دانشمندان برای اولین بار توانستهاند سنجشهای قابل اعتماد را از چرخش یک ابرسیاهچاله ارائه کنند که نمایشگر شیوهای برای کمک به رونمایی از اسرار رشد و تکامل این هیولاهای کیهانی است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، به گفته محققان موسسه فناوری کالیفرنیا، سیاهچاله عظیم در مرکز کهکشان مارپیچی NGC 1365 حدود 84 درصد با سرعتی که نظریه نسبیت عام اینشتین به آن اجازه داده، میچرخد.
این یافتهها نشان داده که حداقل برخی از سیاهچالههای عظیم با سرعت زیاد میچرخند، ادعایی که پیش از این پژوهشها قادر به اثبات آن نبودند.
ابرسیاهچالهها به شکل غیر قابل درکی بزرگ هستند و برخی از آن حاوی 10 میلیارد برابر جرم خورشید یا بیشتر هستند. دانشمندان تصور میکنند یکی از این سیاهچالهها در میان اکثر کهکشانها وجود دارد.
NGC 1365 که در فاصله 56 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی کوره قرار داد، از ابرسیاهچاله برخوردار بوده که به بزرگی چندین میلیون خورشید است. این جسم عظیم از خود مقادیر فراوانی از انرژی را در در زمان بلعیدن گاز و مواد اطراف منفجر کرده که آنرا به یک هدف چشمگیر برای ستارهشناسان تبدیل کرده است.
در این پژوهش، دانشمند رصدهای دو تلسکوپ پرتو ایکس رصدخانه نیوتن XMM سازمان فضایی اروپا و آرایه تلسکوپ طیفی اتمی ناسا در ژوئن 2012 را بررسی کردند.
دانشمندان با بررسی رصدهای تلسکوپها دریافتند که انتشارات به شدت تحریف شدهاند، بدین معنی که لبههای داخلی صفحه یکپارچه ممکن است به سیاه چاله بقدری نزدیک باشد که تاثیرات گرانشی آن تابشهای پرتوهای ایکس منتشر شده از صفحه را از بین ببرد. این به نوبه خود بر یک سیاهچاله با سرعت چرخش زیاد دلالت دارد چرا که بر اساس نظریه نسبیت عام هر چه چرخش یک سیاهچاله بیشتر باشد، صفحه آن به آن نزدیکتر خواهد شد.
این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.
انتهای پیام