یک فعال حوزه‌ی میراث فرهنگی هشدار داد:

خطر زیر پای سنگ‌نگاره‌ی «تنگ قندیل» نشسته است

«صحنه‌ی ازدواج شاپور اول ساسانی با ملکه‌ی آذر آناهیتا» در قالب یک نقش‌برجسته با نام نقش‌برجسته‌ی «تنگه‌ی قندیل کازرون» در 15 کیلومتری شمال غرب بیشاپور، پس از گذشتن از روستای «قندیل» در دامان کوه و در مسیر کوهنوردان احتمالی قرار دارد. نقش‌برجسته‌ای از دوران ساسانی که حالا در پناه کوه،‌ غریب مانده است.

«صحنه‌ی ازدواج شاپور اول ساسانی با ملکه‌ی آذر آناهیتا» در قالب یک نقش‌برجسته با نام نقش‌برجسته‌ی «تنگه‌ی قندیل کازرون» در 15 کیلومتری شمال غرب بیشاپور، پس از گذشتن از روستای «قندیل» در دامان کوه و در مسیر کوهنوردان احتمالی قرار دارد. نقش‌برجسته‌ای از دوران ساسانی که حالا در پناه کوه،‌ غریب مانده است.

یک فعال حوزه‌ی میراث فرهنگی - طبیعی درباره‌ی این نقش‌برجسته به خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، ‌توضیح داد: این بنا با وجود وعده‌ها و گفته‌های بسیار، هنوز هم مورد توجه قرار نگرفته و بدون حفاظت و پاسداری به حال خود رها شده است و شاهد دست‌اندازی‌ها بر پیکر این سنگ‌نگاره هستیم.

سیاوش آریا با بیان این‌که این سنگ‌نگاره در شهریورماه سال گذشته مورد دست‌اندازی افراد ناشناس قرار گرفت و بخشی از دیواره‌ی سمت راست و بخش پایینی آن تخریب شد، گفت: قرار گرفتن این سنگ‌نگاره در حاشیه‌ی یک آب‌راه فصلی و دور از دسترس بودن آن باعث تخریب بیشتر و در معرض خطر قرار گرفتن این اثر تاریخی شده است. همچنین این سنگ‌نگاره در معرض آسیب‌های طبیعی مانند باد، باران و سیل است به رسیدگی هرچه زودترنیاز دارد.

این پژوهشگر ادامه داد: بهتر است برای سنگ‌نگاره‌های این استان، بویژه منطقه‌ی کازرون، حفاظ نصب شود. این اقدام در تنگه‌ی چوگان انجام شد، ولی متأسفانه در روستای قندیل که فاصله‌ی بیشتری تا مرکز شهرستان کازرون دارد و یگان حفاظت هم کمتر به آن سرکشی می‌کند، این اتفاق رخ نداده و پس از گذشت پنج‌ماه از وعده‌های مسوولان، اقدام به تخریب سنگ‌نگاره توسط افراد ناشناس، این سنگ‌نگاره همچنان در خطر است.

او تنها راه حفاظت از این اثر را قرار دادن آن در جداره‌ای شیشه‌یی و مخصوص دانست تا از گزند بلایای طبیعی در امان بماند و دور از دست‌اندازی‌ها باشد و اظهار کرد: پیشنهاد می‌کنم به‌دلیل جایگاه اثر، این سنگ‌نگاره به موزه‌ی ملی ایران در تهران منتقل شود، چون دیوار کشیدن دور آن یا فنس‌کشی برای این اثر تاریخی هیچ سودی ندارد و دردی را درمان نمی‌کند.

وی گفت: تا چه زمان باید چشم به راه بود تا مسوولان چاره‌ای برای این‌گونه بناها بیندیشند؟ درست است که مشکلات مالی و کمبود نیرو مسأله‌ی همیشگی اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان فارس است، اما آیا نباید حفظ این بازمانده‌ی با ارزش از نیاکان ما دراولویت کارها قرارگیرد؟ حتما باید ضربه یا خسارتی جبران‌ناپذیر برای چنین آثاری پیش آید تا مدیران فرهنگی مجبور به انجام کاری برای آن‌ها شوند؟

به گفته‌ی برخی باستان‌شناسان، این سنگ‌نگاره که پشت سر کنده‌کاری شاه ساسانی «موبد موبدان» (کرتیر) حجاری‌ شده، از جمله نفیس‌ترین و با ارزش‌ترین سنگ‌نگاره‌ی تاریخی تمدن ایران محسوب می‌شود، چون علاوه بر روایت تاریخی که درباره‌ی آن گفته‌اند، آن را می‌توان جزو معدود سنگ‌نگاره‌های باستانی ایرانی دانست که نگاره‌ای از یک زن ایرانی با پوشش ویژه‌ی به خود در آن کنده‌کاری شده است.

عکس از سیاوش آریا

عکس از سیاوش آریا

عکس از سیاوش آریا

انتهای پیام

  • شنبه/ ۱۷ فروردین ۱۳۹۲ / ۱۱:۲۰
  • دسته‌بندی: گردشگری و میراث
  • کد خبر: 92011703556
  • خبرنگار : 71191