مدیر مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، با بیان اینکه «از نظر فقها و براساس استناد به آیات و روایات قرآنی مراجعه به رمال‌ها کاری حرام است:» گفت: راهکار جلوگیری از این کار تقویت اعتقاد مردم است.
حجت‌الاسلام والمسلمین ناصر پناهی در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پیرامون نظر دین اسلام در مورد رمل، رمالی و پیش‌بینی و پیشگویی، اظهار کرد: واژه رمل و رمالی که از آن در لغت استفاده می‌کنند شیوه و روشی برای پیشگویی، فالگیری یا طالع بینی است، اما آنچه که امروزه براساس آن شخص رمال را می‌شناسند علاوه بر پیشگویی و فالگیری بحث ارتباط با ارواح یا اجنه و یا حل مشکلات از طرق غیر عادی نیز است که حتی این تعریف در برگیرنده "سحر" نیز می‌شود.
مدیر مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، با بیان اینکه «در سوره فلق و آیه 102 از سوره بقره به مواردی پیرامون سحر اشاره شده است» ادامه داد: هدف از انجام این کارها اطلاع از آینده است یا اینکه برخی می‌خواهند مسائل مالی، جسمی و غیره خود را از طریقی غیر عادی حل کنند.
وی گفت: با توجه به آنچه که در مورد گستردگی معنای رمالی گفته شد باید دانست که حضرت علی(ع) می‌فرمایند که"هر که کم یا زیاد سحر بیاموزد کافر شده و رابطه او با خداوند به صورت کلی قطع می‌شود" یا در هر حدیث دیگری از آن حضرت داریم که "پیشگو مانند ساحر است و ساحر نیز مانند کافر و کافر هم در آتش جهنم است."
مدیر مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، افزود: فتاوای علما و مراجع با استناد به همین آیات و روایات "کهانت" را حرام دانسته و حتی پولی که اینگونه افراد در قبال این کارها می‌گیرند را شرعی ندانسته‌اند.
پناهی با بیان اینکه «افرادی که مبالغی در ازای کار رمال‌ها به آنان پرداخت می‌کنند، اسراف کرده‌اند» گفت: مراجعه به رمال‌ها از دو جهت جایز نیست یکی اینکه مراجعه‌کنندگان به آنان پول خود را دور می‌ریزند و دوم اینکه باعث تقویت آنان می‌شوند و تقویت کار حرام خود مساعدت در انجام آن است.
وی ادامه داد: کسی که به رمال یا امثال این افراد مراجعه می‌کند از جهت اعتقادی سبب ضعف‌هایی نیز در خود خواهد شد چون وقتی کسی از طریق ارتباط با خدا، دعا، عقل و مسیرهایی که خداوند برای او در نظر گرفته کاری را پیش نمی‌برد و به راه‌هایی غیر معمول و معتبر روی می‌آورد به عبارتی در بحث‌های اعتقادی نیز به مرور زمان دچار تزلزل می‌شود خصوصا وقتی که با مراجعه به این راه‌ها نیز راه را بسته می‌بینند و به نتیجه نمی‌رسند صدمات اعتقادی وی نیز به دنبال آن خواهد آمد.
مدیر مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، در پاسخ به این سوال که برای جلوگیری از ترویج این فرهنگ و مراجعه افراد به رمال‌ها و مانند آنان، چه باید کرد؟ اظهار کرد: انسان‌ها گاهی می‌بینند که از طرق عادی انجام یک کار سخت است و زحمت دارد و شاید برای رسیدن به مطلوب خود باید مقدماتی را طی کنند و برای آنکه این راه‌ها را نروند و می‌خواهند که به سادگی به هدف و آرزوی خود برسند، به دنبال این نوع کارها می‌روند.
پناهی اظهار کرد: مثال این افراد مانند کسانی است که درس نخوانده و یا تلاشی برای کسب ثروت نکرده‌اند و نیز نمی‌خواهند از فکر خود استفاده کرده و از مردم نیز مشورت بگیرند و از خدا نیز درخواستی داشته باشند و این موارد از جمله مجموعه عواملی هستند که همراه با راحت‌طلبی و کم همت بودن باعث می‌شوند که این گونه افراد بخواهند برای رسیدن به اهداف خود از طرق دیگری حرکت کنند.
وی با بیان اینکه «در ابتدا راهکار جلوگیری از این نوع رفتارها تقویت اعتقادی افراد است» ادامه داد: همچنین باید مشخص شود که قریب به اتفاق افرادی که وانمود می‌کنند بر پیش‌بینی، پیشگویی و ... توانایی دارند شیاد هستند و هیچ بهره و زمینه‌ای در این عرصه ندارند.
مدیر مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع)، گفت: ما در قرآن با تعریف دو نوع سحر مواجه هستیم. یک نوع سحری که به نظر مردم می‌رسد که سحر باشد در حالی که کسانی که اقدام به ایجاد آن کرده‌اند از غفلت و ناآگاهی مردم استفاده می‌کنند و مثال آن مارهایی است که در زمان حضرت موسی(ع) به مردم نمایش داده شد که مردم در نظر و خیال خود این گونه توهم می‌کردند که آنها سحر هستند.
پناهی افزود: دسته دیگری نیز سحر هستند و همان چیزی است که برخی از افراد در زمان حضرت سلیمان(ع) با آن آشنا بودند و در سوره «فلق» نیز عنوان «زنان دمنده در گره‌ها» اشاره به اینگونه افراد دارد و این نوع از سحر مبنا دارد، ولی این نوع افراد بسیار کم هستند و اکثریت کسانی که چنین ادعایی دارند تنها به آشنا بودن با این مباحث وانمود می‌کنند و رفتارشان تنها برای سرکیسه کردن افراد است و برای همین این گونه رفتار می‌کنند و در مجموع مراجعه به هرکدام از این افراد از منظر دین اسلام رد شده و همچنین باعث ایجاد صدماتی بر زندگی افراد می‌شود.
انتهای پیام