يك استاد دانشگاه وضعيت صنعت چاي و توليدكنندگان آن در سال توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني را با وجود ضعفهاي ساختاري بخش كشاورزي فاجعهبار خواند.
رضا عزيزينژاد در گفتوگو با خبرنگار كشاورزي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) درباره وضعيت توليد چاي در كشور اظهار كرد: كشور ما به خصوص نوار شمالي كشور يكي از بهترين مناطق براي توليد چاي محسوب ميشود اما به دليل توجه نكردن به آن به عنوان يك عرصه مهم توليد، هيچ وقت نتوانستهايم از ظرفيتهاي توليد چاي كشور به طور درست و كامل استفاده كنيم.
وي با اشاره به اينكه توليدكنندگان چاي در كشور شرايط فاجعهباري دارند گفت: بيشتر كشاورزان ما در مناطق شمالي كشور يا باغهاي چاي خود را به كشت محصولات ديگر اختصاص ميدهند و يا آنها را ميفروشند تا در آنها ويلا ساخته شود.
عضو هيات علمي دانشگاه آزاد افزود: اگر در بخش اصلاح يا بهينهسازي ارقام توليدي سرمايهگذاري ميشد وبه محققان براي توليد ارقام سازگار با مناطق چايخيز كشور بهاي بيشتري داده ميشد و همچنين سياستهاي اقتصادي مناسب با شرايط بازار و فرآوري اتخاذ ميشد، اوضاع توليد چاي در كشور به مراتب بهتر از حال بود.
عزيزينژاد ادامه داد: اگر بخواهيم به بهانه سال توليد ملي نگاه جديدي به اين بخش داشته باشيم بايد شرايطي را فراهم آورد كه كشاورزان به آساني بتوانند نهادههاي مورد نيازشان را تهيه كنند.
وي همچنين تاكيد كرد: بايد سرمايهگذاري بيشتري را در فرآوري اين محصول انجام داد تا كارخانهها از مدل قديمي خود خارج شوند و شيوههاي نوين را سر لولحه كار خود قرار دهند.
اين استاد دانشگاه با اشاره به ضرورت فرهنگسازي براي استفاده كمتر از چاي خارجي كه بسيار زيانبار هم هستند، گفت: طراحي شبكه توزيع مناسب از ديگر عواملي است كه مي تواند در جهت حمايت از توليدكنندگان صورت گيرد.
وي وجود منبع بي دردسري چون نفت را عامل اصلي نبود توسعه در بخش كشاورزي خواند و گفت: به دليل اينكه اين منبع خيلي راحت قابل فروش است و نياز به محاسبات پيچيده اقتصادي ندارد، مانع توجه به بخش كشاروزي شده و در نتيجه كشاورزي ما آن گونه كه شايد توسعه نيافته است.
وي افزود: از آنجايي كه صنعت نفت 80 درصد توليد ناخالص داخلي را تامين ميكند، بي توجهي به بخش كشاروزي تعجبآور نيست.
عزيزينژاد همچنين ادامه داد: ديدگاه حاكم بر فرهنگ كار جامعه ايراني يكي ديگر از عواملي است كه در اين امر تاثيرگذار بوده و متاسفانه آن چنان نظامند نيست كه بشود از آن به همه بخشها توجه كافي شود كه بشود در آن به همه بخشها توجه كافي داشت.
وي درباره محوريت كشاورزي در سال توليد ملي گفت: من اين گونه نامگذاريها را جراحيهاي لحظهاي ميدانم كه به هيچ عنوان نميتوان روي آنها به عنوان عاملي براي سرپا نگه داشتن حوزه كشاروزي حساب كرد.
عزيزينژاد ادامه داد: اين گونه اسم گذاريها ميتواند در كوتاه مدت موجب تحولات مثبتي شود اما پايدار نميماند پس بايد اقدامات زيرساختي در طولاني مدت در جهت پيشبرد سياستهاي توسعهاي انجام داد.
عضو هيات علمي دانشگاه آزاد درباره خودكفايي در توليد محصولات كشاورزي گفت: خودكفا شدن جز در توليد محصولات استراتژي امري كاملا منسوخ شده است و در رابطه با توليد محصولات استراتژي هم اگر توليدشان به صرفه نباشد بايد در سطح بينالمللي كاري كرد كه اين محصولات خاصيت استراتژيك خود را از دست بدهند.
وي خاطرنشان كرد: اگر بخواهيم در توليد همه محصولات كشاورزي خودكفا شويم نتيجهاي نميگيريم جز اتلاف هر چه بيشتر منابع.
انتهاي پيام