دانشمندان ژاپنی پس از 25 دور شبیه‌سازی موفق به تولید 581 نسخه ژنتیکی دقیق از یک موش شده‌اند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته دانشمندان مرکز زیست‌شناسی رشد ریکن در ژاپن، این موشهای کاملا شبیه‌سازی شده می‌توانند راه را برای تولید حیوانات در مقیاس بزرگ با کیفیت برتر برای مقاصد کشاورزی و یا حفاظتی هموار کنند.
کارشناسان با موفقیت توانستند نسلهای متوالی از موشها را با استفاده از شیوه مشابه تولید گوسفند دالی شبیه‌سازی کنند.
این موشها از طول عمر عادی برخوردار بوده و این فرآیند می‌تواند به طور بی‌نهایت در نسلهای متوالی اجرا شود.
این موشهای شبیه‌سازی شده هیچ نشانه‌ای از پیرشدن زودرس نشان نداده و از لحاظ ذهنی و فیزیکی در سلامت کامل قرار دارند.
این محققان در تجربه‌ای که هشت سال پیش آغاز شد، از شیوه «انتقال هسته‌یی سلولهای سوماتیک» برای تولید 581 موش از یک اهداکننده اصلی پس از 25 دور متوالی شبیه‌سازی استفاده کردند.
این شیوه در سال 1997 با تولد گوسفند دالی که اولین پستاندار شبیه‌سازی شده از یک سلول بالغ بود، شهرت یافت. این شیوه با گرفتن هسته حاوی مواد ژنتیکی یک سلول از یک سلول و قرار دادن آن در یک تخمک غیربارور که مواد ژنتیکی آن برداشته شده، جنین تولید می‌کند.
در نتیجه، جنین حاصله یک نسخه ژنتیکی دقیق از سلول حیوان یا انسان اهداکننده هسته است.
از این شیوه با موفقیت در آزمایشگاه و مزرعه حیوانات استفاده شده اما تاکنون دانشمندان نتوانسته بودند بر محدودیتهای نرخ کم موفقیت و تعداد پستاندارانی که قابل شبیه‌سازی مجدد بودند، غلبه کنند.
تلاشها برای شبیه سازی مجدد گربه‌ها، خوکها و موشها برای بیش از دو تا شش بار با شکست مواجه شده بود.
به گفته دانشمندان، یکی از توضیحات احتمالی برای این محدودیت در تعداد تلاشهای شبیه‌سازی مجدد می‌تواند یک تجمع اختلالات ژنتیکی یا اپی ژنتیک در نسلهای متوالی باشد.
یک حیوان کد ژنتیکی خود را از والدین خود به همراه دستگاهی برای رمزگشایی آن دریافت می‌کند که به آن اپی ژنتیک می‌گویند.
تغییرات اپی ژنتیک در سلول، چگونگی ابراز بخشهای دی‌ان‌ای آنرا کنترل می‌کند. با این روش است که سلولهای کبد یا پوست با ژنهایی که خاموش یا روشن می‌شوند، عملکرد خود را تشخیص می‌دهند.
دانشمندان برای جلوگیری از این تغییرات مخرب یک ماده شیمیایی طبیعی موسوم به تریکوستاتین را اضافه کردند.
این امر منجر به افزایش بهره‌وری شبیه‌سازی تا شش برابر شد که نتایج آن در مجله Cell Stem Cell منتشر شده است.
محققان با ارتقای هر گام این فرآیند توانستند موشها را مکررا بدون کاهش در نرخ شبیه‌سازی کنند. با این شیوه 581 موش سالم بدست آمد که همگی کامل بارور بوده و مانند موشهای طبیعی بچه‌دار شده و برای حدود دو سال زندگی کردند.
انتهای پیام