رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) با تاکید بر اینکه «باید ببینیم چند درصد رفتار ما در محرم و عزاداری‌ها مطابق رفتار امام حسین (ع) و مطلوب ایشان است» گفت: در یک بازنگری می‌بینیم 90 درصد رفتار، کردار، گفتار و کارهایمان در محرم و عزاداری‌های این ماه مورد رضایت امام حسین (ع) و رسول خدا (ص) نیست.
محمد الله‌اکبری در گفت‌وگو با خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با ارزیابی از آسیب‌هایی که متوجه مجالس عزاداری امام حسین (ع) است، به این سوال پاسخ می‌دهد که چند درصد رفتار ما در ماه محرم و عزاداری‌های این ماه مورد رضایت پیامبر (ص) و خاندان آن حضرت است.
وی در ابتدا خاطرنشان کرد: واقعه‌ای در تاریخ اتفاق افتاده که می‌شود آن را به عنوان پیام و مرام عاشورا خلاصه کرد که امام حسین (ع) به قصد، انگیزه و هدف اصلاح جامعه، درست کردن نادرستی‌ها، مبارزه با ظلم و فساد، ارائه تفسیر صحیح از اسلام، امر به معروف، نهی از منکر، تبلیغ قرآن و سنت صحیح نبوی قیام کردند و در راه این قیام شهید شدند و در واقع می‌توان ایشان را شهید امر به معروف و نهی از منکر تلقی کرد.
رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) با طرح این سوال که ما چه وظیفه‌ای در مقابل عاشورا و قیام امام حسین (ع) داریم، گفت: در روایات بسیاری از ائمه آمده است که عاشورا را بزرگ و زنده نگه دارید و آن را یادآوری کنید و بر اهمیت و جایگاه این روز تاکید شده است.
الله‌اکبری ادامه داد: حال دو نکته وجود دارد؛ یکی نفس عزاداری است و دیگری چگونگی عزاداری و کیفیت آن است. در روایات بسیاری آمده است که نفس عزاداری کار درست و مثبتی است، اما از سوی دیگر آیات قرآن و روایات بر این نکته تاکید و سفارش دارد آن عملی ثواب دارد و در درگاه خداوند پذیرفته می‌شود که درست انجام شود. همچنین تصریح شده است که ایمان و عمل صالح با هم هستند، بنابراین عمل ناصالح نه تنها ثواب ندارد بلکه عقاب هم دارد.
این عضو هیات علمی جامعةالمصطفی العالمیه افزود: حال این سوال مطرح است که ما در عزاداری‌هایمان چقدر به این نکته توجه داریم. عزاداری یک عمل صالح و درست است اما این عمل باید با یکسری شرایط صحت انجام شود تا پذیرفته گردد. بعضی از شرایط صحت عزاداری به نفس عمل ما و چگونگی انجام آن برمی‌گردد و برخی به آنچه ما در ضمن عزاداری به زبان می‌آوریم و رفتار می‌کنیم برمی‌گردد.
این عضو انجمن تاریخ پژوهان حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه «نکته مهم این است که آیا ما در ضمن عزاداری مرتکب عمل حرام می‌شویم؟» گفت: اگر اعمال و گفتاری که در اسلام حرام اعلام شده در عزاداری‌ها مرتکب آنها شویم آیا برای آن عزاداری ثواب مترتب است؟ به عنوان مثال مردم‌آزاری و دروغ بستن به خدا و پیامبر و ائمه (ع) یک عمل حرام و گناه است، حال اگر در عزاداری حرف‌های ناصحیح و دروغ به آنان ببندیم چه دانسته و چه اینکه از راست بودن آن اطمینان نداریم یا به بهانه عزاداری راه مردم را بند آوریم یا صدای بلندگو و طبل ما همسایه را آزار دهد نه تنها ثواب ندارد بلکه مجازات هم دارد.
وی ادامه داد: در این فرض عمل صالح ما آمیخته با یکسری اعمال ناثواب و حرام شده است، بنابراین عزاداری ما وقتی پاداش دارد که عمل، گفتار و کردارمان خلاف شرع نباشد و موجب آزار دیگران نشود. اگر دسته عزاداری ما یا ایستگاه صلواتی ما راه را بند آورده است و این کار سبب آزار مردم شده یا موجب تلف شدن مریضی پشت ترافیک گردد این عمل ثواب ندارد.
