منطقه حفاظت شده هامون به دليل قرار گرفتن در مركز مناطق كويري و نيمه كويري كشورهاي ايران و افغانستان، تنها مأمن زيست پرندگان مهاجر در اين خطه محسوب ميشود.
دکتر نوری، عضو هیأت علمی دانشگاه سیستان وبلوچستان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه سیستان و بلوچستان، درخصوص اهمیت تالاب هامون گفت: به همين دليل تالاب هامون از بعد ملي و بينالمللي قابل توجه بوده و توسط سازمان بينالمللي حفاظت و حمايت از پرندگان به عنوان زيستگاه با اهميت پرندگان (IBA ) معرفي شده است.
وی بیان کرد: اكوسيستم هامون در زمان پرآبي منحصر به فرد است، آب شيرين، زمينهاي باتلاقي، پخش آب حاصل از طغيان رودخانهها، نيزارها و تنوع زيستي بالا از جلبكها گرفته تا حشرات و ماهيان باعث شده تا اين منطقه مأواي صدها هزار پرنده بخصوص پرندگان آبزي و كنارآبزي باشد؛ اما جمعيت آنها رابطه مستقيمي با ميزان آب و پوشش گياهي موجود در درياچه دارد. به طور مثال جمعيت شمارش شده در سال 1356 معادل 780هزار قطعه بوده است، در صورتي كه در سالهاي خشكسالي هيچ پرندهاي در مسير مهاجرت خود، در اين منطقه توقف نداشته است.
نوری ادامه داد: بر اساس مطالعات پرندهشناسي در زمان پرآبي 225 گونه از 49 تيره ( خانواده) يعني حدود نيمي از گونههاي پرندگان شناسايي شده ايران در تالاب هامون و اطراف آن زيست ميكنند؛ نزديك به 80 درصد آنها مهاجرند و 99 گونه در منطقه زادآوري دارند.
وی افزود: ازميان آنها گيلانشاه خالدار و درناي طناز شديدا در معرض خطر انقراض، اردك سرسفيد در معرض خطر انقراض؛ اردك مرمري (خوتكا مرمري)، شاهباز و عقاب خالدار بزرگ (عقاب تالابي) آسيبپذير بوده و 70 گونه نياز به حفاظت جدي دارند كه در صورت عدم حفاظت بزودي در ليست گونههاي مورد تهديد قرار ميگيرند.
انتهاي پیام