بخش ادبيات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درصدد است از اين پس در روزهاي يكشنبه و چهارشنبه به انتشار شعرهاي تازه و منتشرنشده‌ي شاعران هم‌روزگارمان بپردازد.
امروز در بخش از دريچه‌ي شعر ايسنا، هفت شعر كوتاه از فرشته ساري مي‌خوانيم.
1
چه ناروزند روزها
خطِ الکترود افقی است
پرنده‌های انگیزه پاک شده از نوار قلبِ روز.
2
دلم خالی شده، نا ندارد
با نان سیر نمی‌شود
چیزی افتاده، دود شده
شاید پیچی نگه‌دارنده.
3
جان‌پناهِ بهانه
ویران‌شده
بندِ نافِ بهانه
پیچیده دور گردن‌ام.
4
ریزه‌خواری را دوست نداشته این گودال
تهِ این درّهِ هولناک
پوشیده خاربوته‌ها را.
5
من پشتِ پنجره ایستاده بودم و می‌دیدم
گلبرگِ سال‌ها
در دور تند
دانه دانه فرومی‌ریخت
و جامِ گلبرگ‌ها
برهنه می‌شد از عمر.
6 وقتِ مرگِ برگ
جشنِ هالووینِ باد است.
7
شاهینی که از ناچاری
بیتوته می‌کند در لانه‌ی کبوتر چاهی
دِق می‌کند
از ناله‌های بغ‌بغو .
به گزارش ايسنا، فرشته ساری متولد تیرماه 1335 در تهران است. نخستین کتاب او «پژواک سکوت» در سال 1365 چاپ شده است. تا کنون شش مجموعه‌ي شعر، شش رمان و دو مجموعه‌ي داستان و چند ترجمه از او منتشر شده است. دو مان و یک مجموعه‌ي شعر و یک ترجمه‌ي شعر، حاصل کارهای اخیر اوست که نخواسته فعلا آن‌ها را به چاپ بسپارد.
انتهاي پيام