نیویورک‌تایمز در گزارشی با اشاره به مذاکرات ایران و گروه 1+5 درباره برنامه هسته‌یی تهران گفت که اگر چه این مذاکرات نتیجه چندانی به دنبال نداشت و تنها به توافق برای برگزاری مذاکرات فنی در ماه مارس و پس از آن جلسه دیگری در ماه آوریل انجامید، ولی احتمال دستیابی به یک راه حل دیپلماتیک را زنده نگه داشت.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه نیویورک‌تایمز در ادامه گزارش خود نوشت: پس از اینکه موضوع هسته‌یی ایران در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا مطرح شد، مذاکرات در ماه ژوئن متوقف شد. ولی اکنون که باراک اوباما برنده دور دوم انتخابات شده است، به نظر می‌رسد بیشتر از قبل تمایل دارد در شکل دادن معامله‌ای که بیشترین شانس را برای قانع کردن ایران به توقف فعالیت‌های هسته‌یی اش دارد، به انگلیس، فرانسه، آلمان، روسیه و چین بپیوندد.
این روزنامه در ادامه نوشت: در مذاکرات آلماتی در قزاقستان قدرت‌های بزرگ درخواست تعطیلی کارخانه زیرزمینی غنی‌سازی اورانیوم در فوردو را کنار گذاشتند و به جای آن اصرار کردند که ایران فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم در آنجا را به حالت تعلیق درآورد و با شرایط نامشخصی که از سرگیری سریع تولید را دشوار می‌کند، موافقت کند. آنها همچنین گفتند که ایران می‌تواند همچنان به تولید و حفظ مقدار کمی از اورانیوم با غنای 20 درصد برای استفاده در رآکتور تحقیقاتی‌اش که تولیدکننده ایزوتوپ‌های پزشکی است، ادامه دهد.
کشورهای گروه 1+5 گفتند که اگر تهران با این گام‌ها موافقت کند، آنها برخی از تحریم‌ها علیه ایران را از جمله در تجارت طلا و کالاهای پتروشیمی تعلیق خواهند کرد و تحریم‌های جدیدی از طریق شورای امنیت سازمان ملل و اتحادیه اروپا تحمیل نخواهند کرد.
این روزنامه آمریکایی در ادامه نوشت: چند ساعت پس از پایان مذاکرات، یک گروه دو حزبی از اعضای کنگره آمریکا اعلام کردند که قصد اعمال قانون جدیدی را برای تشدید مجازات‌های آمریکا دارند. اگرچه تحریم‌ها یک عنصر مهم استراتژی آمریکا هستند اعمال تحریم‌های بیشتر در این مرحله می‌تواند به جای ارتقای شانس رسیدن به توافقی با ایران از طریق مذاکره، به آن آسیب برساند.
سعید جلیلی مذاکره کننده ارشد ایران در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که این مذاکرات یک "نقطه عطف" بود. نمی‌توان گفت که آیا ایران پس از سال‌ها، اهداف هسته‌یی‌اش را کنار خواهد گذاشت یا خیر. انتخابات ریاست جمهوری ایران قرار است در ماه ژوئن برگزار شود و به نظر نمی‌رسد تا آن زمان تصویر روشنی از مقاصد تهران به طور مشخص ظهور کند. بی‌اعتمادی عمیقی در هر دو طرف وجود دارد، با این حال، کاملا منطقی است که آمریکا و شرکایش در دنبال کردن یک توافقنامه با ایران خلاقیت به خرج دهند.
انتهای پیام