این رنگ‌های قرمز مدام بین دست مردم رد و بدل می‌شود و خبر می‌دهد که فوریه دارد به چهاردهمین روز خود نزدیک می‌شود و بهمن به روز 25.

وقت خوبی هم این روز سرخ می‌رسد، بین زمستان، وقتی هوا سرد شده و مردم محبت و عشق را به هم هدیه می‌کنند، با همین بسته‌های قرمز روبان پیچی شده.

چند انتخاب داری، یک دسته یا حتی یک شاخه گل رز قرمز، یک بسته شکلات روبان بندی شده و البته ترجیحا با روبان قرمز، عروسک‌هایی شکل خرس، قلب‌های پارچه‌ای بزرگ، مجسمه و یا هرچیز تزئینی و شیک دیگر که معمولا باید قرمز باشد و در بسته‌های قشنگ و رسمی کادوپیچ شده باشد.

حالا یک کارت پستال قشنگ و مخصوص هم باید انتخاب کنی، نوشته هم داشته باشد، مثلا "عزیزم دوستت دارم" یا حداقل یک قلب برجسته روی آن حک شده باشد.

حالا وقت این رسیده عزیزترین آدم‌های زندگی‌ات را با یک حرکت جالب غافلگیر کنی، به این می‌گویند روز "ولنتاین".

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه کرمانشاه، نزدیک این روز شهر قرمز می‌شود، ویترین مغازه‌ها پر می‌شود از چیزهای لوکس و کادویی و تو در این روز باید به آدم‌هایی که دوست‌شان داری یادآوری کنی که چقدر برایت عزیز هستند و این هدیه‌های قرمز فقط بهانه‌اند.

داستان وقتی جالب می‌شود که تصمیم بگیری با یک سرچ تاریخچه این ولنتاین قرمز را بخوانی و با داستان پادشاهی مواجه شوی که عقیده‌اش این بود که مردهای مجرد بهتر از آن‌هایی که همسر و فرزند دارند نبرد می‌کنند و به همین دلیل ممنوع می‌کند ازدواج را برای مردان جنگی‌اش.

مردی به نام ولنتاین در زمان این پادشاه رومی زندگی می‌کرد که این قانون را ناعادلانه می‌دانست و مخفیانه با دختری که دوست داشت ازدواج کرد، پادشاه فهمید و او را به قتل رساند.

از آن سال تا کنون ولنتاین نماد عشق و علاقه است و هر سال فوریه که به چهاردهمین روزش نزدیک می‌شود همه دغدغه هدیه خریدن دارند تا دوست داشتن‌شان را به هم اثبات کنند.

و همین جاست که یکی از مصداق‌های یک ضرب المثل قدیمی را می‌توان به وضوح مشاهده کرد، این‌که می‌گفتند:" مرغ همسایه غاز است".

اما حکایت فرهنگ ما حکایت دیگری است. مردم کشورهای آمریکا و استرالیا و انگلیس و ایتالیا و فرانسه حق دارند که آبشخور فرهنگی مشترکی دارند، اما آیا عناصر فرهنگی ما در سبد آنها باید یافت شود؟ ما که خودمان بهترش را داریم، چرا آیین‌های باستانی ایران را سر زبان‌ها نیندازیم؟ ما هم روز عشق و محبت داریم.

در دین اسلام هم روزهایی داریم که می‌تواند نماد عشق و محبت شود، مثلا تولد حضرت علی(ع) که رسید روز عشق زن نسبت به شوهرش باشد و برای تولد حضرت فاطمه (ع) نیز مردها به همسران‌شان عشق بورزند.

یا اصلا بیاییم و روز ازدواج‌شان را نماد عشق همسران به یکدیگر بدانیم، در ماه رجب هم روزهای سپیدی داریم که به آن ایام البیض می گوییم، از همین روزها هم می‌توان استفاده کرد و آوازه روز مهر اسلامی و محبت به خانواده را به بشر خسته امروز یاد دهیم.

می‌شود در این روزها کلی آرزوی خوب برای هم داشته باشیم، به هم هدیه بدهیم و به آدم‌هایی که دوستشان داریم محبت مان را یادآوری کنیم.

در ایران باستان هم آیینی به این نام داریم، جشن "سپندارمذگان" را می‌شناسید؟ نامش را شنیده‌اید؟ بیایید تا برایتان از آیین نیاکان‌مان بگویم، از جشن‌های اسفندگان، از آیینی که در گذشته در اسفندماه برگزار می‌شد و به دلیل جابجایی‌های تاریخی امروز به 29 بهمن ماه رسیده است.

پادشاهان ایرانی در این تاریخ به بهانه جشن مهر و محبت به همسران خود هدیه می‌دادند و زنان نیز با دادن هدایایی علاقه خود را به مردان‌شان نشان می‌دادند.

خوب است گریزی به گفته‌های یک محقق و پژوهشگر بزنیم و ببنیم دکتر میرجلال‌الدین کزازی از آیین سپندارمذ چه می‌گوید.

وی معتقد است جشن «سپندارمذگان» آنچنان که از نام آن هم آشکار است، جشنی است که ایرانیان کهن آن را در بزرگداشت « سپندارمذ» برگزار می‌کرده‌اند و هنوز نیز به گونه‌ای برگزار می‌کنند.

کزازی می‌گوید: «سپندارمذ» که در اوستا « سپنته آرمئیتی» نامیده می‌شود یکی از امشاسپندان (فرشتگان) بزرگ و برین در آیین زرتشتی است.

این استاد دانشگاه به اشاره به این‌که در نمادشناسی باستانی ایران زمین «آتش» پور اهورا مزدا و «سپندامذ» دخت او شمرده می‌شود، یادآوری می‌کند: از همین روی جشن‌هایی که با «سپندارمذ» در پیوند است بیشتر سو و رویی زنانه دارد و می‌توان گفت جشن‌هایی است که ایرانیان با انگیزه و بهانه آن زنان و دختران‌شان را گرامی می‌دارند و از آنان به پاس سال‌ها کار و تلاش، پاکدامنی، مهربانی، فداکاری و پرورش و آموزش فرزندان سپاس می‌گذارند.

وی در پایان تاکید می‌کند: اگر ما ایرانی نیز نمی‌بودیم، از دید فرهنگ شناسی جشن آیینی و باستانی «سپندارمذگان» را با جشن کما بیش همانند آن که «والنتاین» نامیده می‌شود و فرنگیان آن را برگزار می‌کنند می سنجیدیم، هم‌چنان باور می‌یافتیم که جشن «سپندارمذگان» جشنی است بن آورتر، پرمعناتر و لایه ورتر از جشن «والنتاین».

چه خوب است که فرداروز فرزندان‌مان که خواستند روز محبت را پاس بدارند و به عزیزان‌شان کادوهای قرمز تقدیم کنند، روزهای اصیل ایرانی و اسلامی را نماد بدانند.

برای عشق ورزیدن به همسران‌شان زندگی حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(س) را الگو قرار دهند و روزی برسد که این کادو دادن‌ها به ماه رجب و روزهای سپید آن منتقل شود.

گزارش از فاطمه کمانی، خبرنگار ایسنا منطقه کرمانشاه

انتهای پیام