استاد دانشگاه تسوکوبای ژاپن با اشاره به صدور بیشترین مجوزهای قانونی تولید و واردات و مصرف محصولات تراریخته در این کشور اظهار داشت: طی 16 سال مصرف این محصولات در ژاپن یک گزارش هم درباره اثرات سوء آنها دریافت نشده است.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر کازو واتانابه که در نشست تخصصی مهندسی ژنتیک و ایمنی زیستی ایران و ژاپن در مرکز تحقیقات استراتژیک سخن میگفت، خاطرنشان کرد: ملاحظات ایمنی زیستی مختص ایران و ژاپن نیست و در همه جای دنیا وجود دارد ولی منظور از این قوانین به هیچ وجه جلوگیری از تولید محصولات تراریخته نیست بلکه هدف سادهسازی و توسعه تبادلات و استفاده از مهندسی ژنتیک است.
مشاور ارشد سیستم گروه مشاوران بینالمللی تحقیقات کشاورزی با بیان این که ژاپن بزرگترین واردکننده محصولات تراریخته در جهان با مجوز دولت و به صورت آگاهانه و قانونی است و یکی از کشورهایی است که بیشترین مجوز مصرف و استفاده از محصولات تراریخته در دنیا را صادر کرده است، اظهار داشت: قبل از عرضه هر محصول، آنالیز خطر برای اطمینان از سلامت و ایمنی آن در انسان و محیط زیست انجام میشود که طی 16 سال اخیر هیچ گزارشی در مورد خطرات احتمالی این محصولات حتی از بعد زیست محیطی دریافت نکردهایم. این در حالی است که استانداردهای زیست محیطی و سلامت ژاپن از سختگیرانهترین استانداردها در دنیاست.
واتانابه با اشاره به صدور مجوزهای کشت یا واردات محصولات زراعی مختلف از قبیل یونجه، میخک، سویا، چغندر قند، کلزا، ذرت، خربزه درختی، تبریزی، پنبه، اکالیپتوس و رز و ... در ژاپن اظهار داشت: البته کشت برخی اقلام زراعی مثل ذرت در ژاپن توجیه اقتصادی ندارد و 95 درصد ذرت مصرفی ژاپن وارداتی است که 90 درصد آن از آمریکا که بخش عمده ذرت تولیدی آن تراریخته ست وارد میشود. همچنین 80 درصد سویا، 98 درصد کلزا و 25 درصد سیب زمینی و همچنین حدود هزار تن پاپایای مصرفی ژاپن وارداتی است و بیش از هزار مجوز تنها برای تولید میکروارگانیزمهای تراریخته که در صنعت، دارو و بهداشت و غذا مصرف میشوند، صادر شده است.
دکتر واتانابه در پایان به استفاده از مهندسی ژنتیک در تولید گل رز آبی و بنفش و همچنین تولید میخک تراریخته در ژاپن اشاره کرد که منجر به کسب صدها میلیون دلار درآمد شده است.
استاد دانشگاه تسوکوبا در پاسخ به سوال خبرنگار ایسنا که پرسید آیا واردات محصولات تراریخته برای ژاپن یک اجبار است یا ژاپنیها تفاوتی بین محصولات تراریخته و غیر تراریخته قائل نیستند، اظهار داشت: اساسا 90 درصد سویای تولیدی دنیا تراریخته است و طبعا هیچ کشوری برنامهریزی خود را بر اساس 10 درصد تولید که فناوری منسوخی هم دارد انجام نمیدهد مثل این که به جای استفاده از رایانههای پیشرفته امروزی روی نسلهای قدیمی و منسوخ رایانهها سرمایهگذاری کنیم.
وی خاطرنشان کرد: محصولات تراریخته وارداتی ارزانتر بوده و مردم ژاپن بر اساس اصول علمی آموزش دیدهاند که محصولات تراریخته را کاملا ایمن میداند.
واتانابه در ادامه به مزیت نسبی این محصولات با توجه به شرایط ژاپن اشاره کرد و گفت: تصمیم ما بر این مبناست که برای تولید یک تن سویا باید هزار تن آب مصرف کنیم لذا ترجیح میدهیم سویا را وارد کنیم. از طرف دیگر نباید خودخواه باشیم و وقتی مردم در خارج از ژاپن محصولی کاملا ایمن را با قیمت ارزانتر تولید میکنند چرا از آن استفاده نکنیم؟
انتهای پیام