پیکر عسل بدیعی بازیگر سینما و تلویزیون در میان حضور پرشکوه مردم و هنرمندان به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) تشییع شد.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در این مراسم که صبح یکشنبه 18 فروردین ماه در محوطه باز تالار وحدت برگزار شد، جمع زیادی از مردم در کنار هنرمندان آمده بودند تا با این بازیگر سینما و تلویزیون وداع کنند.
ستاره اسکندری اولین هنرمندی بود که پشت تریبون قرار گرفت و با بیان اینکه رفتن عسل را هیچ کس باور ندارد، گفت: هر مرگ اشارتی به حیات دیگر است و عسل کاری که کرد نشان از روح بزرگش دارد.
در ادامه شاهرخ بدیعی پدر عسل با اشاره به حضور پرشور مردم اظهار کرد: با دیدن این همه معرفت قدرت حرف زدن ندارم و شما که برای دل ما جمع شدهاید دست و پایتان را میبوسم.
وی یادآور شد: عسل 17 سال از عمر 36 سالهاش را در جمع هنرمندان و اعتلای هنر ایران صرف کرد. او با «بودن و نبودن» به عنوان گیرنده عضو ایفای نقش کرد و به تبع این بازی، پیرو این روش و منش انسانی شد.
پدر این بازیگر فقید گفت: مرگ عسل، فاجعهای به ما وارد کرد اما خوشحالیم اعضای بدنش در بدن هفت بیمار نیازمند جای گرفت و الان به جای عسل، هفت فرزند داریم.
سیروس الوند کارگردان سینما که در فیلم «دستهای آلوده» با عسل بدیعی همکاری داشته است، مراسم تشییع این بازیگر را بسیار باشکوه دانست و اظهار کرد: من عسل بدیعی را خانمی سرشار از زندگی، پاک و نجیب دیدهام، دختری اهل خانواده که در واقع بوی خانواده میداد.
وی افزود: او در سینما زیاد کار نکرد و تلویزیون او را ربود اما با همین کارهای کوتاه، خاطرات زیادی باقی گذاشت و مردم او را دوست دارند.
این کارگردان شعری از مولانا را تقدیم عسل بدیعی کرد.
رضا داوودنژاد -همسر خواهر عسل بدیعی- هم که به سختی سخن میگفت، با بیان اینکه شرایط بسیار سخت است، خاطرنشان کرد: اتفاقاتی که در این یک سال برای ما افتاده را تنها با همراهی شما توانستیم بگذرانیم، چه در بیماری من و چه در این مصیبت و این همدردی شما تسلای بزرگی برای ما است.
وی ادامه داد: این چند روز برایم بسیار عجیب بود. خارج از حواشی که به وجود آمد چیزهایی دربارهی «عسل» عزیز گفته شد که متوجه شدم که متاسفانه دیر قدر آدمها را میدانیم. سه روز پیش چیزهایی به دست ما آرام آرام رسید که حتی من و غزل (خواهر عسل) برای پدر و مادرش هم نخواندیم. عسل دفترچه یادداشتی داشت که در روز اول فروردین یادداشتی را نوشته است که برای اولینبار امروز قرائت میشود.
غزل بدیعی در ادامه این مراسم یادداشت عسل را قرائت کرد که در بخشهایی از آن را آمده است: سال 92 شد و این گذر عمر چیزی است قسمت همه ما . حالا36 سالم است و حتی دهه سی عمرم هم به سرعت گذشت با سرعتتر از دهه 20.
وی ادامه داد: خوشبختانه هنوز توانمند و زنده و زیبا هستم. پسری سراسر از مهر دارم و خانوادهای مانند گوهر و دوستان خوبی که در کنارم هستند. دستانم دیگر ضعیف نیست و در این سال، پروژههای زیادی برایم به ثمر خواهد رسید و میدانم امسال سال من است.
