از اين پس بر اساس مصوبه دولت وزارت جهاد كشاورزي، حمایتها و مشوقهایي به محصولات کشاورزی كه با رعایت الگوی کشت بهینه ملی ـ منطقهای توليد شده باشند ميپردازد.
شايد اين مصوبه بتواند به تراژدي تكراري محصولاتي از قبيل سيبزميني، پياز ، گوجه فرنگي و ... كه سالي در عرش و سال در قعر ذلت براي كشاورز است پايان دهد.
به گزارش خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، هفتهاي نميگذرد مگر آنكه خبري از زير گل ماندن و پوسيدن سيبزميني و پياز به گوش برسد؛ از فرودين ماه تاكنون بارها اخباري از شهرستانهاي جنوبي كشور مبني بر زير گل ماندن و برداشت نشدن پياز كه توليدش بيش از نياز كشور و عدم تطبيق با الگوي كشت بوده، به گوش رسيده است به طوري كه نرخ اين محصول به دليل فراواني در مزرعه به كيلويي 20 تومان هم رسيد اما مصرف كنندگان سالهايي را هم گذراندهاند كه اين محصول در ويترين مغازههاي ميوهفروشي قرار داشته است!
نداشتن الگوي كشت هر ساله داستاني براي سيبزميني و پياز به راه مياندازد كه اين داستان به ضربالمثل تبديل و نقل و محافل شده است. دوسه روز گذشته معاون كمكهاي فني سازمان توسعه تجارت ايران خبر از پوسيده شدن 4000 تن پياز طي سالجاري در يكي از استانهاي جنوبي خبرداده و اين معضل را نشان نبود مديريت توليد در بخش كشاورزي برشمرده است.
امسال بيش از دو ميليون و 700 هزار تن پياز در كشور توليد شده كه طبق اعلام مسئولان وزارت جهاد كشاورزي 720 هزار تن از اين ميزان توليد، مازاد مصرف تازهخوري كشورمان است كه بايد براي جمعآوري آن و جلوگيري از زيان كشاورز برنامهريزي شود اما هنوز خبري از صادرات، انبارداري و بستهبندي اين محصول نيست؛ يعني بايد انتظار داشت به تدريج خبر پوسيده شدن اين ميزان توليد مازاد مصرف را بشنويم؟!
در اين ميان وزارت جهاد كشاورزي كه سالهاست از سوي كشاورزان و كارشناسان اين بخش مورد اتهام نداشتن الگوي كشت قرار گرفته است، به هيات وزيران پيشنهاد اعمال انواع حمایتها و مشوقهای تولید محصولات کشاورزی با رعایت الگوی کشت بهینه ملی ـ منطقهای را به هيات دولت داده كه اين پيشنهاد هفته گذشته مصوب شد و از سوي معاون اول رييس جمهور براي اجرا ابلاغ شد.
بر اساس اين مصوبه از كشاورزاني كه محصولاتشان را با رعایت الگوی کشت بهینه ملی ـ منطقهای توليد كردهاند حمايت ميشود؛ اين حمايتها شامل اعطای یارانه سود و کارمزد تسهیلات بانکی (اعم از وجوه اداره شده و یا تسهیلات ناشی از تلفیق با منابع بانکی)، کمک بلاعوض، پرداخت یارانه، بیمه محصولات کشاورزی، سایر مشوقهای قانونی و یا ترکیبی از آنهاست.
همچنین سهم آورده متقاضیان و بهرهبرداران موضوع این آییننامه در طرحهای مربوط به بخش کشاورزی با تشخیص واگذارنده اعتبار با توجه به نوع طرح و توان مجری طرح بین هفت تا 20 درصد مجموع هزینههای سرمایه ثابت و در گردش تعیین میشود.
بايد ديد اين مصوبه و حمايتهايش ميتواند انگيزهاي براي كشاورزان باشد تا بر اساس الگوي كشت و نياز كشور توليد كنند كه هم دسترنجشان ارزش اقتصادي داشته باشد و هم منابع پايه آب و خاك كشور را هدر ندهند؟
انتهاي پيام