در حالي كه تيم تحقيقاتي لارودرماني بر درمان موفق اغلب مبتلايان به انواع زخم كه با اين روش در كشور تحت درمان قرار گرفته اند و همچنين سابقه نسبتا طولاني و كاربرد موفقيت آميز اين روش در كشورهاي مختلف و تاييد آن از سوي سازمان غذا و داروي امريکا تاكيد دارند، پيشبرد جدي اين طرح به گفته تيم تحقيقاتي، به دليل عدم همراهي نهادهاي حمايتي ذي ربط معوق مانده است.

به گزارش خبرنگار علمي ايسنا، استفاده از لارومگس، زمينه درماني مشتركي بين پزشكي و حشره شناسي است كه تاكنون جان هزاران زخمي را در كشورهاي مختلف نجات داده است، بدون اين كه اين افراد نياز به بستري شدن در بيمارستان يا اعمال جراحي داشته باشند.

«لارو درماني» (Maggot Therapy) كه با استفاده از لارو گونه اي مگس به نام «Lucilia Sericata» انجام مي‌شود در درمان زخم پاي ديابتي، زخم بستر، سوختگي، عفونت استخوان (استئوميليت) و عفونت‌هاي بعد از عمل جراحي، زخم Meningomyelocell، زخم Venous Stasis Ulcers، قانقاريا، زخم Buerger،آبسه‌هاي عفوني پوستي، عفونت ناشي از زخم هاي سرطاني وساير زخم ها کاربرد دارد.

لاروهاي L.sericata كه گويي براي درمان زخم‌ها خلق شده‌اند، تنها از قسمت‌هاي نكروزه و عفوني زخم تغذيه مي‌كنند و هر گز به قسمت‌هاي زنده حمله نمي‌كنند .

تيمي از محققان کشورمان شامل يک پزشک ارتوپد، دو نفر حشره شناس و يک زيست شناس پس از سه سال مطالعه و تحقيق و بررسي اين تکنيک در حيوانات، مرحله باليني اين روش را از دي ماه 1383 در بيمارستان بقيه‌الله الاعظم (عج) تهران آغاز کرده‌اند با اين حال به دليل آنچه كم توجهي و عدم حمايت از اين طرح عنوان شده تاکنون تنها موفق به انجام حدود 30 مورد «لارو درماني» شده‌اند كه البته نتايج قابل توجهي به همراه داشته است.

يكي از بيماراني كه به تازگي با اين روش تحت درمان قرار گرفته خانم ميانسالي است كه به تشخيص پزشكان متخصص در بيمارستان‌هاي تهران، ناگزير از قطع پا بوده و تا پيش از آشنايي با تيم لارودرماني و شروع مراحل درمان، كابوس از دست دادن پا لحظه‌اي او را رها نمي‌كرده است.

وي در گفت‌و‌گو با خبرنگار ايسنا گفت: پس از اعلام نظر پزشكان كاملا مستاصل و نااميد بودم و تصور قطع پا، خورد و خوراك را از من گرفته بود تا اين كه از طريق يكي از آشنايان كه با جست‌و‌جو در اينترنت براي يافتن راه حلي احتمالي گزارش‌هاي مربوط به تيم لارودرماني در كشور را ديده بود با كار آنها آشنا شده و تماس گرفتيم. پزشكان بيمارستان چندان به اثربخشي اين روش خوشبين نبوده و حاضر به مرخص كردن من نبودند تا با امضاي رضايتنامه از بيمارستان خارج شدم و در مدتي كه توسط پزشك ارتوپد تيم تحت لارودرماني هستم، زخمم به نحو چشمگيري بهبود يافته و در آخرين آزمايشي كه دادم ميزان عفونت در محل زخم ظرف دو هفته از 118 به 75 كاهش يافته است. دکتر عباس ميراب‌زاده، عضو هيات علمي سازمان پژوهش‌هاي علمي و صنعتي ايران و متخصص حشره شناس تيم در گفت‌و‌گو با ايسنا اظهار كرد: افرادي که به زخم پاي ديابتي مبتلا مي شوند در بيمارستان بستري شده و تحت اعمال جراحي مختلف جهت پاک‌سازي زخم‌ها از عفونت و آلودگي، قرار مي‌گيرند و لذا هزينه‌ زيادي را چه از لحاظ بستري شدن و چه اتاق عمل، متحمل مي شوند و در بعضي موارد جراح به علت عدم بهبودي زخم مجبور به قطع پا از زير زانو مي شود؛ در حالي که با استفاده از اين روش درمان، زخم مزمن در بيماران ديابتي طي يک ماه تا حداکثر چهار ماه و در بيماران غيرديابتي ظرف سه تا حداکثر 20 روز به طور قطعي درمان مي‌شود.

