فریدون جیرانی و غلامرضا موسوی درباره «من مادر هستم» به برخی از پرسشها و ابهامات معترضان درباره «خیانت و عشق ضربدری»، «اشاعه منکر در فیلم»، «مشروبخواری در فیلم»، «تابو بودن صحنههای فیلم»، «انتشار گفتوگو با معترضان در سینما آفریقا» و ... پاسخ دادند.
معترضان: جیرانی تابوشکنی کرده / جیرانی: «من مادر هستم» تابویی را نشکسته است
فریدون جیرانی در بخش ابتدایی گفتوگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در پاسخ به پرسشی درباره اینکه برخی معتقدند «من مادر هستم» تابوشکنی کرده است، ابتدا به حواشی اکران خصوصی «آدم برفی» و در عین حال چند سال بعد اکران سینمایی و نمایش تلویزیونی بدون مشکل آن، یادآور شد: این فیلم تابوشکنی نکرده است. این فیلم یک ملودرام است که من تاکید داشتم که حتما با پیام اخلاقی همراه باشد. میخواستم بگویم در این ملودرام که درباره یک خانواده از هم پاشیده است اگر آنها از سبک زندگی کاملا وارداتی استفاده نمیکردند با چنین فجایعی که میبینید، روبهرو نمیشدند.
کارگردان «من مادر هستم» درباره اینکه استناد برخی از معترضان به صحنههای مشروبخواری و ... در فیلم است، تصریح کرد: تاکید من این است که ما برای اولین بار مشروبخواری را به نمایش نگذاشتهایم که یک تابوشکنیای در این زمینه کرده باشیم، من بر این موضوع تاکید دارم. در سریال «مرگ تدریجی یک رویا» یا سریال «در چشم باد»، میبینیم که خانوادههای مرفه لاییک، مشروب میخورند. در همین سریال «کلاهپهلوی» هم میبینید که مشروب استفاده میشود. طبیعتا وقتی شما میخواهید بگویید که مشروب خوردن چیز بدی است و چه اتفاقاتی بدی را رقم میزند، باید نشان بدهید که مصرف میشود. ضمن آنکه در «من مادر هستم»، من اصلا استفاده ابزاری از مشروبخواری نکردم.
جیرانی با اشاره به هدفش از استفاده صحنههای مشروبخواری در فیلمش گفت: حرفی که میخواهم در فیلم بزنم این است که الان یکسری در خانوادههایشان مشروبخواری را عادی میدانند اما ببینید که در همین خانوادههایی که این امر عادی است، براثر این مشروبخواری چه فجایعی پیش میآید. در هر صورت اکنون در جامعه ما برخی میگویند خوردن کمی مشروب هیچ اشکالی ندارد و عادی است. در واقع براساس زندگی خانواده اروپایی که در فیلمها یا از نزدیک میبینند چنین چیزی را عادی میپندارند و میگویند دختر و پسر میتوانند مثل یک خانواده اروپایی مشروب بخورند و... اما واقعا در جامعه ما چنین چیزی نمیشود و فاجعه به بار میآید. تمام حرف من به آن برخی از خانوادههاست.
جیرانی: انتشار گفتوگو با معترضان در سینما «آفریقا» غیر اسلامی و ناجوانمردانه بود
مجری سابق برنامهی «هفت» در بخش دیگری از نشست ایسنا در پاسخ به پرسشی دربارهی رسانهای شدن گفتوگویش با انصار حزبالله، توضیح داد: با صراحت همینجا میگویم. در گفتوگوی سینما «آفریقا» با معترضان، من اصلا مقصودم این نبوده که بگویم «اگر کم میخورد...». من در کل آن نوع زندگی و این رفتار را تقبیح کردهام.
وی همچنین درباره انتقادش از انتشار این گفتوگو اظهار کرد: انتشار آن گفتوگو به شدت هم در حق من و هم در حق آن دوستان معترض که با من صحبت میکردند، ناجوانمردانه بود. شب نمایش خصوصی فیلم در سینما «آفریقا»، دوستانی که خودشان را منتسب به انصار حزبالله و سایر گروهها میکردند، دور من را گرفتند و یکسری سوالات را در فضای بسیار شلوغی پرسیدند و من هم در همان فضای شلوغ، پاسخهایم را میدادم. مشکل آنجاست که اولا پرسشها و پاسخها کامل منتشر نشد و به نوعی اینکار به ذهن مخاطب جهت داد. ثانیا آن گفتوگوها بسیار خصوصی و در یک فضای بسیار عامیانه مطرح میشد. آن دوستان سوالاتشان را به صورت گفتوگوی محاورهای، عامیانه و به شدت خصوصی با کارگردان مطرح میکردند و من هم به شدت محاورهای، عامیانه و خصوصی برای آن دوست سوالکننده پاسخ میدادم. انتشار چنین گفتوگویی آن هم گزینشی کاری غیراسلامی بود.
