسعه یافته معاهده، تحت رژیم های کنترلی محدود کننده و تبعیض‌آمیزی قرار گرفته‌اند. ماده 4 معاهده عدم اشاعه هسته‌یی به طور کاملا شفاف تصریح می‌دارد که «هیچ چیز نباید به گونه‌ای تفسیر شود که حق انکارناپذیر همه اعضای معاهده برای توسعه و استفاده از انرژی هسته‌یی برای اهداف صلح‌آمیز را مطابق مواد 1 و 2 معاهده عدم اشاعه هسته‌یی تحت تاثیر قرار دهد.» بر همین اساس کشور من در کنار سایر کشورهای غیردارنده سلاح هسته‌یی عضو معاهده، خواستار احترام واقعی برای اجرای حقوق خویش به منظور استفاده از انرژی هسته‌یی برای مقاصد صلح‌آمیز است. تحمیل محدودیت‌ها به عنوان پوششی برای اجرای اهداف سیاست خارجی کشورهایی خاص، نقض آشکار تعهدات مندرج در ماده 4 و چالشی برای تمامیت و اعتبار معاهده است. مطابق اقدام 51 از برنامه اقدام مصوب کنفرانس بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته‌یی در سال 2010، محدودیت‌های بی‌مورد در مسیر انتقال مواد، تجهیزات و فن‌آوری‌های هسته‌یی برای استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی باید سریعا مرتفع شود. متاسفانه هیچ گام عملی در این راه برداشته نشده است. جمهوری اسلامی ایران به سهم خویش، مصمم است تمام حیطه‌های قانونی فن‌آوری هسته‌یی، از جمله چرخه سوخت و غنی‌سازی را منحصرا برای اهداف صلح‌آمیز دنبال کند؛ فعالیتی قانونی که تاکنون تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی انجام شده و از این پس نیز همچنان تحت نظارت آژانس انجام خواهد شد. در این ارتباط، اسناد نهایی کنفرانس‌های بازنگری معاهده عدم اشاعه هسته‌یی در سال های 2000 و 2010 نیز تکرار می‌کند که گزینه‌ها و تصمیمات هر کشور در زمینه استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی، باید بدون آن‌که سیاست‌ها یا موافقت نامه‌ها و ترتیبات همکاری بین‌المللی آن کشور برای استفاده صلح‌آمیز انرژی هسته‌یی و چرخه سوخت شامل غنی‌سازی را به خطر اندازد، مورد احترام قرار گیرد.

لازم است مراتب قدردانی ملت و دولت جمهوری اسلامی ایران را به خاطر حمایت مستمر جنبش عدم تعهد در طول ده سال گذشته که بر اساس اصول جنبش صورت گرفته است، در این‌جا یادآوری کنم.

در این زمینه باید توجه همگان را به این واقعیت جلب نمایم که در طول ده سال گذشته در پی سخت‌ترین بازرسی‌های بی‌سابقه در طول تاریخ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بیش از 7000 روز/ نفر بازرسی عادی و بیش از صد مورد بازرسی سرزده با دو ساعت اطلاع قبلی، مدیرکل سابق و فعلی اعلام کرده‌اند که هیچ مدرکی دال بر انحراف مواد هسته‌یی به سوی اهداف نظامی نیافته‌اند و آژانس قادر است فعالیت‌های راستی‌آزمایی خود را بدون مانع ادامه دهد؛ بنابراین همه فعالیت‌ها و مواد هسته‌یی از جمله غنی‌سازی کماکان صلح‌آمیز است. باعث تاسف و حتی شرمندگی است که اتحادیه اروپا و آمریکا در بیانیه‌های خود ایران و آن‌هایی که عضو معاهده نیستند و دارای سلاح هسته‌یی هستند به طور مساوی در کنار هم قرار می‌دهند.

این‌گونه رویکردها عواقب جدی برای جهان‌شمولی معاهده منع اشاعه هسته‌یی و سایر معاهدات از قبیل معاهده منع جامع آزمایش‌های هسته‌یی در برخواهد داشت زیرا موجب از میان رفتن انگیزه پیوستن به آن‌ها می‌شود. ایران بهای سنگینی را برای عضویت و تعهد کامل خود به NPT می‌دهد در حالی که دیگران بیرون از معاهده هستند و از بازرسی‌ها و تحریم‌ها معاف می‌باشند ولی همکاری هسته‌یی کامل کشورهای غربی به ویژه آمریکا و کانادا را دریافت می‌کنند.

آقای رییس،

جمهوری اسلامی ایران از سال 1974 که برای نخستین بار منطقه عاری از سلاح‌های هسته‌یی در خاورمیانه را به سازمان ملل متحد پیشنهاد کرد و از هیچ تلاشی برای تشکیل آن دریغ نکرده است. در این راستا ما در عین حال که تایید مجدد «قطعنامه تا دستیابی به اهداف و مقاصد آن» را از سوی کنفرانس بازنگری 2010 NPT مورد تاکید قرار می‌دهیم مجدداً تاکید می‌کنیم که اجرای فوری، کامل و بدون شرط قطعنامه 1995 خاورمیانه به عنوان یک عنصر ضروری که معاهده در سال 1995 بر اساس آن به طور نامحدود تمدید شد، برای اعتبار NPT دارای اهمیت حیاتی است.

