نشست پرسش و پاسخ جديدترين ساخته‌ي سينمايي‌ عباس كيارستمي در جشنواره فيلم كن برگزار شد.

به گزارش خبرنگار سينمايي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) از كن، اين كارگردان ايراني ساعتي قبل امروز ـ 21 مي ـ اول خرداد ماه ـ مقابل خبرنگاران رسانه‌هاي گروهي دنيا نشست تا درباره‌ي «مثل يك عاشق» كه به عنوان يك فيلم ژاپني محصول فرانسه ساخته شده است، صحبت كند.

كيارستمي در اين نشست درباره‌ي جغرافياي فيلم‌هايش در سال‌هاي اخير گفت: در سال‌هاي اخير متاسفانه اتفاقي افتاده و من فيلم‌هايم را در خارج از ايران كار مي‌كنم و اين موضوع دليل رواني دارد.

وي تصريح كرد: استفاده از جغرافيا شانسي است كه سينما به ما مي‌دهد و همه‌ي مشكلات را گاهي به شكلي كه انتظارش را نداريم حل مي‌‌كند و مديوم تازه‌اي به دست مي‌آوريم كه پيش از اين جرأت مقابله با آن را نداريم.

كيارستمي با اشاره به فيلم «مثل يك عاشق» يادآور شد: فكر چنين كاري براي من خيلي سخت بود و نمي‌دانستم واقعيت پيدا مي‌كند. اما آنچه اتفاق افتاد، باور اين است كه آدم‌ها چقدر به هم نزديك هستند.

وي خطاب به حاضران در نشست گفت: وقتي شما به عنوان فرانسوي با فيلم ارتباط برقرار مي‌كنيد و من به عنوان ايراني آن را باور كردم، اين باور فيلم است.

كيارستمي در بخش ديگري از نشست درباره‌ي شناختش از سينماي ژاپن گفت: دو گونه‌ سينماي ژاپن را مي‌شناختم، يكي مربوط به زماني مي‌شود كه تازه فيلم ديدن را شروع كرده بودم و در سينما تك ايران مجموع كار «اوزو» را ديدم و وقتي سال‌ها بعد دوباره آنها را ديدم بدون اين‌كه متوجه باشم، ديدم كه چقدر تحت تاثير آنها هستم.

وي سينماي امروز ژاپن را بسيار نااميدكننده دانست.

كيارستمي در پاسخ به سوالي درباره‌ي ايراني بودنش و فيلم‌سازيش گفت: تعريف دقيقي از ايراني بودن ندارم. فكر مي‌كنم وقتي قرار است فيلمي بسازيم و مخاطب بين‌المللي داشته باشيم، ناچاريم ناسيونال فكر كنيم و دشوار نيست فكر كنيم چه چيزي را كنار بگذاريم و چه چيزي را به دست مي‌آوريم.

اين كارگردان ادامه داد: بنابراين هر خصوصيتي كه به فرهنگ و ملت مربوط مي‌شود مي‌توان از آن صرف‌نظر كرد و بايد يك معدل از روابط گرفت كه قابل درك است بنابراين جزيياتي كه زياد به فيلم لطمه نمي‌زند را مي‌توان كنار گذاشت.

كيارستمي گفت: اگر معدلي بين ايراني، ژاپني يا جاهاي ديگر نگيرم به فيلمسازي اقدام نمي‌كنم.

وي تاكيد كرد: شادي و غم‌ها متريال كار ماست و مهم آن است كه چه چيزهايي كه ما را از مليت‌هاي ديگر جدا مي‌كند، نشان ندهيم و حتي من در فيلم‌هاي ايراني‌ام هم از اين موضوع صرف‌نظر كرده‌ام.

كيارستمي در پاسخ به سوال ديگري درباره‌ي پايان‌بندي فيلم «مثل يك عاشق» گفت: فيلم نه شروع دارد و نه پايان، اما به شدت بر واقعيت‌ها استوار است و شما به عنوان تماشاگر كه هم شروع را مي‌شناسيد و هم پايان را، مي‌توانيد حدس بزنيد چه اتفاقي افتاده است.

اين كارگردان در بخش ديگري از اين نشست درباره‌ي اين‌كه بخش‌هاي زيادي از فيلمش در ماشين مي‌گذرد، توضيح داد: ماشين ويژگي‌هاي مثبت زيادي دارد چون مكالمه در آن‌جا به سرانجام مي‌رسد چرا كه هيچ‌كدام از آدم‌ها در نمي‌روند و كمربندهايشان را بسته‌اند.

وي در عين حال گفت: استفاده از ماشين در فيلم‌هاي من دلايل مختلف دارد.

كيارستمي با اشاره به فيلم «مثل يك عاشق» ادامه داد: در اين فيلم آرامشي كه مي‌خواستم در هيچ كجا غير از ماشين نمي‌توانستم از شخصيت‌هاي اصلي‌ام نشان دهم.

وي سخنانش را اينگونه خطاب به مخاطبان ادامه داد: كجا بايد چنين چيزي را كه ديديد به غير از ماشين مي‌گرفتم؟

به گزارش ايسنا، در اين نشست كه حدود 45 دقيقه ادامه داشت، عباس كيارستمي به زبان فارسي سخن مي‌گفت و صحبت‌هاي او همزمان به انگليسي، فرانسه و ژاپني ترجمه مي‌شد.

فاطمه معتمدآريا، سيف‌الله صمديان، مجيد جوزاني و سيد غلامرضا موسوي از جمله سينماگران ايراني بودند كه در اين نشست حضور داشتند.

انتهاي پيام