جیرانی: «من مادر هستم» نباید جزو فیلمهای خیانتمحور دستهبندی شود
جیرانی در ادامه، در پاسخ به پرسشی درباره اینکه آیا این فیلم را هم باید در میان فیلمهای «خیانت محور» دستهبندی کرد؟، گفت: فیلم من اصلا و ابدا درباره خیانت نیست و اینکه آن را در بین فیلمهای خیانت محور دستهبندی میکنند ناشی از درست ندیدن فیلم است. تاکید میکنم که موضوع خیانت مبنای ساخت «من مادرم هستم» نبوده و اصلا من به این موضوع فکر نمیکردم. ما یک خانواده تصویر نکردهایم که زن یا شوهرش به فرد دیگری فکر میکنند بلکه تاکیدمان از ابتدا بر این بوده که این خانواده از هم متلاشی شده است.
موسوی: نمیتوان گفت «من مادر هستم» اشاعه منکر میکند / جیرانی: سبک زندگی فیلم به شکل اخطاردهندهای در جامعه قابلیت گسترش دارد
به گزارش ایسنا، در ادامه این نشست، غلامرضا موسوی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه برخی معترضان معتقدند نمایش سرو مشروب و ... باعث اشاعه منکر میشود، خاطر نشان کرد: من زمانی که از سرویس سیاسی به سرویس اجتماعی «کیهان» رفتم، به فکر احیای خبرهای حوادث افتادم. طبعا آن زمان در مورد این کار با شورای سردبیری وقت صحبتهایی داشتم و برخی دوستان معتقد بودند راهاندازی سرویس حوادث باعث میشود ما منکر را در جامعه اشاعه دهیم.
وی یادآور شد: آن زمان من چند استاد روانشناسی برجسته دانشگاه را دعوت کردم و میزگردی گذاشتم با این پرسش «آیا انتشار اخبار کارهای خلاف و به دور از عرف جامعه، بدآموزی دارد و یا اتفاقا میتواند باعث آگاهیدهی شود؟». یادم میآید به جزء یک نفر، سایر افراد معتقد بودند گفتن یک حادثه یا عمل منکر و آگاهی دادن به اکثریت مخاطبان نسبت به آن رفتار بهتر از نگفتنش است. من فکر میکنم انتشار اینگونه خبرها به شدت آموزنده است.
تهیهکننده «من مادر هستم» با آموزنده و اخلاقگرا خواندن این فیلم به سخنان رضا میرکریمی در این زمینه اشاره و عنوان کرد: این فیلم به گمان من و خیلی از افراد دیگری که آن را دیدهاند به شدت اخلاقگرا است. اما یادمان نرود طبیعتا باید برای نقد یک رفتار و نوعی بیبندوباری که معتقدید به اشتباه دارد در میان قشری از جامعه گسترش مییابد، باید ابتدا آن را در فیلم نشان دهید.
در ادامه فریدون جیرانی هم افزود: ممکن است من وارد سبک زندگیای شدهام که بسیار انتقادبرانگیز است و درصد کمی از مردم ما اینطور زندگی میکنند، اما یادمان نرود که این سبک زندگی به شدت و به شکل اخطاردهنده و نگرانکنندهای در جامعه در حال گذار ما قابلیت گسترش دارد و خطرناک است.
جیرانی: پایانبندی به شدت تلخ را تعمدا انتخاب کردیم / فیلمنامهنویسمان هم میگفت شخصیتهایمان نباید رستگار شوند
کارگردان فیلم سینمایی «من مادر هستم» در بخش دیگری از این نشست در خبرگزاری ایسنا، در پاسخ به پرسشی درباره دلیل تلخی بسیار زیاد فیلم در پایانش اظهار کرد: این فیلم میبایست پایان تلخی میداشت چون اگر این پایان تلخ نبود، بدبختی حاصل از انتقام مشخص نمیشد. ضمن آنکه با این پایان به شدت تلخ به آن کسی که فیلم را میبیند، یادآور شوم که اگر آنطور زندگی کردی با این فجایع روبهرو خواهی شد. من میخواستم به خانوادههایی که شاید درصدد چنین زندگیهایی هستند و اتفاقا یکسری از نوکیسهها همینطور هستند هشدار بدهم که حاصل چنین زندگی، چنین عاقبتی میشود.