با توجه به سابقه رژیم صهیونیستی اسرائیل در تجاوز و اشغال، تشکیل یک منطقه عاری از سلاح‌های هسته‌یی در خاورمیانه برای خاتمه به بزرگترین تهدید سلاح‌های هسته‌یی رژیم مزبور علیه ثبات و امنیت کشورهای عضو NPT در منطقه و جهان بسیار اهمیت دارد. تهدید در اختیار داشتن سلاح‌های هسته‌یی از سوی رژیم اسرائیل و امتناع آن از پیوستن به NPT و قرار دادن تاسیسات خود تحت پادمان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تعدادی از کشورهای منطقه را برانگیخته است تا به اسناد بین‌المللی مربوط به سلاح‌های کشتار جمعی از همه مهمتر معاهده منع تسلیحات شیمیایی (CWC) و معاهده منع سلاح های بیولوژیک (BWC) نپیوندند. با توجه به اجرای اقدامات مرتبط با قطعنامه 1995 خاورمیانه در ضمن ادامه اقدامات کنفرانس بازنگری 2010 NPT، جمهوری اسلامی ایران آمادگی خود را از قبل برای مشارکت فعال در کنفرانس خاورمیانه در سال 2012 اعلام و تاکید کرد که در کنفرانس مزبور یک برنامه اقدام مورد توافق و یک جدول زمانی برای جهان شمولی NPT در خاورمیانه تنها اولویت بالا است. از این رو همه اعضای معاهده عدم اشاعه هسته‌یی، بار دیگر شاهد بودند که مخالفت آمریکا، در حمایت از رژیم صهیونیستی، از برگزاری کنفرانس سال 2012 بعد از چند دهه، جلوگیری کرد. تصمیم یکجانبه آمریکا برای تعویق کنفرانس، نادیده انگاشتن تصمیم اجماعی کنفرانس بازنگری سال 2010 و برنامه‌ریزی و مشورت‌های تسهیل کننده است و تضعیف کننده عزم و همکاری ایران و کشورهای عرب عضو معاهده است و آخرین نکته اما نه کم اهمیت‌ترین، یک عقب نشینی و شکست جدی برای معاهده عدم اشاعه هسته‌یی است. این نشانه آشکاری است از این‌که ایالات متحده هیچ توجهی به فراخوان‌های مکرر جامعه بین‌المللی برای قرار گرفتن فعالیت‌های مخفیانه سلاح‌های هسته‌یی رژیم صهیونیستی تحت رژیم عدم اشاعه ندارد. آمریکا، با حمایت از رژیم اسرائیل به هر قیمت، در حال منزوی کردن خود است.

آقای رییس،

جمهوری اسلامی ایران به عنوان قربانی سلاح‌های کشتار جمعی در طول دهه‌های اخیر، اعتقاد راسخ دارد که جامعه بین‌المللی باید یک راه سریع برای امحاء کامل تهدید عمومی انفجار عمدی یا تصادفی هسته‌یی بیابد. ماهیت سلاح‌های هسته‌یی و پیامدهای فوری فاجعه‌بارشان بر بشریت، باید ما را ملزم سازد برای حفظ حیات بشریت به طور جمعی کار کنیم و کنفرانس بازنگری سال 2015 معاهده عدم اشاعه هسته‌یی می‌تواند جنبشی را ایجاد کند که به فرآیندی برای غیرقانونی و غیرمشروع بودن همه سلاح‌های هسته‌یی و امحاء فوری همه این سلاح‌ها منجر شود.

ایران مستمرا و قاطعانه سلاح‌های هسته‌یی را رد کرده است. چنین سلاح‌هایی در دکترین دفاعی ایران جایی ندارند. فعالیت‌های هسته‌یی صرفا صلح‌آمیز ایران، مطابق حقوق و الزامات مندرج در معاهده عدم اشاعه هسته‌یی، دنبال می‌شود. به عنوان نشانه‌ای از واقعیت فوق، آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر معظم جمهوری اسلامی ایران، فتوای خود در رابطه با منع سلاح‌های هسته‌یی را تکرار کردند. معظم له در سخنرانی خود در نشست سران عدم تعهد در تهران در سال 2012 اعلام فرمودند: "جمهوری اسلامی ایران استفاده از سلاح‌های هسته‌یی را به عنوان یک گناه بزرگ و نابخشودنی تلقی می‌کند." این حکم مذهبی، در میان سایر موارد، در پیامدهای انسانی استفاده از سلاح‌های هسته‌یی ریشه دارد و مبتنی بر ارزش‌های والای اعتقاد ما در حفظ ایمنی، امنیت و شئونات انسان‌هاست. سیاست هسته‌یی و دیدگاه جهانی جمهوری اسلامی ایران در این عبارت خلاصه شده است: «انرژی هسته‌یی برای همه، سلاح‌های هسته‌یی برای هیچکس.»

آقای رییس، هیات های عالی قدر

در جمع بندی، به نیابت از دولتم، اینجانب اعلام می‌دارم که جمهوری اسلامی ایران هرگز از حقوق لاینفک خود برای استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌یی از جمله حق غیرقابل انکار برای غنی‌سازی، چشم‌پوشی نخواهد کرد و در عین حال به همکاریش با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مطابق تعهدات معاهده عدم اشاعه هسته‌یی یعنی موافقت‌نامه پادمان جامع (INFCIRC/214) ادامه خواهد داد.

سیاست‌های خصمانه کشورهای غربی از جمله سیاست دوگانه هویج و چماق یا سیاست‌های گفت‌وگو و تحریم، محکوم به شکست هستند. تحریم، ترور کردن دانشمندان هسته‌یی که پدیده زشت این قرن است، و تهدید به حمله توسط رژیم صهیونیستی با حمایت متحدین غربیش، عزم ملت بزرگ ایران را برای ادامه راهش تقویت کرده و خواهد کرد.

نهایتا، به کشورهای غربی توصیه می‌شود از تقابل به همکاری روی آورند. پنجره فرصت ورود به مذاکرات، برای یک همکاری بلندمدت استراتژیک با ایران، به عنوان مطمئن‌ترین، قوی‌ترین و با ثبات‌ترین شریک در منطقه، هنوز باز است.

انتهای پیام