" در سال توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني كشاورزان محصول به دست، از اين محل به آن محل به دنبال يك كارخانه باز براي تحويل دادن دسترنجشان مي‌گردند چراكه اغلب كارخانه‌هاي چاي به دليل مقرون به صرفه نبودن و مشكل تامين گازوئيل تعطيل شده‌اند.
البته اگر كارخانه‌اي هم باز باشد حق تقدم با كشاورزان محلي است لذا چايكاران ديگر با اعتراض كشاورزان محلي مواجه مي‌شوند و بايد منتظر باشند تا چايكاران محلي محصول خود را تحويل دهند و در آخر چاي را به كارخانه بدهند؛ البته اگر برگي سبز مانده باشد!
در بسياري از موارد به دليل طولاني شدن زمان تحويل برگ سبز چاي، محصول زرد و سوخته مي‌شود و بخار از آن ساطع مي‌گردد كه در اين شرايط كشاورزان به ناچار بايد دسترنجشان را دور بريزند و نه تنها دستمزدي عايدشان نمي‌شود بلكه هزينه‌اي برداشت محصول را هم بايد از جيب بپردازند."
ايرج هوسمي ـ مديرعامل اتحاديه چايكاران شمال ـ با توصيف وضعيت تاسف‌بار چايكاران به خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) گفت: دوره سوم براشت برگ سبز چاي از مزارع شمالي آغاز شده اما كارخانه‌اي براي تحويل اين محصول باز نيست و كشاورزان با مشكل براي تحويل محصولشان مواجه هستند.
به گفته وي چايكاران بهاي محصول سال گذشته را فروردين امسال دريافت كردند كه مصائب زيادي براي امرار معاش آنها به همراه داشت و همچنين توانايي رسيدگي به باغات را از دست دادند.
هوسمي اظهار كرد: بهاي محصول خريد تضميني امسال نيز تا 18 ارديبهشت ماه به كشاورزان پرداخت شده و پس از آن كه اوج برداشت برگ سبز بوده ريالي دريافت نكرده‌اند.
وي تصريح كرد: اين مشكلات طي دو سال اخير پس از احياي سازمان چاي كشور ايجاد شده است و اين سازمان هيچ گونه نقشي در توليد، تامين نهاده‌هاي توليد، رسيدگي به كارخانه‌ها و مزارع، نظارت بر خريد تضميني، تامين گازوئيل براي كارخانه‌هاي نداشته است.
انتهاي پيام