بخش ادبيات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در روزهاي يكشنبه و چهارشنبه به انتشار شعرهاي تازه و منتشرنشده از شاعران مي‌پردازد.
امروز در بخش «از دريچه‌ي شعر ايسنا»، شعرهايي از علي باباچاهي مي‌خوانيم.
«آدمِ آتش‌نشانی»
شما با گِردبادی وسط ﺼﻔﺣﮥ کاغذ ِ ِ ِ ِ ِ ِ تماس گرفته‌اید
نه! ِ ِ ِ ِ ِ ِ درست گرفته‌اید!
این وز وز زنبور نیست ِ ِ ِ ِ ِ ِ غژ غژ کفش نیست
فش فش ماری که با خش خش برگ‌ها
ِ ِ ِ ِ ِ ِ قاطی شده باشد ِ ِ ِ ِ ِ ِ نیست
- لطفاً پیام‌تان را بگذارید ِ ِ ِ ِ ِ ِ یا بگذارید برای بعد!
اول آدم بوده این گردباد ِ ِ ِ ِ ِ ِ زیر درخت سیب ِ ِ ِ ِ ِ ِ با گردو بازی
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ می‌کرده
حوصله‌اش سر رفته ِ ِ ِ ِ ِ ِ شوخی شوخی به آتش‌نشانی زنگ زده
کمی دیر کرده ِ ِ ِ ِ ِ ِ ماشینی که چند آدمِ سر به هوا را ِ ِ ِ ِ ِ ِ کمی زیر
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ کرده
رسیده ِ ِ ِ ِ ِ ِ که برسد ِ ِ ِ ِ ِ ِ اما به چیزی که باید زیر و زبر بشود ِ ِ ِ ِ ِ ِ نرسیده:
نه قوطی کبریتی زیر سبیل استالین منفجر شده
نه هیتلر سر زیر برف کرده که تقلید کند خودکشی کبکی که
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ اهل خودکشی اصلاً نیست
آدم از اول ِ ِ ِ ِ ِ ِ آدم بوده ِ ِ ِ ِ ِ ِ گول که خورده ِ ِ ِ ِ ِ ِ شیطان شده
گفته گول بزنم بچه‌های محل را ِ ِ ِ ِ ِ ِ زده ِ ِ ِ ِ ِ ِ رفته ِ ِ ِ ِ ِ ِ در رفته
باد ِ ِ ِ ِ ِ ِ به گَردِ هیچ کجایش نرسیده
مردم هنوز ِ ِ ِ ِ ِ ِ مار به مار ِ ِ ِ ِ ِ ِ مارپیچی ِ ِ ِ ِ ِ ِ ایستاده به ایستاده‌اند
جلو خانه‌ای که دیوارهایش از گیلاس‌های سرخ ِ ِ ِ ِ ِ ِ آتش نگرفته
تو چه کار داری با دختری که روسری‌اش را پس زده
ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ ِ تا گوشواره هایش بشوند ِ ِ ِ ِ ِ ِ فروغ فرخزاد
قاتل به محل قتل برمی‌گردد
گِردباد ِ ِ ِ ِ ِ ِ به گردوبازی
و دست گذاشته روی هیچ کجایش که ِ ِ ِ ِ ِ ِ هیس!
-لطفاً پیام‌تان را بگذارید!
****
«با هرگز هم میسازم»
تو با هرگز هم ساختهای ِ ِ ِ ِ ِ ِ با نمی‌شود ِ ِ ِ ِ ِ ِ وَ نخواهد شد
با نیلبک شیطان
نه دکمهی لباس سربازیام برمی‌گردد سرِ جایش
نه استخوانهای پدرم ِ ِ ِ ِ ِ ِ اونیفورم ژنرالی میپوشد ِ ِ ِ ِ ِ ِ هرگز!
ای شتربانی که سوار طیاره کاغذی شدهای!
به گوش تو رسیده که هرگز؟ ِ ِ ِ ِ ِ ِ گفت:
فقط در خواب بیند پنبه دانه¹
محبوبهی هرگزیام ِ ِ ِ ِ ِ ِ با نمی‌شود ِ ِ ِ ِ ِ ِ وَ نخواهد شد
از ترک اسبِ اناری‌رنگم ِ ِ ِ ِ ِ ِ ای انار ِ ِ ِ ِ ِ ِ ای ترکه انار!
پیاده شد و به ملکهی زنبورها گفت
گفت صورتم ظرفیت نیش تمام سربازهایت را دارد
تازه در ضلع فرضاً جنوبی همین کندو
نرگسی به نگهبانیِ هرگزی پرداخته که فرزند آخر خانوادهی هرگزهاست
با این همه تردید ندارم که
استخوانهایِ پدرِشوهر هرگزیام ِ ِ ِ ِ ِ ِ در یک روزِ هرگزی
لباس ژنرالی میپوشد ِ ِ ِ ِ ِ ِ با نهصد و نود و نه درصدِ هرگز ـ هرگزی
و عبدالطیف تسوجی گفت² ِ ِ ِ ِ ِ ِ دختر!
هرگز همان هزار و یک شبِ دیدار میسر نمی‌شود³ از هزار و یک شب شهرزادی است
۱. از فرهنگ عامیانه
٢. به ترجمهی هزار و یک شب فکر کنید.
٣. به حافظ فکر کنید.
***
علي باباچاهي در معرفي خودش مي‌نويسد:
مثلاً شرح حال و احوال
تا به خود آمدم دیدم چندصدسالی از من گذشته و در تهران سرگردان کفی نان و شیر "آب"ی هستم. گذشته‌ها فراموش؟ نمی‌شود اما طنینِ آن همه هق‌هق و های‌های را به کلی از یاد برد. از طربناکی چه بگویم که گاه فقط در بازار مسگران رقصیده‌ام تا سنگینی باری را که "غم نان" بر دوشم گذاشته، ببرم از یاد. بعد گفتم هرچه باداباد! عشق در این میانه اما به هر چند وقت که از راه رسید، زمزمه کردم: "هر دم از نو غمی آید به مبارک‌بادم". هرچه بوده، بوده، اما هرگز نبوده که ننویسم: کارِ دل اولی‌تر! کار گِل هم نه این‌که نبوده؛ اما بر صفحه کاغذ می‌رفته. می‌دانید که من کاغذبازم مثل کفترباز. از همه رنگ و در قطع‌های به‌تعدد. اعتراف می‌کنم که از سمتی یک‌سره عاشقی کرده‌ام؛ سرِ دار نرفته‌ام، اسرار هویدا کرده نکرده نوشته‌ام وَ از آب درآمده با چاپ! کتاب اندر کتاب: شعر "بیست تایی"؛ نقد از "سی" نگذشته هنوز. زندگی اما به یک‌بار دیدنش می‌ارزد! که "ارزید" و "برید" و هنوز تیک‌تاکش را دارد در سمت چپ و پیرانه‌سر؛ خلاف آب، شنا کردنش آرزوست!
توضيح: اين علامت « ِ ِ ِ ِ ِ ِ » براي اعمال فاصله به كار رفته است.
انتهاي پيام