وی ادامه داد: فیلمنامهنویس ما خودش آدم مذهبی است و اتفاقا ایشان هم خیلی بر این موضوع تاکید داشتند که پایان فیلم باید تلخ باشد، چون ما از اول فیلم مدام نشان میدهیم که شخصیتها مشروب میخورند، روابط بسیار آزاد دارند و به هیچ چیز پایبند نیستند. در واقع ایشان هم معتقدند بودند که در پایان فیلم هیچ یک از شخصیتهای داستان نباید رستگار شوند و گرنه شاید از آن روابط اشتباه، تاثیر مثبتی بیرون میآمد.
موسوی: حاضریم فیلم را در یک سالن برای معترضان نمایش داده و با آنها به گفتوگو بنشینیم / فیلم منطبق با گفتمان انقلاب اسلامی است
در ادامه، غلامرضا موسوی در پاسخ به پرسشی درباره لزوم گفتوگو با معترضان به «من مادر هستم» و نمایش فیلم برای آن، گفت: همینجا رسما اعلام میکنم ما حاضریم یک سالن اختصاصی بگیریم و دوستان معترض مانند انصار حزب الله و دیگران را دعوت کنیم تا درآن سالن، ابتدا فیلم را ببینند و سپس من و آقای جیرانی بنشینیم و به پرسشهایشان پاسخ بدهیم. این هیچ اشکالی ندارد که آنها فیلم را ببینند و نسبت به آن اشکال داشته باشند اما اینکه عدهای بخواهند دیده یا ندیده برای اعتراض به کف خیابان بیایند، کاری به شدت اشتباه است.
وی با تاکید بر اینکه «من مادر هستم» منطبق با گفتمان انقلاب است، خاطرنشان کرد: من با این اطمینان میگویم فیلم اخلاقی ساختهایم و مدعی هستم که برخلاف نظر برخی از معترضان «من مادر هستم» دقیقا منطبق با گفتمان انقلاب اسلامی است چون سبک زندگی غربی را به چالش میکشد. اتفاقا اگر قرار است دوستان در خارج از کشور درباره سبک زندگی درست صحبت کنند، میتوانند این فیلم را برای خانواده غربی نمایش دهند و بگویند «ببینید، این نتیجه زندگی است که شما دارید».
موسوی: تغییر نام «من مادر هستم» به صورت یک پیشنهاد به ما ابلاغ شد و گرنه...
به گزارش ایسنا، در برنامه «هفت» گذشته، حجتالاسلام حمید رسایی عضو شورای عالی اکران ضمن برشمردن چند تخلف برای «من مادر هستم»، یکی از آن تخلفات را تغییر ندادن نام فیلم عنوان کرد.
تهیهکننده «من مادر هستم» در اینباره توضیح داد: تغییر نام فیلم تنها به صورت یک پیشنهاد مطرح شد نه به صورت یک دستورالعمل. شاید اگر به عنوان یک دستورالعمل قطعی به ما ابلاغ شده بود که نام فیلم را تغییر دهید، نام را از «من مادر هستم» به «من مادر نیستم» که پیشنهاد خود آقای رسایی بود، تغییر میدادیم. اتفاقی هم نمیافتاد. اما واقعا این تنها به عنوان یک پیشنهاد به ما داده شد.
بازیگران «من مادر هستم» چگونه انتخاب شدند؟
فریدون جیرانی در پاسخ به پرسشی درباره انتخاب ترکیب بازیگران این فیلم اظهار کرد: وقتی طرح 30 صفحهای فیلم آماده شد من با اولین فردی که برای بازی در «من مادر هستم» صحبت کردم، باران کوثری برای نقش «آوا» بود. وقتی که خانم کوثری بازی در این نقش را پذیرفت تیم ما به همراه خانم کوثری و با در اختیار داشتن یک طرح 30 صفحهای نشستیم و بازیگران را انتخاب کردیم که اتفاقا در جمعبندیها نظرات ایشان هم خیلی راهگشا بود و به نوعی شاید بتوان گفت انتخاب بازیگر را خانم کوثری انجام داد.
