شرکت‌کنندگان در نشست تخصصی مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی ایران و ژاپن از خدمات زنده یاد یاسر انصاری که انگیزه حیاتش، تعالی محیط زیست و فضای سبز ایران بود، تقدیر کردند.
به گزارش خبرنگار علمی ایسنا، در این نشست تخصصی که عصر دیروز به همت مرکز تحقیقات استراتژیک و مرکز اطلاعات بیوتکنولوژی ایران و همکاری سه انجمن ایمنی زیستی، بیوتکنولوژی و علوم زراعت و اصلاح نباتات برگزار شد جمعی از استادان، محققان و مسوولان حوزه زیست فناوری و مهندسی ژنتیک حضور داشتند.
یاسر انصاری کجوری از فعال ترین چهره های زیست محیطی کشور بود که تیرماه سال گذشته در سن 32 سالگی در اثر ایست قلبی درگذشت. از جمله مهترین اقدامات یاسر انصاری در طول دوران کوتاه حیاتش، راه اندازی یک تشکل غیردولتی به منظور گسترش فضای سبز و حفظ محیط زیست ایران، راه اندازی پایگاه خبری تخصصی منابع طبیعی و محیط زیست(سبزپرس) و برگزاری پنج دوره همایش تجلیل از خبرنگاران محیط زیست به منظور ارتقای آگاهی های زیست محیطی جامعه و تشویق رسانه‌ها به انعکاس اخبار زیست محیطی بود.
مهندس مژگان جمشیدی، همسر زنده یاد انصاری طی سخنانی در مراسم تقدیر از آن مرحوم در نشست تخصصی مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی با مرور فرازهایی از زندگی و خدمات وی اظهار داشت:«یاسر انصاری هرگز آرزوها و تمناهایش را در پای هیچ مصلحتی مهار نکرد و این معنای بلند آزادی در زمانه ماست. این که یاد بگیریم که هر چه حق داریم، انجام دهیم و نه هر آن چه که به آن میل داریم. او کوشید تا حق را در حوزه محیط زیست ترجمه کند و مصداق‌هایش را به ایرانیان که عاشقانه دوستشان می‌داشت ارائه دهد؛ برای همین بود که علیه آنها که هوای سالم را از ما دریغ کرده بودند به کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی و دادستانی کل کشور اعلام جرم کرد و به دلیل تخریب پارک ملی گلستان برای تعریض جاده 11 متری به اتوبان 60 متری به دیوان عدالت اداری و دادستانی کل کشور شکایت کرد و آن قدر راهروهای دادستانی را بالا و پایین رفت تا سرانجام موفق شد ادامه تعریض جاده گلستان را برای مدت شش ماه متوقف کند و سرانجام دستگاه متولی متقاعد شد که تعریض این جاده را از دستور کار خارج کند.
یاسر برای محیط بانانی که کشته می شدند یا به جرم کشتن شکارچیان و قاچاقچیان حیات وحش محکوم به مرگ می شدند، می گریست؛ همان طور که برای سرنوشت غمبار چنارهای خیابان ولی عصر (عج) و پارک‌های جنگلی تهران می گریست؛ اما او که مسیر زندگی‌اش را نه در جاده های آسفالته بلکه در شوره زارهای دریاچه ارومیه و بختگان و تالابهای رو به نابودی انزلی و گاو خونی و در پستی و بلندی‌های زاگرس و البرز و سنگلاخ‌های کویر ایران انتخاب کرده بود در 21 تیرماه 1390 در سن 32 سالگی به دلیل ایست قلبی چشم از جهان فروبست. یاسر انصاری در مدت کوتاه عمرش آن چنان نام آورانه زیست که حتی خاکسپاری او در قطعه نام آوران بهشت زهرا(س) چیزی به او اضافه نکرد.
من که همسر او بودم، هیچ وقت نفهمیدم که چطور آن همه شور و خروش جوانی و این منبع سرشار انرژی ناگهان این طور خاموش شد ولی شاید او هم یکی از 18 هزار جوان فوت شده ای باشد که به گواه سازمان بهشت زهرا(س) تهران به دلیل ایست قلبی ناشی از آلودگی هوا در سال 1390 چشم از جهان فروبستند.»
انتهای پیام