دفتر تحكيم وحدت در رابطه با فضاي نقد و تحليل در دانشگاه‌هاي كشور بيانيه‌اي صادر و در آن، از فضاي موجود در دانشگاه‌هاي كشور انتقاد كرد.
به گزارش گروه دريافت خبر خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، متن اين بيانيه به شرح زير است:
«بی‌تردید شرایط کنونی در دانشگاه‌ها از حیث نشاط سیاسی و فرهنگی، جریان‌سازی و تاثیرگذاری مثبت دانشجویان در حوزه‌های مختلف جامعه، مرجع بودن دانشگاه برای مردم، در وضعیت مناسبی نيست. همواره ادبیات دانشجویی با دو خطر جدی رادیکالیسم و محافظه‌کاری مواجه بوده است. هرچه قدر فضای محافظه‌کاری و مصلحت‌اندیشی‌های کاذب شدت یابد، به همان اندازه رادیکالیسم و تندروی و خشونت‌های اجتماعی افزایش پیدا می‌کند. در محیطی که تندروی‌ها از سوی طیف‌های مخالف و موافق به گفتمان غالب تبدیل شود، مطمئناً جایی برای گفت‌و‌گوی مبتنی بر عقلانیت به وجود نمی‌آید و نیرو‌های معتدل و میانه‌رو که طیف گسترده دانشجویان را تشکیل می‌دهند، در این میان به انزوا کشیده می‌شوند، اما به راستی ریشه این مشکلات در دانشگاه‌ها را در کجا باید جست؟
بنابراین باید ریشه‌های این شرایط را آسیب‌شناسی کرده و اولاً بپذیریم که شرایط موجود شرایط مطلوبی نیست و باید در جهت رفع موانع آن تلاش کنیم. امروزه شاهد حضور بسیاری از جوانان و دانشجویان در فضای مجازی برای ابراز عقاید خود هستیم. به راستی اگر تشکلهای فرهنگی و سیاسی مختلفی در سطح دانشگاه ها وجود داشته باشد، آیا باز هم شاهد حضور جوانان و دانشجویان در فضای مجازی به این شدت هستیم؟ مجوز تآسیس و تقویت تشکلهای دانشجویی که از متن مطالبات دانشگاهی برخاسته باشد، که بتواند دغدغه‌ها و مطالبات واقعی نسل جوان را نشان دهد. مطمئناً می‌تواند رویکرد مناسبی برای کاستن از این فضای حاکم باشد. باز شدن فضای نقد و تحلیل در دانشگاه‌ها به دور از هرگونه ترس و خودسانسوری باعث ایجاد گفت‌وگو و تعامل واقعی دانشگاه می‌شود. چنانچه فضای امنیتی خود ساخته در دانشگاه توسط مدیران دانشگاه‌ها غالب باشد، شکی نیست که دانشجویان دچار گریز از دانشگاه و ساماندهی خود در قالب حلقه‌های سیاسی فرهنگی خارج از دانشگاهی که در آن هیچ ضابطه مشخصی وجود ندارد می‌شوند. بازگشت دانشجویان به عرصه فعال دانشگاه‌ها ملتزم وجود آزادی بیان و مهمتر از آن احساس آزادی بیان به دور از ترس و نا امیدی است که در آن دانشجویان به دور از هر گونه ریا و تظاهر و با صداقت و صراحت دغدغه‌های خود را بیان کنند. اکثریت تشکلهای دانشجویی بیشتر از آن که خواسته دانشجویان باشد، از منابع خارج از دانشگاه سازماندهی می‌شوند، که این خود باعث نا کارآمدی این تشکلها می‌شود. اساساً باید این تشکلات بصورت خود‌جوش، درون‌زا و بر حسب نیاز دانشجویان به وجود آیند نه بر اساس نیاز جریانات سیاسی خارج از دانشگاه.