وی افزود: ما در ابتدا برای نقش «سیمین» به خانم پانتهآ بهرام رسیدیم که آقای درمیشیان در این پیشنهاد خیلی موثر بود. برای نقش «ناهید» باران کوثری، هنگامه قاضیانی را پیشنهاد داد و برای نقش «نادر» هم همهمان متفق القول فکر میکردیم فرهاد اصلانی بهترین گزینه است. پیشنهاد حبیب رضایی هم برای بازی در نقش «سعید» از دل جمع بیرون آمد.
گزیدهای از سخنان جیرانی و موسوی درباره شرایط امروز سینمای ایران، اختلافات موجود و ...
به گزارش ایسنا، بخش دوم گفتوگو با غلامرضا موسوی و فریدون جیرانی درباره مسائل مختلفی مانند ورود سیاست به سینما و نقاط تلاقی این دو با یکدیگر، سینمای سرگرمی، سینمای ایدئولوژیک، فیلمهای دولتی و فاخر، افرادی که باعث گسترش ماهواره در جامعه میشوند و از مهمتر جناحبندیها در سینما پس از سال 88 و چشمانداز آینده تقابل گروههای مختلف فکری در سینما بود که تنها گزیدهای از آن در زیر میآید و علاقمندان میتوانند برای مطالعه کامل این بخش به مشروح این گفتوگو مراجعه کنند.
غلامرضا موسوی:
× در شرایط فعلی سینما به عنوان یکی از هنرها به شدت از محل ورود سیاست ضربه میخورد تا جایی که اکنون یک عده این امر را در سر میپرورانند که اصلا سینمای اجتماعی در نطفه خفه شود. چرا؟ چون سینمای اجتماعی انتقاد میکند.
× اکنون مردم به ماهواره برای دیدن اخبار روی نمیآورند، بلکه اکثرشان به دنبال سرگرمی در شبکههای مختلف ماهوارهای هستند. کسانی که مدیران صدا و سیما را تحت فشارِ بیش از حد و غیر معقول قرار میدهند در زمینه ترویج ماهواره در میان مردم مقصر هستند. واقعا اگر منصف باشیم با این فشارها بالاخره یک جایی آدم کم میآورد در حالی که در این شرایط و با این حجم عملکرد، اتفاقا باید دست مدیران صدا و سیما را به گرمی فشرد.
× ما امروز عملا داریم فرهنگمان را دو دستی تقدیم شبکههای ماهوارهای میکنیم. خودتان شرایط را مشاهده کنید. ما الان افتخار سینمایمان این است که بهترین فیلمش 500 هزار تماشاگر دارد! واقعا این همه یقه پاره کردن برای 100 یا 200 هزار نفر شوخی است!
فریدون جیرانی:
× اختلافات در درون جریانهای فرهنگی پس از مسائل سال 88 زیاد شد و فاصلهها را زیاد کرد. قبل از سال 88 اختلافات در جامعه فرهنگی وجود داشت اما علنی نشده بود و در واقع حریمها هنوز بین جریانهای مختلف وجود داشت اما پس از سال 88 اختلافات و دستهبندیها به شدت علنی شده تا آنجا که دو طیف را مقابل هم قرار داد.
× اینکه فکر کنیم جریانهای سینما پس از این اختلافات میتوانند اکنون به راحتی کنار هم بنشینند و درباره اختلافاتشان صحبت کنند، بسیار بعید است مگر آنکه در انتخابات آینده جریانی ایجاد شود تا هم طیف روشنفکران مسلمان در درون خانه سینما و هم فیلمسازان بخش خصوصی در اتحادیه تهیهکنندگان و هم افراد دیگری که در میان این دو جریان قرار دارند را کنار هم بنشاند.
× مشکل اینجاست که دوستان سیاستمدار یا سیاستپیشه بعضا علاقه دارند همان رفتارها و کنش و واکنشهای سیاسی را در عرصه فرهنگ پیگیری کنند در حالی که متاسفانه نمیدانند فرهنگ مانند سیاست نیست که بتوان با فشار در آن تغییر ایجاد کرد.
× درست است که ما یک کشور ایدئولوژیک هستیم و باید هم سینمای ایدئولوژیک داشته باشیم و آن را تقویت کنیم اما این بدان معنا نیست که باید سینمای سرگرمی حذف شود تا سینمای ایدئولوژیک رشد کند.
انتهای پیام