پژوهشگران دانشگاه سيدني نشان دادند که با ترکيب سه فلز آهن، طلا و پلاتين مي‌توان روشي براي رهايش مستقيم دارو در بدن ارائه کرد.
به گزارش سرويس علمي ايسنا، براي چند دهه دانشمندان روي استفاده از نانوذرات مغناطيسي بعنوان ابزاري براي رهاسازي دارويي کار مي‌کنند. اخيرا يک تيم تحقيقاتي به رهبري «نيال ويت» و «وجسيچ چرناوسکي» با همکاري همتايان اسکاتلندي خود از اکسيد آهن به ابعاد پنج نانومتر براي توليد داروهاي ضد سرطان استفاده کردند.
«نيال ويت» مي‌‌گويد: ما اکسيد آهن را با استفاده از يک لايه محافظ از طلا و سيس پلاتين پوشش داديم. سيس پلاتين نام دارويي است که براي درمان سرطان بيضه استفاده مي‌شود. لايه بيروني اين ساختار پوششي پليمري به شکل اسپاگتي است.
«ويت» مي‌افزايد: مهمترين موضوع درباره اين دارو آن است که هسته آهني آن مي‌تواند تحت ميدان مغناطيسي به حرکت درآيد، اين پديده شبيه آزمايش آهن و آهن‌ربا است که در کلاس علوم انجام مي‌شود. در روش‌هاي معمولي هدايت دارو بسيار دشوار است، در اين روش جديد مي‌توان دارو را بصورت مستقيم به محل مورد نظر در بدن رساند. براي مثال مي‌توان داروي ضد سرطان را با استفاده از يک ميدان مغناطيسي قوي به تومور رساند. همچنين مي‌توان يک ماده مغناطيسي قوي را در تومور قرار داد و در نهايت داروي تزريق شده به دليل جاذبه مغناطيسي به تومور برسد.
پژوهشگران اين پروژه عملکرد فناوري جديد خود را در آزمايشگاه روي سلول‌هاي سرطاني نشان دادند. نتايج آزمايشگاهي نشان داد زماني که دارو تحت ميدان مغناطيسي به محل تومور مي‌رسد، تنها سلول‌هاي اطراف مغناطيس موجود در تومور را از بين مي‌برد و با ديگر سلول‌ها کاري ندارد.
در روش‌هاي شيمي‌درماني رايج، دارو در تمام بدن گسترش مي‌يابد؛ بنابراين علاوه بر سلول‌هاي سرطاني، ارگان‌هاي زنده را نيز از بين مي‌برد. اما با استفاده از اين روش جديد، اثرات جانبي شيمي‌درماني حذف مي‌شود؛ بنابراين مشکلاتي از قبيل ريزش مو، حالت تهوع، استفراغ، کاهش گلبول‌هاي قرمز و افزايش خطر عفونت از بين مي‌رود.
اين فناوري جديد مي‌تواند در درمان‌هاي مختلف سرطان‌هايي که با استفاده از داروهاي پلاتيني معمولي درمان آنها امکان‌پذير نيست، مورد استفاده قرار گيرد. از جمله اين موارد مي‌توان به سرطان پروستات اشاره کرد. داروهاي پلاتيني يکي از رايج‌ترين داروهاي مورد استفاده در شيمي درماني هستند که حاوي سيس پلاتين، کربوپلاتين و اگزالي‌پلاتين هستند.
نتايج اين کشف در نشريه «Inorganica Chimica Acta» به چاپ رسيده است.
انتهاي پيام