دانشمندان موفق به تبديل سلولهاي پوستي بيماران به سلولهاي ماهيچهيي قلب سالم در محيط آزمايشگاهي شدند.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دانشمندان در جديدترين آزمايشهاي خود موفق شدند سلولهاي پوستي خود بيماران را به سلولهاي ماهيچهيي قلب سالم تبديل كنند. آنها اميدوارند اين درمان با سلولهاي بنيادي بتواند در درمان بيماران مبتلا به نارساييهاي قلبي مورد استفاده قرار گيرد.
به اين دليل كه سلولهاي پيوند شده از خود بيمار گرفته ميشوند، اين روش با مشكل عدم پذيرش از سوي بافت مواجه نيست. آزمايشهاي اوليه بر روي حيوانات اميدواركننده بودند اما درمان باليني بر روي انسان با استفاده از اين شيوه نياز به زمان طولانيتر دارد.
اين تيم پزشكي در آخرين مطالعه خود سلولهاي پوستي را از دو مرد مبتلا به نارسايي قلبي گرفتند و به منظور خلق روش درماني با استفاده از سلولهاي بنيادي آنها را در آزمايشگاه با ژنها و مواد شيميايي تركيب كردند.
سلولهاي توليد شده با سلولهاي ماهيچه قلب سالم يكسان بودند. هنگامي كه اين سلولهاي ضرباندار به بدن يك موش پيوند زده شدند، شروع به ايجاد ارتباط با بافت قلبي اطراف خود كردند.
ليور گپشتاين، رهبر اين تحقيق گفت: آن چه درباره مطالعه ما جالب و جديد به نظر ميرسد اين است كه نشان دادهايم امكان گرفتن سلولهاي پوستي از يك بيمار مسن مبتلا به نارسايي قلبي پيشرفته و تبديل آنها به سلولهاي ضرباندار جوان و سالم در آزمايشگاه وجود دارد. اين سلولهاي جوان با سلولهاي قلبي در بدو تولد برابري ميكنند.
دانشمندان در سطح وسيعي از سلولهاي بنيادي براي درمان مشكلات قلبي و بيماريهايي همچون ديابت، پاركينسون و يا آلزايمر بهره بردهاند.
سلولهاي بنيادي به دليل قابليتشان در تبديل شدن به انواع مختلف سلولها اهميت بسزايي دارند و محققان در حال انجام آزمايشهاي لازم براي استفاده از آنها در ترميم يا احياي ارگانها و يا بافتهاي آسيبديده بدن هستند.
در حال حاضر بيش از 750 هزار نفر در انگليس به نارسايي قلبي مبتلا هستند. اين بدين معناست كه قلب اين افراد، خون را مانند گذشته به سراسر بدن پمپاژ نميكند. اين متخصصان در حال يافتن روشهاي درماني توسط سلولهاي بنيادي براي ترميم ماهيچههاي آسيبديده قلب هستند.
آنها معتقدند آزمايشهاي بيشتري قبل از استفاده از اين شيوه نوين براي درمان انسان لازم است.
دكتر «مايك ناپتون» از «بنياد قلب انگليس» نيز گفت: اين يك حوزه مطالعاتي اميدواركننده است، با اين حال هنوز تا اعمال اين يافتهها به درمانهاي باليني راه درازي در پيش داريم.
انتهاي پيام