دانشگاه‌ها باید از تک صدایی شدن به چند صدایی شدن حرکت کنند، در میان جریانات دانشجویی سلایق و عقاید گوناگون وجود دارد، به همین اندازه وجود نهادها و تشکلات مختلف که بتواند این عقاید را در چارچوب قانون سازماندهی کند ضروری به نظر می‌رسد. هر چقدر که این عقاید فرصت بروز پیدا نکنند، بیرون از دانشگاه ها و در احزاب، جریان‌های خاص سیاسی و فضاهای مجازی نمود آن راخواهیم دید. بنابراین برای بازگشت فعال دانشجویان و پویایی دانشگاه‌ها و شکستن فضای دلزدگی حاکم بر آن باید راه را برای بروز اندیشه‌های گوناگون در چارچوب قانون فراهم کنیم. نهادهای مدنی همواره به عنوان پل ارتباطی بین مردم و حاکمیت عمل کرده‌اند، دانشجویان به علت خصلت آرمان‌خواهی و نبودن در قید تعلقات مادی می‌توانند، تریبون صادقی برای صدای مردم باشند. وجود نهادها و تشکلات مختلف در دانشگاه‌ها زمینه حضور دغدغه‌های اقتشار مختلف مردم و دانشگاهیان برای انتقال به حاکمیت به منظور تبدیل آنها به سیاست مناسب را فراهم می‌کنند که این خود موجب تعدیل فضای رادیکال جامعه و تبدیل آن به فضای عقلانی و منطقی می‌شود. بنابراین ضرورت چنین نهادهایی برای ایجاد عقلانیت و گفت‌وگو لازم و ضروری به نظر می‌رسد. تأکید قانون اساسی بر آزادی بیان و حق تأسیس تشکلات آزاد و آیین نامه تشکلهای اسلامی دانشگاهیان مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی و تأکید مکرر رهبر معظم انقلاب اسلامی بر آزاداندیشی و مدیریت فرهنگی دانشگاه‌ها توسط دانشجویان و خرد جمعی مبنی بر توسعه نهادهای مدنی در جامعه همگی دلایلی محکم برای باز شدن فضای دانشگاه‌ها و تشکلات آزاد است. سیاست جذب حداکثری و دفع حداقلی که از سوی نظام و رهبری به عنوان یک الگو ترویج می‌شود، ضرورت تأسیس تشکلات مختلف با گرایشات متنوع در چارچوب قوانین را دو چندان می‌کند و یقیناً وحدت در عین کثرت معنا پیدا می‌کند.
متأسفانه امروزه شاهد کج‌سلیقگی‌ها و تنگ‌نظری‌های مسئولان دانشگاه‌ها با وجود سیاست کلی نظام هستيم که به زعم خود به منظور حفظ تعلقات مادی از جمله مسئولیت‌های خود حاضر به اجرای قانون برای صدور مجوز تاسیس تشکلهای مختلف دانشجویی و برنامه‌های آنها نيستند. نگاهی که بیشتر از آنکه جریانات دانشجویی را به عنوان یک فرصت نگاه کند این جریانات را تهدیدی بی‌شمار برای امنیت جامعه می‌داند. حسن ظن نسبت به دانشجویان و جوانان جای خود را به سوء‌ظن داده است. آنچه ما به عنوان اعضای دفتر تحکیم وحدت از نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، وزیر بهداشت درمان و آموزش پزشکی، وزیر علوم تحقیقات و فناوری و رئیس دانشگاه آزاد خواستاریم، جایگزین کردن حسن ظن و نگاه فرصت محور به جای سوء ظن و نگاه تهدید محور در جریان‌های دانشجویی است و همچنین باز شدن فضای دانشگاه‌ها و شکستن فضای بسته و امنیتی ناخواسته با ایجاد تشکلات مختلف هستیم. تردیدی نیست که یا تغییر نگرش یا در غیر این صورت جابه جایی مدیرانی تنگ نظر و محافظه کار که دانشجویان را به مثابه یک تهدید می‌نگرند نه یک فرصت، می‌تواند راهکاری حداقلی مناسب در شرایط کنونی باشد امیدواریم شاهد پویایی هر چه بیشتر دانشگاه‌ها به منظور تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی باشیم.»
انتهاي پيام