یک استاد رشته‌ی ارتباطات معتقد است: در کشور ما با استفاده از تئوری تعمیم، وقتی روزنامه‌نگار می‌خواهد برای تنویر افکار عمومی سوال بپرسد، به درست کردن «خوراک خبری برای دشمن» متهم می‌شود.
علی گرانمایه‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایرن (ایسنا)، با اشاره به این‌که شاخه‌ای در سیاست تحت عنوان جامعه‌شناسی سیاسی وجود دارد، اظهار کرد: در این بحث، تنوع ساختار دولت‌ها مطرح می‌شود که در عصر جدید به سه شکل تقسیم می‌شوند؛ آن‌هایی که در مقابل افکار عمومی پاسخ‌گو هستند. مثل زمانی که در ژاپن سونامی اتفاق افتاد و استاندار شهر فوکوشیما به‌دلیل این‌که نتوانست به‌موقع بحران را کنترل کند، از مردم عذرخواهی و استعفا کرد.
وی افزود: ساختار دوم ساختاری است که تحت فشار افکار عمومی و رسانه‌ها، فرد وادار می‌شود استعفا کند که در این دو ساختار مسوولان به‌دلیل آن‌که خود را منتخب مردم می‌دانند، به نظر آن‌ها احترام می‌گذارند و اجازه نمی‌دهند موج رسانه‌یی ایجاد شود تا به آن‌ها فشار بیاورد.
او با بیان این‌که ساختار سیاسی در ایران با این دو ساختار تفاوت دارد، گفت: در کشور ما حزب وجود ندارد و نمایندگان جریان‌های سیاسی با عناوین وزیر و نماینده فعالیت می‌کنند. برخی از مسوولان ما شاید در ظاهر نماینده‌ی مردم باشند، اما در باطن، نماینده‌ی گروه و جریان خود هستند، افکار عمومی تأثیر خاصی بر آن‌ها ندارد، حتا اگر امواج رسانه‌یی شدیدی علیه آن‌ها ایجاد شود.
گرانمایه‌پور یکی از دلایل صدور تکذیبیه توسط مسوولان را ساختار سیاسی کشور دانست و ادامه داد: اولین چیزی که در پاسخ‌گویی مسوولان مهم است، ساختار سیاسی یک کشور است. وقتی یک ساختار سیاسی تک‌بعدی ترسیم شود، مسوولان خود را نماینده‌ی مردم نمی‌دانند و نیازی به پاسخ‌گویی به افکار عمومی نمی‌بینند.
وی با بیان این‌که رسم بدی به‌نام تکذیب وجود دارد، یاد‌آوری کرد: موضوعی که حقیقت دارد این است که یا باید جرأت بیان حقیقت وجود داشته باشد، یا باید سکوت کرد. اگر حقایق و مشکلات بیان شد، باید جرأت دفاع از گفته، نظر و استدلال نیز وجود داشته باشد. متاسفانه در میان بیشتر سیاسیون ما رسم است که نظرشان را درباره‌ی خوب یا بد بودن یک موضوع، اصلاح یک ساختار سیاسی، یک مشکل اجتماعی و ... می‌گویند، اما بعد آن را تکذیب می‌کنند.
این مدرس دانشگاه با تأکید بر این‌که تکذیبیه‌ها نشان‌دهنده‌ی آن است که ما چیزی تحت عنوان ثبات اخلاق سیاسی در کشور نداریم، اظهار کرد: باید بپذیریم که سخنان در عالم سیاست باید از نظر معنایی تجزیه و تحلیل شوند و هیچ‌گاه احساسی صحبتی مطرح نشود.
او با بیان این‌که تکنیک تعمیم در میان تکنیک‌های جنگ روانی مطرح است، گفت: بر این اساس، هرگاه مشکلی پیش آید به گردن دیگران انداخته می‌شود. در حال حاضر هم انگ «آب به آسیاب دشمن ریختن» به رسانه‌های داخلی زده و مشکلات به گردن آن‌ها انداخته می‌شود. روزنامه‌نگاران ما به‌اندازه‌ای با مشکل مواجه هستند که دیگر فرصتی برای ارتباط با خارج از کشور ندارند.
گرانمایه‌پور با تأکید بر این‌که در کشور ما نبود شفافیت و پاسخ‌گویی، جرم محسوب نمی‌شود، ادامه داد: در سایر نقاط دنیا این موضوع جرم به‌شمار می‌رود. در کشور ما همیشه خبر خوب با خبر بد، واقعیت با دروغ در تضاد و کشاکش است و به همین دلیل، افکار عمومی برای مقایسه‌ی خبر واقعی با خبر دورغ، یا به رسانه‌های خارجی مراجعه می‌کند یا بی‌تفاوت از کنار اخبار می‌گذرد.
وی اضافه کرد: آثار فرآیند کتمان حقیقت از سوی مسوولان، در بلند‌مدت موجب پدید آمدن تئوری «انگ» می‌شود که تبعات آن دامن‌گیر رسانه‌هاست و این روند در بلند‌مدت موجب بی‌اعتمادی افکار عمومی به رسانه‌ها می‌شود.
انتهای پیام