با وجود مصرف 400 ليتري آب شيرين براي توليد هر كيلو سيب‌زميني، سالانه حدود 400 هزار تن از اين محصول مازاد بر مصرف، توليد مي‌شود كه بازار توليد و سود كشاورز را برهم مي‌زند اما تاكنون براي حل اين مشكل كه منابع آب و خاك كشور را هدر مي‌دهد و به كشاورزان ضربه وارد مي‌كند، اقدامي نشده است.
اين درحالي است كه عمده توليد سيب‌زميني در كشور توسط يك گروه 100 نفري صورت مي‌گيرد، اما وزارت جهاد كشاورزي حتي الزام و اجباري براي الگوي كشت اين دسته از توليدكنندگان هم ندارد.
حسن محمدي ـ رييس اتحاديه سيب‌زميني‌كاران ـ به خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: سالانه حدود پنج ميليون تن سيب‌زمين در كشور توليد مي‌شود كه با توجه به مصرف سرانه 45 كيلوگرمي براي هر نفر، ميزان تازه‌خوري اين محصول سه ميليون و 300 هزار تن است و 700 هزار تن سيب‌زمين هم در صنايع مصرف مي‌شود.
به گفته او كشاورزان نيز 600 هزار تن سيب‌زميني براي سطح زيركشت 180 هزار هكتاري خود به عنوان بذر ذخيره مي‌كنند كه در مجموع مي‌توان گفت سالانه چهار ميليون و 600 هزار تن سيب‌زميني مورد مصرف تازه‌خوري، صنايع و بذر كشاورزان است و حدود 400 هزار تن سيب‌زميني مازاد بر مصرف كشور توليد مي‌شود.
وي تصريح كرد: اين ميزان توليد مازاد، مزاحم بازار بوده و به كشاورزان ضربه مي‌زند.
محمدي اظهار كرد: با توجه به اين‌كه ابزار و برنامه كنترلي در دست تشكل‌ها و دولت نيست، ميزان توليد سيب‌زميني بدون حساب و كتاب صورت مي‌گيرد كه منابع پايه آب و خاك كشور را برهم مي‌زند و خسارت اقتصادي براي كشاورزان به بار دارد.
رييس اتحاديه سيب‌زميني‌كاران تصريح كرد: حدود 50 هزار بهره‌بردار در بخش توليد سيب‌زميني فعال هستند اما 100 نفر از اين تعداد كه براي وزارت جهاد كشاورزي نيز شناخته شده‌اند، موقعيت‌ها و امكانات ويژه‌‌اي دارند كه عمده توليد را در استان‌هاي همدان، كردستان و فارس در دست دارند.
به گفته وي از 180 هزار سطح زيركشت سيب‌زميني به‌طور متوسط بايد سه هكتار هر كشاورز در دست داشته باشد، اما اين مجموعه 100 نفري بيشتر سطح زيركشت سيب‌زميني را در دست دارند كه وزارت كشاورزي نمي‌تواند آنها را كنترل كند و ابزاري بدين منظور ندارند.
محمدي اظهار كرد: اگر وزارت جهاد كشاورزي توانايي رعايت الگوي كشت و الزام و اجبار توليد را براي 50 هزار كشاورز سيب‌زميني در سطح كشور را ندارد، مي‌تواند الگوي كشت را حداقل براي اين 100 نفر كه مجموعه عمده توليد سيب‌زميني را در دست دارند، اجبار و الگوي كشت برايشان تدوين كند كه در اين صورت مشكلات سيب‌زميني حل خواهد شد.
رييس اتحاديه سيب‌زمين‌كاران تصريح كرد: وزارت جهاد كشاورزي هيچ‌گونه ابزاري براي كنترل كشاورزان ندارد، چرا كه يكي از ابزار‌هاي كنترل كشاورزان، كنتور هوشمند براي برداشت بهينه مصرف آب است كه چنين سيستمي نداريم و برداشت آب بدون حساب و كتاب صورت مي‌گيرد. ابزار ديگر براي كنترل كشت نهاده‌ها است كه نهاده‌ها از اختيار دولت درآمده و وزارت كشاورزي هيچ‌گونه سم و كود يارانه‌اي ندارد كه بتواند از اين شيوه كنترلي براي تشويق يا تنبيه كشاورزان استفاده كنند. هم‌چنين خدمات فني ـ مهندسي يكي‌ديگر از ابزار‌هاي كنترل كشاورزان و كشت محسوب مي‌شود، اما چنين خدماتي هم در كشور ما ارائه نمي‌شود كه ارائه رايگان اين خدمات يا قطع آن بتواند سياست تنبيه و يا تشويق براي توليد‌كننده باشد.
محمدي تصريح كرد: با توجه به اين كه توليد سيب‌زميني منابع پايه آب و خاك را به شدت تحت تاثير قرار مي‌دهد، نبايد توليد اين محصول رها شود، اما ابزار كنترلي براي كشت سيب‌زميني در كشور نداريم درحاليكه كنترل توليد و توليدكنندگان ضروريست.
انتهاي پيام