ساز استاد «غلامحسین سمندری» که او را قبله دوتار خراسان رضوی میخواندند، به موزه موسيقي اهدا شد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، پسر زندهیاد غلامحسین سمندری با حضور در موزه موسیقی ضمن امضاي توافق نامهای با مدير موزه موسيقي، دوتار استاد سمندري را در اختيار موزه قرار داد.
حسن سمندری درباره شخصيت پدرش گفت: استاد سمندری را قبله دوتار خراسان رضوی نامیده بودند و همه هنرمندان و هنردوستان از او به عنوان نوازندهای چیره دست و به اصطلاح پنجه طلایی یاد میکردند.
او بهترین جا برای ساز استاد سمندری را موزه موسیقی دانست و افزود: ساز، يادگار ارزشمندي است كه از استاد سمندری به جا مانده و همانطوری که اسم استاد سمندری در تاریخ موسیقی ماندگار است، ساز استاد هم نبايد از بین برود.
پسر اين دوتار نواز برجسته خاطرنشان كرد: بهترین جا برای نگهداری ساز استاد سمندری، موزه موسیقی است. در اینجا از این ساز به خوبی نگهداری ميشود و مردم هم میتوانند از ساز استاد سمندری دیدن کنند و خود استاد هم خوشحال است از اينكه سازش در دست ديگری نیست.
پس از درگذشت استاد سمندري در فرودين ماه امسال، حسن سمندري شاگردان پدر را آموزش ميدهد.
او ادامه داد: خیلیها هم از من خواستند تا ساز استاد سمندري را نگه دارم و به من گفتند که خودت نوازندهای و در حال حاضر هم شاگردهای استاد سمندری را درس میدهي. نه اینکه من جای او باشم، من خودم شاگرد استاد سمندری هستم و میتوانستم خودم این ساز را نگه دارم اما نگهداری این ساز با رضایت استاد نبود.
حسن سمندری با اشاره به جايگاه اين ساز نزد اين استاد موسيقي نواحي گفت: پیش از این استاد سمندری وصیت کرده بود، ساز را به جایی تحویل بدهید که از آن به خوبي نگهداری کنند.
به گفته او، استاد سمندري نزدیک به 50 سال این ساز را دست گرفته بود و آن را بیشتر از پسرش دوست داشت. حتی وقتی میخوابید ساز را روی سینهاش میگذاشت تا خوابش ببرد و بارها در مصاحبههایش گفته بود که هیچ از مال دنیا نمیخواهم غیر یک ساز.»
«غلامحسین سمندری»، استاد موسيقي خراسان، 3 فروردین ماه سال 1391 در سن 80 سالگي دار فاني را وداع گفت. مرحوم حسین سمندری در سال 1311 در خانوادهای متوسط در باخرز تایباد متولد شد و از 8 سالگی با موسیقی دوتار آشنا شد.
او نزد استادان بزرگ موسیقی تعلیم یافت و پیشرفت موسیقی استاد خیلی زود فراگیر و جهانی شد و توانست در بسیاری از جشنوارههای داخلی و بینالمللی حضور يافته و مقامهایی را کسب كند.
حضور او در جشنوارههای آلمان، ایتالیا، فرانسه، یونان، لبنان، سوئیس و اتریش پررنگ بوده است. مرحوم سمندری را با مقام معروف «سرو خرامان» و با آواز استاد ابراهیم شریفزاده میشناسند.
«یهودی منوهین»- ویولونیست مشهور بينالمللي - دربارهي او گفته است: «حاضرم تمام افتخاراتم را بدهم، اما در عوض بتوانم پنجههای این مرد روستایی را داشته باشم.»
حسن سمندری، بی هيچ چشمداشتي ساز پدر و استاد خود را به موزه اهدا كرده است.
انتهاي پيام