در ادامه جانیار فرزند عسل بدیعی با کمک پدرش فریبرز عربنیا پشت تریبون قرار گرفت و در حالی که به شدت اشک میریخت، گفت: از مادرم تشکر میکنم به خاطر همه کارهایی که برای من کرد، اگر او نبود من هم اینجا نبودم. او همه کار برای من کرد و حالا او را از همیشه بیشتر دوست دارم و دلم برایش تنگ میشود.
وی ادامه داد: او الان بسیار خوشبختتر است و اگر برگردد اینجا برایش مانند زندان است. او همه کار برای من کرد و جلوی شما از او تشکر میکنم و قول میدهم کاری کنم که تا از من راضی باشد.
عربنیا (همسر سابق عسل بدیعی ) هم در سخنان کوتاهی با اشاره به شلوغی مراسم از مردم خواست مواظب کوچکترها و خانمها باشند.
سید احمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی هم در سخنانی گفت: خوش به سعادت کسانی که اگر اسم هنرمند را انتخاب میکنند، تعهد این نام را دارند مانند عسل بدیعی که بسیار متعهد بود.
او به همکاریاش با بدیعی در مجموعه «تا صبح» اشاره کرد و یادآور شد: با توجه به اینکه کار مناسبتی بود دو شیفت تصویربرداری میکردیم تا به دهه فجر برسد و ایشان بسیار متعهدانه با ما بودند. خانم بدیعی روحیهای مانند گل بهاری داشت که عشق آموزش میدهد و عسل این کار را کرد. در واقع اگر زندگی درست باشد و به آخر خط برسد مهم نیست، مهم آن است که کارمان را درست انجام داده باشیم.
وی افزود: عسل بدیعی با سلامت کامل از دنیا رفت و توانست اعضای بدنش را به هفت نفر بدهد و نشان داد سن کم مهم نیست، مهم آن است کامل بروی.
میرعلایی همچنین پیام تسلیت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی را خدمت خانواده بدیعی ابلاغ کرد.
در ادامه مراسم نیز پیام تسلیت رئیس سازمان صدا و سیما قرائت شد.
پایان بخش این مراسم که اجرای آن را طاهریان از مجریهای صدا و سیما برعهده داشت، قرائت شعری که برای عسل بدیعی سروده شده است، بود.
از دیگر حاضران در این مراسم میتوان به مسعود فروتن، ابوالفضل پورعرب، هنگامه قاضیانی، علی دهکردی، افسانه چهره آزاد، زهرا سعیدی، حبیب اسماعیلی، سیروس ابراهیمزاده، جمشید گرگین، پگاه آهنگرانی، رویا نونهالی ، مسعود رایگان، رویا تیموریان، الهام پاوه نژاد، مریلا زارعی، مهتاب کرامتی، فرزاد حسنی، مهدی ودادی، بهرام کاظمی، فرامرز روشنایی و کیانوش عیاری اشاره کرد.
جمعیت زیادی در این مراسم حاضر بودند به طوری که هنگام سخنرانی پیکر عسل بدیعی به کنار تریبون آورده نشد و در پایان از ساختمان تالار وحدت به سمت بیرون تشییع صورت گرفت.
از نکات جالب این مراسم حضور ابوالفضل پورعرب بود که عکاسان استقبال زیادی از او کردند.
جعفر گودرزی مدیر روابط عمومی بنیاد سینمای فارابی در پشت تریبون حاضر شده بود و نظم مراسم را برعهده داشت.
مراسم تشییع در ساعت 9 و 45 آغاز شد و در ساعت 10 و 45 به پایان رسید.
عسل بدیعی 12 فروردینماه امسال بهعلت ایست تنفسی که به خونریزی مغزی منجر شد، درگذشت و اعضای بدن او بنا به درخواست خودش به بیماران نیازمند اهدا شد.
به گزارش ایسنا، بدیعی متولد سال 1356 در تهران بود. او سال 1375 به سینما راه یافت و با فیلم «بودن یا نبودن» به کارگردانی کیانوش عیاری فعالیت حرفهیی خود را آغاز کرد.
انتهای پیام