به گفته يك روانشناس، بيش فعالي كودكان مشكلات ثانويهاي به همراه دارد كه منجر به مشكلات فراواني در بزرگسالي خواهد شد.
دكتر مصطفي تبريزي عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي در گفتوگو با خبرنگار «سلامت» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين رابطه گفت: كودكان بيش فعال در تمركز دچار مشكل شده و در نتيجه افت تحصيلي پيدا ميكنند كه اين امر باعث برخورد بد پدر و مادرها با آنها ميشود كه در نتيجه اين برخوردها، اين كودكان دچار احساس حقارت ميشوند و مسئله مهم اين است كه اين احساس حقارت واكنشهاي ثانويهاي را در پي خواهد داشت كه باعث مشكلات فراواني در بزرگسالي خواهد شد.
به گفته وي، بيش فعالي شش علامت دارد كه اين علامتها بايد به مدت شش ماه تكرار شوند البته بايد توجه داشت كه زماني ميگوييم كودكي بيش فعال است كه همه اين علامتها را با هم داشته باشد و صرف مشاهده يك يا دو علامت نميتوان گفت كه بچهاي بيش فعال است.
تبريزي ادامه داد: زماني كه يك كودك نتواند يك جا بند شود و مدام تكان بخورد و در تمركز مشكل داشته باشد ميگوييم اين كودك بيش فعال است. همچنين اگر كودكي ناگهاني از جا بپرد در مقابل همه چيز عكسالعمل سريع داشته و گاه به گاه خرابكاري داشته باشد نيز دچار اين مشكل است.
اين روانشناس درباره علت بيش فعالي در كودكان اظهار كرد: با وجود تحقيقات بسياري كه در اين زمينه انجام شده دليل اصلي اين بيماري مشخص نشده است و تنها همبستگيهاي ميان ژنتيكي افراد و ابتلا به بيش فعالي مشاهده شده است به عنوان مثال اگر در خانوادهاي پدر يا مادر بيش فعال باشند احتمال اينكه فرزند آنها بيش فعال باشد، بالا است.
استاد دانشگاه علامه طباطبايي اظهار كرد: درمان بيش فعالي به دو صورت دارويي و غيردارويي صورت ميگيرد كه درمان دارويي آن تنها درمان كوتاه مدت و موقت است و درمان اصلي اين بيماري رفتار درماني به همراه آموزش والدين است.
وي در پايان اظهار كرد: خانوادهها بايد به اين مسئله توجه نشان داده و حتما با يك درمانگر ارتباط داشته باشند زيرا هر چقدر خانوادهها اطلاعات بيشتري داشته باشند در درمان فرزندان خود موثرتر عمل ميكنند.
انتهاي پيام