دبیر انجمن حامیان میراث کهن شهرستان اردکان گفت: در بافت تاریخی اردکان علاوه بر وجود خانههای تاریخی با قدمتهای مختلف، حدود 100 بنای ایلخانی وجود دارند که برخی افراد با نیتهای خاص، اما با زدن «انگ بیدینی» به مخالفان تخریب این خانهها، بهدنبال پیش بردن کارهای خود هستند.
نادر پیری در گفتوگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: حسینیههای واقع در بافت تاریخی اردکان بهانهی تخریب بخشهای زیادی از این بافت شدهاند. متولیان برخی حسینیهها در پی گسترش فضای حسینیههای دیگر و بهدلیل چشم و همچشمی، به جان بافت قدیم اردکان افتادهاند. حسینیههایی مانند «بازار نو»، «علیاکبر شاهزاده»، «علیبیگ»، «هیأت امام رضا (ع)» و حالا هم حسینیه «کوشکنو» برای تخریب بخشهایی از بافت تاریخی اردکان برنامهریزی کردهاند.
وی ادامه داد: از سال 1373 گسترش حسینیهها با تخریب بافتهای تاریخی در اردکان آغاز شد. تا آن زمان، اردکان فقط شش هیأت داشت؛ اما بعد از آن، بیش از 50 هیأت در اردکان شکل گرفتند، هیأتهای داخل بافت اردکان آسیبهای زیادی به این بافت تاریخی رساندند و هر کدام به بهانهای بخشی از این بافت را تخریب کردند.
او بیان کرد: اگر صدای اعتراضی از انجمنها یا دوستداران میراث فرهنگی دربارهی این تخریبها شنیده شود، ما را به بیدینی محکوم میکنند و میگویند مخالف امام حسین (ع) هستیم. متأسفانه به نام ائمهی اطهار (ع) بناهای تاریخی را تخریب میکنند و به هر فرد مخالفی، انگ بیدینی میزنند. البته برخی اعضای هیأت امنای این حسینیهها با تخریب بافتهای تاریخی مخالفاند، اما عدهای درست مقابل ما و موافق با این تخریبها هستند. آنها اعتقادی به میراث فرهنگی ندارند و ما را به کهنهپرستی محکوم میکنند.
پیری دربارهی خانهی تخریبشده در چند روز گذشته در پشت حسینیهی «کوشکنو» گفت: این خانه از نظر معماری بسیار نفیس و باارزش بود. ما حدود دو سال پیش به هیأت امنای حسینیه پیشنهاد کردیم تا این خانه را به مکانی برای اقامت تعزیهخوانان ماه محرم و حتا مهمانان دیگر تبدیل کنند؛ اما آنها، این بنای باارزش را تخریب کردند.
او عملکرد سازمان میراث فرهنگی و گردشگری را در حوزههای کاریاش بسیار ضعیف ارزیابی و اضافه کرد: در حال حاضر سازمان میراث فرهنگی اقتدار کافی ندارد و مردم به همین دلیل هویت خود را از بین میبرند. خانههای بعدی پشت حسینیهی کوشکنو که برخی از آنها به دورهی ایلخانی تعلق دارند نیز بهزودی تخریب میشوند و کسانی که حالا بهعنوان مجرم شناخته شدهاند، حکمشان بعد از مدتی بهدست فراموشی سپرده میشود و همهچیز از یاد میرود، این اتفاق تا زمانی که وضعیت میراث فرهنگی و مسئولانش به همین شکل باشد، ادامه خواهد یافت.
انتهای پیام