وي خاطرنشان كرد: در اين روش نيازي به استفاده از آنتي بيوتيک، جراحي، بستري شدن در بيمارستان، بيهوشي و صرف هزينه هاي گزاف نبوده و تمام مراحل تحت نظر پزشک به راحتي در منزل قابل انجام است.

ميراب زاده تصريح کرد: در اين روش، ابتدا تخم مگس‌ها به وسيله مواد ضدعفوني کننده، ضدعفوني شده و پس از ارزيابي کيفي جهت اطمينان از استريل بودن به روي زخم عفوني بيمار قرار زده مي‌شود.

وي در تشريح عملکرد اين مگس هاي درمانگر گفت: فعاليت لاروها سبب بالا رفتن حرارت در زخم و موجب تسريع خون‌رساني به زخم مي‌شود، همچنين لاروها جنب و جوش و حرکات فراواني در محل زخم دارند كه سبب ماساژ زخم و خون رساني بيشتر به زخم مي‌شوند.

ميراب زاده تصريح کرد: لاروها با قلاب‌هاي دهاني، قسمت‌هاي نکروزه زخم را خراش داده و با ترشح آنزيم Proteolytic بافت‌هاي مرده را به حالت نيمه مايع درآورده و سپس آن را مي‌مکند و به اين ترتيب سبب پاکسازي و از بين رفتن قسمت‌هاي مرده زخم مي‌شوند.

عضو هيات علمي سازمان پژوهشهاي علمي و صنعتي ايران ادامه داد: ترشح مداوم و زياد بزاق لاروها از يک سو سبب شست‌وشوي زخم شده و از سوي ديگر قسمت اعظم باکتري‌هايي که مورد تغذيه لارو قرار گرفته، در قسمت اسيدي دستگاه گوارش لارو (3=pH) از بين مي‌رود.

وي با بيان اين كه قدمت استفاده از لارو درماني در بهبود زخم‌هاي عفوني به قر‌ن‌ها قبل برمي‌گردد گفت: اين روش صدها سال پيش در برخي قبايل استراليا، برمه و قوم مايا در آمريکاي مرکزي استفاده مي‌شده و از قرن 16 ميلادي به بعد تاثير لارومگس‌ها در درمان زخم‌هاي مجروحان در جبهه هاي جنگ گزارش شده است. در سال 1920 در جريان جنگ جهاني اول، زخم‌هاي دو سرباز که به صورت بيهوش به مدت يک هفته در پشت جبهه بودند، نظر دکتر بائر، افسر پزشک ارتش آمريکا که براي مداواي زخمي‌هاي جنگ به جبهه‌هاي فرانسه اعزام شده بود را جلب كرد. وي در زخم‌هاي اين سربازان تعداد زيادي لاروي مگس مشاهده کرد و ديد که در بدن آنها اثري از تب و زخم‌هاي عفوني نيست.

ميراب زاده تصريح كرد: نتايج مطالعات اين پزشک آمريکايي پس از مرگش منتشر و بيش از 900 پزشک و جراح در 300 بيمارستان و مرکز درماني از اين روش براي معالجه 7500 زخم استفاده کردند. در سال 1989، دکتر شرمن، کارشناس حشره‌شناسي و پزشک با دو تخصص طب گرمسيري و بيماري‌هاي عفوني، اين روش درماني را در آمريکا مجدداً احيا و در سال 2004 ميلادي سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) اين روش را تائيد کرد.

وي با بيان اين که بسياري از پزشکان و کادر درماني کشور از وجود اين روش درماني بي‌اطلاع هستند، گفت: در صورت حمايت نهادهاي مسؤول به راحتي مي توان با هزينه اي بسيار کم، لاروي مورد نياز براي درمان بيماران در سراسر کشور را توليد کرد.

ميراب زاده با اشاره به اين كه ايران، بيست و يكمين كشوري است كه از اين روش درماني استفاده مي‌كند، خاطرنشان كرد: پيگيري جدي اين روش در قالب طرح ملي نيازمند مجوز وزارت بهداشت است كه در صورت تاييد و تخصيص بودجه لازم از سوي مراجع مربوطه نظير معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري اين طرح موفق در سطح کشور گسترش خواهد يافت و با راه‌اندازي يک مرکز لارو درماني مجهز نيازهاي درماني تمامي مبتلايان به زخم مزمن پاسخ داده خواهد شد.

انتهاي پيام