یکی از زیبایی‌های دین مبین اسلام، کامل بودن آن است. به تعبیر دیگر، در این دین هیچ چیز ارزشمندی نادیده گرفته نشده و از قلم نیفتاده است.

به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، درخت نماد آبادانی و شاخص خرمی و مظهر زندگی و باعث تلطیف هوا و موجب آسایش و رفاه انسان و صفا و پاکی طبیعت است به همین خاطر یکی از مواهب و نعمت‌های خداوند در آخرت و یکی از ویژگی‌های بهشت و رضوان حق تعالی که در آیات کریمه و روایات شریفه بارها به آن اشاره شده است.

رسول خدا (ص) در توصیه‌ای به درختکاری فرمودند: " اگر قیامت فرا رسد و در دست یکی از شما نهالی باشد، چنانچه بتواند برنخیزد تا آن نهال را بکارد این کار را بکند1".

همچنین آن حضرت درباره این‌که درختکاری چه ثوابی دارد؟ می‌فرمایند: "مسلمانی نیست که بذری بیفشاند یا نهالی بنشاند و از حاصل آن بذر و نهال پرنده‏‌ای یا انسانی یا چرنده‏‌ای بخورد، مگر آن که برای او صدقه محسوب شود2".

پیامبر خدا(ص)در جایی دیگر فرمودند: " هیچ کسی نیست که درختی بنشاند، مگر این که خداوند به اندازه میوه‏‌ای که آن درخت می‌دهد، برایش اجر بنویسد3".

ایشان همچنین می‌فرمایند: "هر که درختی بنشاند و در راه نگهداری و رسیدگی به آن صبر کند تا میوه دهد، در قبال هر میوه‏‌ای که از آن بخورند، یک صدقه نزد خدا برایش منظور می‌شود4".

منابع:

1- کنزالعمّال: 9056 منتخب میزان الحکمة: 290

2- کنزالعمّال: 9051 منتخب میزان الحکمة: 290

3- کنزالعمّال: 9075 منتخب میزان الحکمة: 290

4- کنزالعمّال: 9081 منتخب میزان الحکمة: 290

انتهای پیام