الله‌اکبری با بیان اینکه «نکته دیگر در عزاداری‌ها، گفته‌ها و شعرهایی است که در این مجالس خوانده می‌شود» تصریح کرد: برخی از مسائلی که در ضمن عزاداری مداحان و سخنرانان بیان می‌کنند در شان امام حسین (ع) و خاندان رسول خدا (ص) نیست، بلکه موجب وهن امام است و باید چیزی بگوییم که خلاف شان امام نباشد و جایگاه والای او را پایین نکشد.
رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) خاطرنشان کرد: بعضی از مسائلی که امروز در عزاداری‌ها گفته می‌شود حتی اگر به خواهر و مادر ما نسبت داده شود ناراحت می‌شویم و ظاهرا امام حسین (ع) آنقدر مظلوم است که هر کس از خواب بلند می‌شود برای او مداحی می‌کند و هر چه دلش می‌خواهد به زبان می‌آورد و کسی نیست که از او بپرسد چه می‌گوید و چرا می‌گوید.
وی افزود: نکته دیگر این است که آیا فقط حسین حسین گفتن و بر سر و سینه زدن کافی است یا نه؟ لازم است چیزی از مرام و مقصد و پیام امام حسین (ع) بگوییم و بشنویم. متاسفانه آنچه در جامعه ما اتفاق می‌افتد در اکثر حسینیه‌ها، تکایا و منابر و حتی صداوسیمای ما این است که صرفا هدف در آوردن اشک مردم به هر طریقی است.
الله‌اکبری خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی از مداحان مشهور تعدادی نوچه دارند که هنوز مداحی را شروع نکرده شروع به عربده کشیدن و گریه می‌کنند، پیداست که این گریه تصنعی است در حالی که باید اول بشنود، متاثر شود و بعد گریه کند.
این پژوهشگر تاریخ و سیره اهل بیت (ع) با بیان اینکه «حال باید ببینیم این جلسات مطلوب امام حسین (ع) است یا نه؟» گفت: باید به گونه‌ای عزاداری کنیم که فردای قیامت پیش پیامبر و اهل بیت (ع) شرمنده نباشیم. اگر پاداش نمی‌گیریم حداقل بدهکار نشویم.
وی در ادامه با اشاره به برخی دیگر از آسیب‌ها در مجالس عزاداری ماه محرم، تصریح کرد: امروز در جامعه ما وقت سوخته و مرده را به سخنران می‌دهند، وقت مفید برای مداح است. اصلا یک ملای اهل منبر در دستگاه امام حسین جایی ندارد وقت او را آخر شب می‌گذارند تا یک سخنرانی نیز انجام شود اما این سوال مطرح است که چقدر در ایام محرم سخنرانان و مداحان ما از مرام و مقصد امام حسین (ع) حرف می‌زنند و چقدر در حرف‌شان امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند؟
رییس پژوهشکده تاریخ و سیره اهل بیت (ع) با طرح این سوال که آیا در ضمن عزاداری ما، منکری انجام نمی‌شود؟ افزود: امروز نوجوانان ما چقدر امام حسین را می‌شناسند؟ غیر از اینکه به سبک غربی‌ها آواز می‌خواندند و بر سر و سینه می‌زنند و حتی نام حسین را به بدون "ن" می‌گویند، چقدر نوجوانان ما از امام حسین می‌دانند، از رفتار ایشان با فرزندان و همسرشان، همسایه و غلام‌شان، با رفتار ایشان با غیر هم‌کیش و با مردم و از سنت و سیره ایشان چه می‌دانند.
الله‌اکبری ادامه داد: ما امروز می‌خواهیم پیام امام حسین (ع) را به دنیا برسانیم، آیا این پیام فقط حسین حسین گفتن و بر سر و سینه زدن است؟ هر چند آنها نیز در جای خود باارزش و مقدس هستند. متاسفانه آنچه امروز بیان نمی‌شود اصل سیره، سنت، مرام و هدف امام حسین (ع) است و اکثر آنچه انجام می‌شود مطلوب امام حسین (ع) نیست.
وی یادآور شد: متاسفانه بسیاری از هیات‌های عزاداری ما سر اینکه کدام‌شان زودتر از فلان خیابان عبور کنند یا اینکه طبل کدام‌شان بزرگتر و صدای بلندگوی کدام‌شان بلندتر باشد با هم دعوا می‌کنند و کار به پاسگاه و دادگاه می‌کشد. کجا امام حسین (ع) اینها را از ما خواسته است؟ کجای دین نوشته است که هر که صدای طبلش بلندتر باشد حسینی‌تر است.
انتهای پیام