يك فيزيكدان دانشگاه سيدني با همكاري دانشمنداني از آمريكا و آفريقاي جنوبي، بلوري ساختهاند كه در خود اسرار رايانههاي قدرتمندتر از ابررايانههاي امروزي را پنهان دارد.
به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،آزمايشات اوليه بر روي اين پردازشگر جديد نشان از قابليت آن در تحتالشعاع قرار دادن ظرفيت رايانههاي امروزي تا ارزش تصاعدي 80 را داشته كه ميتواند دنياي محاسباتي را در يك تحول بينظير، وارد فاز جديدي كند.
اين آزمايشات كه توسط مايكل بيركوك از دانشگاه سيدني اجرا شدهاند، با غلبه بر رايانههاي فوق پيشرفته نشان داده كه قابليتهاي اين دستگاه جديد را تنها ميتوان با يك رايانه رايج به اندازه كل جهان مطابقت داد.
به گفته بيركوك، هيچ رايانه كلاسيكي قادر به اجراي عملكردهاي اين شبيهساز نيست. عملكردهاي اين سيستم يا سيستمهاي شبيه آن ميتواند شامل تحليل فتوسنتز در مقياس اتمي و توليد موادي براي توزيع نيرو باشد كه در آن برق بدون مقاومت، جريان خواهد داشت.
اين سيستم كه يك بلور ريز از يونهاي بريليوم بوده، از مكانيك كوانتوم به جاي فناوري محاسباتي رايج استفاده ميكند. اگرچه اين دستگاه اولين پردازشگر با چنين قابليتي نبوده، اما ميتوان آن را اولين محصولي ناميد كه آستانه تعداد اتمهاي مورد نياز را براي فراتر رفتن از ظرفيت رايانههاي كلاسيك در مواجهه با مشكلات خاص شكسته است.
به گفته محققان، الحاق اين پردازشگر در دستگاههاي مناسب 10 تا 20 سال طول خواهد كشيد و همچنين هيچ گاه از آن براي محاسبات عمومي استفاده نخواهد شد بلكه دانشمندان ميتوانند از اين فناوري پيش از تحليل بهره ببرند.
بيركوك اين دستگاه را براي مغناطيس كوانتومي سودمند خوانده كه در رشتههاي گستردهاي مانند شيمي، زيستشناسي و مهندسي مواد از اهميت خاصي برخوردار است.
اين سيستم يك تركيب از 300 اتم معلق در خلا درون يك تله فلزي 15 سانتيمتري بوده كه با استفاده از ليزر براي دستكاري اتمها كار ميكند.
انتهاي پيام