یک کارشناس رسانه معتقد است: اعتماد مخاطب به رسانه در دنیای امروز که فن‌آوری‌های نوین امکان خلق رسانه را در هر لحظه و منطقه‌ای فراهم کرده‌اند، کاملا زیر سوال رفته است.
مهران بهروزفغانی در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به رسانه‌های دارای مجوز و ثبت رسمی‌شده، که مجاری رسمی انتشار اخبار و محتوا نام می‌گیرند، بیان کرد: در چنین فضا و شرایطی باید بحث اعتمادسازی رسانه‌یی را دنبال کرد و به ناچار باید بگویم مهم‌ترین عنصر اعتمادساز برای رسانه‌های رسمی مجوزدار، تلاش برای ایجاد و تقویت «سواد رسانه‌یی» است.
وی ادامه داد: این نوع رسانه‌ها با همه‌ی معذوریت‌ها و ملاحظه‌هایی که در انتشار مطالب دارند، باید با تهیه و انتشار محتوای خبری و تحلیلی از دو جریان موافق و مخالف، امکان مقایسه و نتیجه‌گیری را در یک فرآیند، برای مخاطب فراهم کنند.
او با بیان این‌که اعتمادسازی برای رسانه‌ای که می‌خواهد پرمخاطب باشد کم‌هزینه یا بدون هزینه نیست، اظهار کرد: هزینه‌های این کار می‌تواند چالش با مدیران تصمیم‌گیر برای اختصاص بودجه و سهمیه باشد.
بهروزفغانی درباره‌ی استقلال سیاسی و مالی یک رسانه، گفت: وابستگی مالی رسانه به هر منبعی، چه رسمی و دولتی و چه سرمایه‌ی خصوصی و غیردولتی، دست و پای رسانه را در بند می‌کند. البته تبصره و شرط و شروط‌هایی هم در این میان دخیل هستند.
او با اشاره به جنگ نرم بین رسانه‌های داخلی و خارجی، یادآوری کرد: دو رویکرد توجه به موضوع کیفیت خبری و به تعداد و کثرت رسانه‌هاست در این میان بسیار مهم است.
این کارشناس حوزه‌ی رسانه ادامه داد: در رویکرد اول، رسانه‌های ایران، چه رسمی و دولتی یا وابسته و چه غیردولتی و خصوصی، باید توجیه باشند که می‌خواند چه کار کنند و چگونه باید کار کنند. گیر و گرفتاری رسانه‌های ایران در هر دو گروه این است که کیفیت برای‌شان مهم نیست. «چون و چگونگی» خبر و هر نوع محتوایی نادیده گرفته می‌شود. نتیجه این است که هزار خبر از 10 رسانه‌ی داخلی در برخی موارد، نمی‌تواند اعتمادسازی کند.
او با طرح این پرسش که «شما کدام رسانه‌ی داخلی را سراغ دارید که بیشترین تاکتیک‌ها و تکنیک‌ها را برای خبرهایش به کار می‌گیرد» اظهار کرد: مقابله کردن در آسمان جنگ نرم رسانه‌ها، بعد از دانش، به مهارت نیاز دارد و این دو با هم متفاوت هستند. خبرنویس و خبرنگار در فضای داخلی رسانه‌یی به تعداد زیادی پیدا می‌شود، اما اشخاصی که مهارت داشته باشند یا کم هستند یا خود را از عرصه‌ی فعالیت کنار کشیده‌اند.
وی با تأکید بر این‌که این حرف‌ها را باید تأکید بر نقاط قابل بهبود تلقی کرد، نه به رخ کشیدن ضعف‌ها و ناتوانی‌ها، اضافه کرد: اگر ناتوانیم باید رسانه را رها کنیم و جای دیگران را اشغال نکنیم. اگر ضعیفیم باید برای حفظ همه‌ی اعتقاد خود و اعتمادی که مخاطبان به ما دارند، خودمان را فربه کنیم.
انتهای پیام